Sevgili Jungkook,
Ben... Sadece ne demem gerektiğini bilmiyorum. Doğaçlama bir mektup olacak ve... Sonununu nasıl bitireceğimi bilmiyorum.
Öncelikle teşekkürlerimi sunmalıymış gibi hissediyorum, bilirsin bana dünyada hissedebileceğim en güzel duyguları hissettirdin ve bunu sana nasıl geri ödeyebilirim bilmiyorum. İstesem de ödeyemem, senin mükemmelliğinle kıyaslandığında hiçbir şeyim yok benim. Sadece küçük, parçalara ayrılmış yaralı bir kalbim var.
Ama bu senin için yeterli değildi sanırım.
Aslında bakarsan bu konuda haklısın, ben olsam ben de yaralı bir kalbi istemezdim.
Yaralı bir kalp, uğraştan başka bir şey getirmez sonuçta değil mi? Kalbin bir kısmını hissedebilirsin, fakat tamamını hissedebilmen için önce onu onarman gerekir.
Anlıyorum, inan bana anlıyorum.
Uğraşmak istemedin, evet.
Senin için yeterli değildim, farkındayım.
Bunları kendimi acındırmak için söylemiyorum Kookie, bunu sen de biliyordun. İkimizin de çok farklı olduğunu, yaralanacağımızı biliyordun.
Senin mükemmelliğinin yanında benim kusurlarım çok göze batıyordu.
Her şeyin başladığı günü hatırlıyor musun?
Aptal bir kurabiyenin bana seni getireceğini bilmiyordum.
Bugün tam 100. gün Kookie, tanışmamızın üzerinden tamı tamına 100 gün geçti. Senin için özel olmasını isterdim ama, şey, görevlilerin beni yurdunuzun yüz metresine dahi yaklaştırmadığı göz önüne alındığında üzgünüm, elimden sadece bu mektubu Taehyung'a vermek geliyor. Ah, bir de bir gün sana vermek için sakladığım G-Dragon'ın imzalı bir albümü. İçinde sana özel bir not var, birkaç ay boyunca uğraşmama değmişti. Aslında, bunu bir gün sana verebilecek olmanın hayalini kuruyordum. En azından yüzünü merak ediyordum ama dediğim gibi elimden gelen bu. Üzgünüm, Kookie.
İkinci olarak, özürlerimi sunmalıyım.
Sana gereksiz şeyler yaşattım, sinirlendirdim, çileden çıkardım, yordum. Özür dilerim.
Ama seni üzmedim, istesem de üzemezdim.
Skandalın için de üzgünüm, birkaç gün içinde halledeceğim ve kaybolacağım Kookie.
Senin için en azından bunu yapmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Sana borçluyum.
Sana hayatımı borçluyum.
Yemin ederim bu borcu sana ödemeye çalışacağım, her şeyimle.
Hakkımda yaptığın araştırmayı hatırlıyor musun? En sevdiğim rengin siyah olduğunu biliyorsun, eğer unutmadıysan.
Sen siyah gibisin Jungkook.
Ve siyah, asilliğini göstermeli. Siyah, hiçbir renge benzememeli.
Siyah farklı olmalı.
Ve siyahın siyah olabilmesi için, diğer renkleri yutması gerekir.
Ben sadece diğer renklerden biriydim. Belki mavi, mutsuzluğun rengi.
Ama görüyorsun ya, asil siyah mutsuz maviyi bile yutabiliyor.
Asilliğini ve siyahlığını korumak için maviyi görmezden gelmelisin.
Jeon Jungkook, siyah olmaya devam et.
Bunu mutsuz bir maviden duymak ne işe yarar bilmiyorum ama her zaman yanında olacağım. Bedenen değil, kalben.
Ve son bir şey daha,
bu kalp sadece senin için attı.
Bunu unutma.
Sevgilerle, Hye-su.
Y/N: Vee final gelecek birkaç bölüme, hazır olun! ^^