Sophie heeft Catherine van Vampire Diaries capsones. Gelukkig werkt het dit keer wel. Oh waarom hebben mij verhalen altijd een zelfde soort einding? Nee het is nog steeds niet af, het eindhoofdstuk moet nog komen. xxx
en ja ik faal
oh dit faalt zo erg
Q. Clint, have you met any of Loki's children yet?
A. No, and he told me I never will.
Hoofdstuk 12
Het deed pijn toen ik mijn ooms gezicht zag, vertrokken van ongeloof en ontzetting. Ik had mijn arm om Loki’s middel geslagen en moest mijn best doen mezelf niet los te wringen uit zijn omarming. Toen Tony Stark zonder pak naar binnen kwam gelopen was het eerste wat hij deed even stil staan en naar mij en Loki staren.
‘Heb je haar nu ook al genomen?’ (A.N. Sinds Esra zich dood heeft gelachen *tthat dirty minded disgrace* en ik niet nog meer slachtoffers wil: VAT DIT NIET VERKEERD OP. Tony bedoelt dat Loki Sophie ook al gescepter'd heeft. Ja en dat Tony zelf ook niet moest lachen toen hij het zei is al een wonder, hij is net zo dirty minded als dat Esra kind) vroeg hij terwijl hij duidelijk probeerde geen emotie door zijn stem heen te laten klinken.
‘Sophia heeft zelf gekozen, IJzeren Man.’ Loki glimlachte terwijl hij een hand door zijn haar haalde. ‘En ze heeft goed gekozen. Misschien zullen we je sparen als je je nu overgeeft,’
Tony negeerde hem en liep naar de bar. ‘Zin in een drankje?’ vroeg hij nonchalant.
‘Dit is tijd voor drankjes,’ antwoorde Loki koeltjes.
‘Nee, nee, dreigen,’ zei Tony terwijl hij zelf wat inschonk. ‘Jij Sophie?’
Ik schudde mijn hoofd.
‘Wat heb ik te vrezen?’ vroeg Loki sarcastisch terwijl hij tegen zijn staf leunde en Tony een slokje van zijn drankje nam.
‘The Avengers,’ antwoorde hij. ‘Zo noemen we onszelf. Het is een soort van team, het “Machtigste Helden van de Aarde” soort.’
‘Ja, ik heb ze ontmoet,’ zei Loki.
‘Ja, we hadden wat aandrijving nodig, dat geef ik toe. Maar laten we even de dingen tegen elkaar opwegen; Je broer de halfgod, een super-soldaat, een levende legende die nog steeds een legende is, een man met een adembenemend kort lontje, een stel meester-moordenaars, en jij, vriend, je hebt ze allemaal boos weten te maken.’
‘Dat was het plan,’
‘Geen goed plan. Wanneer ze komen, en ze zullen komen, dan komen ze voor jou.’ Tony wees naar Loki.
‘Ik heb een leger,’ antwoorde deze.
‘Wij hebben een Hulk,’
‘Ik dacht dat het beest afgedwaald was…’ Loki trok me nog een beetje dichter naar zich toe en ik probeerde rustig adem te blijven halen. Ik moest mezelf niet verliezen en me aan het plan houden.
‘Je mist het punt!’ riep Tony uit. ‘Er is geen troon, er is geen versie waarin jij uiteindelijk aan de top komt. Misschien komt je leger wel en misschien is het net een beetje te veel voor ons, maar pas op! Want als wij de aarde niet kunnen verdedigen, wees er dan maar heel zeker van dat we de aarde zullen wreken!’
Loki lachtte schamper. ‘Hoe wil je mij aan gaan vallen? Als je mij aanvalt, dan val je ook haar aan!’ hij keek naar mij en ik knikte.
‘Het is waar Tony. Al heel mijn leven heb je geen tijd voor me, maar nu is het ook niet meer nodig. Vanaf nu zal ik geen tijd voor jou hebben.’ Ik legde mijn hoofd op Loki’s schouder en glimlachte. ‘Eindelijk ben ik gelukkig. Alsjeblieft, maak het niet kapot,’
Tony Stark schudde zijn hoofd. ‘Wat heb je met haar gedaan?’
‘Wat heb jij met haar gedaan. Je hebt nooit de moeite genomen haar ook maar enige aandacht te geven, ondanks dat jij het enige familielid was dat ze nog had. Je verwaarloosde haar terwijl zij je als een vader zag.’ Hij spuugde het woord “vader” haast uit terwijl hij me los liet en naar Tony toe liep. ‘Je gaf de voorkeur aan het zielige leventje dat je leidde. De drank, de vrouwen, het geld. En ondertussen crepeerde Sophie weg in dat rotland van een Noorwegen. Uiteindelijk schreeuwde je geweten het uit en gaf je haar maar een appartement en geld en mooie spullen. Oftewel, je bent het niet waard.’ Ondanks dat hij dit allemaal uit eigenbelang zei klonk er toch een zeker venijn door zijn stem. Loki zette zijn scepter op de plek waar mijn ooms hart hoorde te zitten en hij glimlachte. Er gebeurde echter niets en hij tikte een paar keer met zijn scepter tegen de Arc Reactor die het hart van Tony Stark beschermde. ‘Meestal werkt dit…’
‘Performance issues. Eén op de vijf-' Tony kon zijn zin niet afmaken want Loki blies hem met zijn scepter uit het raam. Ik moest moeite doen niet te gillen toen mijn oom van de Wolkenkrabber naar beneden viel. Ik rende naar het raam en keek naar beneden. Als ik niet beter had geweten was ik huilend neergevallen, maar ik moest sterk blijven. Ik moest afwachten.
Ik draaide me om en zag hoe Emily uit de schaduw tevoorschijn kwam.
‘Clint Barton is onderweg,’ zei Loki terwijl hij woedend naar buiten liep. ‘Maar eerst moet ik dit nog afhandelen.’
Vanuit de lucht kwam een figuur met een hamer aangevlogen en ik knipperde even met mijn ogen. Ik had de laatste tijd veel meegemaakt en gezien, maar nog steeds was het idee van levende Noorse goden erg vreemd. De man met het blonde haar landde vlak voor Loki en deze haalde naar hem uit.
Ik draaide me om want ik wou het gevecht niet zien. Ik liep naar de tafel waar ik mijn ijzeren arm had neergelegd en trok hem aan. Snel onderzocht ik alle functies die hij had en bestudeerde ik het blad met aantekeningen dat ernaast had gelegen.
Laser, ijzeren haak, verschillende soorten mini raketjes. Het was inderdaad een wapen, maar wel een erg machtig wapen. Toen ik goed doorhad hoe het ding werkte ging ik zitten en verborg ik mijn gezicht in mijn handen.
‘En nu een beetje zielig lopen doen,’ zei Emily met een gemene grijns. Ik keek op. ‘Oh ja, jij bent er ook nog,’
‘Ik hoop wel dat ik een mooi plekje krijg in jullie nieuwe wereldje,’ zei legde haar voeten op de glazen tafel.
‘Alleen als je je gedraagt,’ zei ik.
‘Weet je, Sophie, soms kan ik me echt over jou verwonderen.’ Emily leunde achterover. ‘Zelfs terwijl je oom van een flat afvliegt, je nieuwe vriendje dreigt de wereld te verwoesten en een of ander kind uit je jeugd terug komt om je te vermoorden heb jij nog een plan!’
Ik glimlachte. ‘Geloof me, het is geen leuk plan.’
Emily gniffelde. ‘Had ik niet verwacht hoor. Ik hoop wel dat de aarde nog heel is nadat je het hebt uitgevoerd?’
‘Ik hoop het, het is een gok die ik neem.’ Ik poetste de ijzeren arm op. ‘Ik ben me er volledig van bewust dat mijn oom nooit tegen Loki zou kunnen vechten als dat zou betekenen dat ik ongelukkig zou zijn,’
‘Iedereen geeft om je hè? Die Loki zou de aarde verwoesten, je oom zou de aarde laten verwoesten.’
‘Dat is het dan ook wel zo’n beetje,’ mompelde ik. ‘Voor de rest heeft er nog nooit iemand om me gegeven,’
‘Ik gaf om je,’ zei Emily. ‘Maarja, probleemkind zou nooit zichzelf opofferen voor een ander.’
‘Dat weet ik,’ zei ik glimlachend. ‘Daarom is dat meer iets voor het perfecte tragische meisje…’
Clint Barton kwam gewoon met de lift. Emily en ik schrokken beiden op door het piepende geluidje van de lift dat aangaf dat er iemand uit ging stappen. Toen Clint Barton naar buiten kwam sprong Emily op.
‘Clint!’ ze wou naar hem toe rennen maar ik hield haar tegen. ‘Nee Emily, hij is nog niet genezen, kijk naar zijn ogen.’
Clint’s ogen waren felblauw, dezelfde kleur als die van Loki. Hij liep recht op Loki af, die uitgeput en verwond naar binnen kwam gestrompeld. Ik schrok toen ik zag dat zijn ogen groen en blauw flikkerden. Ik wist dat het bijna het goede moment was.
‘Breng Clint terug,’ commandeerde Emily. Loki keek haar geïrriteerd aan maar zette zijn scepter op het hart van Clint.
Clint’s ogen werden even zwart en toen zakte hij in elkaar. Emily rende naar hem toe en knielde bij hem neer. ‘Clint…’ fluisterde ze. ‘Het komt allemaal goed Clint…’
Loki rolde met zijn ogen en keek toen mij aan. Zijn ogen werden steeds blauwer en ik wist dat ik snel zou moeten handelen.
‘Jarvis,’ zei ik.
‘Ja Miss Stark?’ antwoorde de bescheidden stem. Ik keek Loki recht aan en hij keek vragend terug. Ik haalde even diep adem.
‘Geef maar het teken,’
‘Voor u altijd Miss Stark,’
‘Wat?’ vroeg Loki gealarmeerd. Ik liep langzaam achteruit maar bleef hem aankijken. ‘Het spijt me heel erg. Het spijt me echt, maar ik moet dit doen,’
‘Wat doen?’ er klonk angst door Loki’s stem, iets wat ik nog niet eerder had gehoord. Buiten hoorde ik harde knallen en ik zag al het rode en gouden vuurwerk. Ik liep nog steeds achteruit.
‘Het spijt me heel erg, Loki Laufeyson, maar ik kan niet heersen over een wereld die ik liefheb en haat tegelijk. Ik kan niet aan jou zijde staan terwijl je verblind wordt door een macht die ik niet begrijp. Het is net alsof je onder de invloed van iets bent, met soms een paar heldere momenten. Toen je mij kuste, toen je tegen je broer vocht. Het was allemaal sterk, maar niet sterk genoeg. Alleen emoties sterker dan de haat en woede kunnen de vloek die over je lijkt te rusten verbreken. Maar eerst moeten je ogen geopend worden…’
Ik kwam steeds dichter bij de rand van de Stark Tower en de lucht. Het was eigenlijk allemaal heel erg ironisch… Ironisch, dat maakte het nog ironischer.
‘Sophie nee!’ Loki’s ogen waren nu volledig groen. Emily knikte me toe.
‘We zien elkaar in een ander leven, dat beloof ik.’ Ik deed nog een paar stappen naar achter.
‘SOPHIE NEE!’ Riep Loki uit.
‘Gelukkig zijn je ogen nu geopend,’ ik glimlachte. ‘We zien elkaar weer, dat beloof ik. Ik hou van je,’ en met die woorden liet ik mezelf achterover vallen, de leegte van de lucht in.