*Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı "Ah be küçük kız. Beni peşinden koşturmayı çok seviyorsun," dediğinde soluklanmak için durduğu kısa saniyede kaslı göğsü sertçe yükseldi. "Koşma o zaman!" Aramızdaki mesafeyi tek adımıyla kapattığında belimin arkasına avcunu yaslayıp esir aldı ve bedenimi kendine sertçe çekti. Göğsüm göğsüne çarptığında soluğum kesilerek başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Bakışları alev almışçasına yanıyordu. "Dikkatimi hiç çekmemeliydin," diyerek sırtımı arkamdaki duvara yaslayarak gözlerimin önünü düşen saçımı çekerek kulağımın arkasına sokup yaklaştı. Dudaklarımızın arasında tek nefeslik yer vardı. "Bensiz bir hayatı unut. Seni almasına asla izin vermem!" AŞK ONLARI ÇOK HABERSİZ VURACAK

Bir baba düşünün kızını hiç sevmemiş , kızı ise sevgiyi hep yanlış kollarda aramış "Ben çok değil bir kez olsun şu saçlarımı dövmek için değil öpmek için tut istedim" Ve bir kız düşünün gerçek sevginin ne olduğunu en acı şekilde öğrenen "Ben evim sandığım yerin kapısından bile içeri giremedim ama üzülme seni sevmek kalbimin emriydi kaybetmek ise kaderim" Ve bir oyun düşünün masumca başlayıp iki kişinin hayatına sebep olan, bir grup gencin hayatını tamamen değiştiren,yıllar sonra bile yakalarını bırakmayan, doğru bildiklerinin yanlış olduğunu gösteren , sevginin bile "Bu evden sağ çıksanız bile ölmüş olucaksınız" Yanlışın doğru ya evrilme hikâyesi... Her cuma yeni bölümü ile sizlerle

Onların hikayesi, tutkudan doğan bir vahşetti. Onların hikayesi olanaksızdı. Onların hikayesi imkânsızın üzerine kurulmuş bir piyesten ibaretti. Onların hikayesi olmayandı. Bu hikayede ne aşk normaldi ne de saygı. Bu hikayede ne onlar normaldi ne de aileleri. Bu hikaye; alabora olmuş bir geminin, yeniden inşası üzerine kurulmuş bir serzenişti. ♧◇♧◇♧

"Ağlamak istemiyorum!" diye mırıldandı kalan son mecaliyle. Kulaklarını çocukların ağlayışları, kadınların çığlıkları doldurdu.Bu bir felaketi! Melodi bir felaketin kurbanıydı...Başını iki yana salladı acıyla. "Bırak onları! İstediğin benim gözyaşlarım değil miydi? Dokunma onlara! Görünme onlara nolur... Ben sana," duraksadı.Hızla başını salladı bunu yapması gerekiyorsa eğer, yapacaktı. Onları kurtarmak için Bi bedel ödemesi gerekiyorsa yapacaktı! Bunu yapabilirdi. Yapmalıydı. Yapmak zorundaydı... Avuç içlerini açarak baktı. "İstediğini vereceğim!" Ellerini açarak göğe kaldırdı. Sesi yükselirken "İnşAllah gözyaşlarımda boğulursun! İnşAllah kandan göz yaşlarımla beslenen miğden yırtılır da geberip gidersin. "gözleri dolu doluydu" Allahın cezaları! "diye haykırdı. Bunu yapmak istemiyordu hiç bir zaman istememişti. Ne tüm bunları yapmak nede Düşmanının kölesi olmak istemiyordu. Karanlığın mahkumlarından biri olmak istemiyordu." Sana istediğini vereceğim bırak onları! "bağırarak kendini açıklamak onları korumak istiyordu. Gökyüzünden kahkaha sesleri yükseldi. Tekrar kaybetmişti Melodi, yeniden birkez daha kaybetmişti düşmanlarına yenilmişti. Dolu gözlerle karanlığa baktı. Hepsi onun suçuydu egosunu tatmin etmiş olsa gerekti. Bu ihanetin... Bu ihanetin bedeli ağır olacaktı. Eğer bir bedel ödüyorsa efendisi de ödeyecekti. Bu bedeli ona bizzat kendisi ödetecekti. " Beni bu hale getirdiğin için... " gözünden akmaması için dua ettiği hatta saatlerce dil döküp, yalvardığı o yaş aktı. Kandan bir damla yanaklarından süzülerek ayağının altındaki kayaların üzerine düştü. Sertçe yutkundu." Senden nefret ediyorum! " ETKİLENECEKLER OKUMASIN! #Paronayak 1. #Ajanlar1. #Yaratıklar1. #Köle1. #Evrenler1. #Sevda1. #Deli1. #Nefret1. UYARI :⚠️ Böyle bir konuyu daha önce okumadınız.

"Bir oyun oynayalım, bu oyunun kralı ben, kadınım ise sen olacaksın. Söyle küçüğüm, benimle cehenneme ilk adımını atmaya var mısın?" Bir insan iki renk olamazdı, bir insan acımasız ama aynı anda merhametli de olamazdı. İnsanın ensesindeki şüphe kokan ter, eninde sonunda yakalanırdı ama sorun şuydu; hangi renge yakalanırdı? Koyu yeşillere mi yoksa kahverengilere mi? Az önce bana bir teklifte bulunan iki çift göz söylediklerimin hedefiydi. Bir insanın gözleri aynı renk olmayabilirdi ama kendi rengini seçip benimsemek insanın kendi elindeydi. Bir tarafta; kapkara, ruhsuz, empati yeteneği olmayan kahveler vardı, diğer tarafta ise; merhametli, vicdanlı ve kusurlarıyla birlikte çırılçıplak karşımda duran bir adet yeşiller vardı. Benim tarafım belliydi, ben her zaman yeşil taraf olmuşumdur, gözlerim de bunun kanıtıydı ama iki tarafa sahip olan Devran Dinçer hangi taraftı? Kahve mi yeşil mi? İşte bu cevabı sadece o biliyordu, benim tek bildiğim şey kahvelerde boğulacak ve diri diri gömülecek olmamdı ama yeşillerde yaralarımı saracak ve kendimi artık sevecek olmamdı. Yeşillerinin etkisiyle iyileşecektim ama yeşiller bana kendisini açmaya hazır mıydı ki? İşte bunu sadece o biliyordu, Devran Dinçer biliyordu.

Bu hikayenin adı. DOKUNMADIKÇA AŞK. Dokunmaya meraklı bir adamla, asla dokundurtmayan ve dokunmayan muhafazakar bir kızın hikayesi. Nasıl anlata bilirim ki Adm Coper'i size? Adamımız Adm Coper. İlk kadehini hep Tanrı'nın şerefine kaldıran Adm Coper, aynı Tanrı'ya dua için avuçlarını kaldıran genç bir kıza tutuldu. ''İçerken günahlarım azalıyor'' diyen bir adama, ''bakarken günahlarım artıyor'' diyen bir kız. Kadın ilk defa gök yüzüne bakmakdan kaçındı adamın gözlerinin gökyüzü olduğunu anladığı gün. Ve gök yüzü yer yüzüne indi. Zümra Pinhan, gözlerinin rengi bal. Oysa adam için bir sardunya. DOKUNMADIKÇA AŞK olan bir sardunya. Sardunyalar da öğle değil midir? Sardunyanın kalbi çiçeklerine dokunmadığınız sürece yaşar. Dokunursan dökülür, dokunulmayı kaldıramaz, sahibini bile terk eder. Dokunulan sardunyalar yaşayamaz. Kalbi gider. Ve kadın adam için ısrarla bir sardunya. Adam bir kumarbaz. Cehennemden gelen bir Valent. Yani bir iskambil valesi. Valent-Valenin Rusca'sı. Adam iskambil kağıdında bir resim. Ve iskambil haram kadının dininde. Oysa adamın adı Adm değil özünde, Adem. Adem ilk insan ama adam insanlığını rededen bir şeytan misali. Şeytanla meleğin aşkı diyeceğim ama şeytanda bir melek değil midir aslında. ''Bir meleğin kanatlarını kırdım, artık cehennemimden hiçbir yere uçamaz'' dedi Adem Coper. Kadınları ve şehirleri terk eden bir adamın hayatı bu. En son küçük bir kadına da kaldı gidemedi ondan. Kurtulamadı. 05. 04. 2018 ilk yayım tarihi. Bütün hakları saklıdır. NOTER ONAYLIDIR. ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Aşk zindanında tutsak kalpler, yalnızca ölümle özgürlüğe ulaşabilirler.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

KANATLARIMI ALDINIZ, BENDEN BİR MEDUSA YARATTINIZ....

Melek Kaya, 28 yaşında bir şirketin mühendislik bölümünde çalışan sıradan biridir. Ancak bir gün bir kaza sonucu hayatını kaybeder. Ancak o da ne? Uyandığında başka birinin bedenindedir! Hemde sosyetenin baş belası ve veliaht prensin takıntılı aşığıdır....

"Güzel kızım ölme." yalvarışları bir kez daha yüreğimizi dağlarken Hilal'in nabzını kontrol eden biri acımıza acı katmıştı. "Ölmüş..." o an tüm sesler kesilmiş ve yükselen acının sesine izin verilmişti. Gencecik bir kızın ölümüne şahit olmuştuk. Ölen şey tek bedeni değildi, onunla beraber hayallerde, umutlarda, sevgilerde ölmüştü...

Kont, Beria'ya bir mektup bırakmıştı ve bu sadece bir cümleden ibaretti. "Çalınan kuşlar bizimdir, sokaklara dökülün."

"Yıldızları hatırlıyor musun?" Kafamı salladım. Her bir ayrıntısını, belki onların altında geçirdiğimiz sayısız geceleri ve her seferinde ilk kez görüyormuş gibi büyülenişimi, hepsini bugün yaşamışım gibi hatırlıyordum. "Ben orada olacağım." dediğinde yüzüme dokunan ellerini daha iyi hissedebilmek için gözlerimi kapattım. "Ne yapacağını biliyorsun." "Gözlerini aç." ⋆ Tüm her şeyimi müziklere borçluyum. Onlar olmasaydı değil bir paragraf bir cümle bile yazamazdım.

Ünlü oyuncu Nevra Karaca'nın bir sırrı vardı ve bu sırrı korumak için alamayacağı risk yoktu. Nevra için kötü haber şuydu ki, bu sır patronu Çağlar Acar'ı yakından ilgilendiriyordu ve bu işin peşini bırakmayacaktı. "O maskenin altını görebiliyorum Karaca." Derin nefesler aldı sakin kalmalıydı. Her şeyin altüst olmasını istemiyordu. "Bu maskenin altını gerçekten görebilseydin şayet, şuan karşımda duramazdın." Adam gülümsemekle yetindiğinde bunun dostça bir gülümseme olmadığı peşinden sıraladığı kelimelerle peydahlandı. "Belki de görebildiğim için buradayım, tam karşında. " Writer by @sevdeflc

Kekre: Senden nefret ediyorum. Osi: Biliyorum. Kekre: Senden hep nefret edeceğim. Osi: Buna izin veremem, kekre. 🎬 Ellerimi masaya yaslayıp ona doğru yaklaşmaya çalıştım. Az önce var olan tiksinti yerini anlayışa bırakmıştı. "Tamam. Sadece şakaydı bu. Lütfen bana bunu tek söyle." Başımı iki yana salladım. Gözlerim doldu. "Yemin ederim tek bir kez bile bunun konusunu açmam." Yalvarır gibi baktım ona. Hayır, yalvarır gibi değil. Yalvardım ben ona. "Bana bunun gerçek olmadığını söyle, sarışın." Gözlerinden bir damla yaş aktı. Ağlamasın. Ağlamasın. Ben onun yerine de ağlarım. Aktı bir göz yaşı sol gözümden. Haktan'ın iç çekip küfrettiğini duydum. "Özür dilerim." Kısık ve acı çeken sesi ile nefesim kesildi. Neden özür diledi ki. Bu şaka için mi? Yemin ederim affederim. "Hepsi gerçek, Alp." Yayımlanma Tarihi: 15.01.2024

Bir lanet, ikiz kız kardeş ve yasak bir aşkın hikayesi.. Geçmişin izlerini taşıyan, ihanetin ve sırların yaşandığı meşe ağacının altında yaşamlar ölümle son bulmuşken, lanet herkes için yeni başlamıştı. Azelya'nın ailesinden geriye sahip olduğu tek şey, sırlar ve geçmişte yaşananlardı. Bedeninin karanlıklarında gizli olan, zihninin dipsiz köşelerinde ve yüreğinin derinliklerinde Lema'nın son parçasını keşfetmişti. 13 kayıp ruhu özgürlüklerine kavuşturmak isteyerek sır perdesini aralamaya çalışan Azelya öğrendiği her bir sırrın içinde kayboluyorken ipuçlarını birleştirmeye çalışarak gerçek suçlunun kim olduğunu arar. Elame'nin kayıp ruhu mu? Yoksa Lema'nın 13 parçaya bölünmüş ruhu mu? ... Adı aşk olduğu için aşk olmaz hiç bir duygu.. Nefrete dönüşen bir sevgi değildir aşk, aksine nefretin bile önüne geçer.. Vazgeçmen gerektiğini bile bile kendinden bile vazgeçmektir aşk. ...

❝ İntikam ateşiyle yanan bir bedeni ne söndürebilir? ❞

Kendini güçlü tutan bir kadının hikayesi O bir asker O bir şeftali hastası