Vurulan kadehlere eşlik eden kahkahalar mekandaki bütün masalarda yankılanırken cam kenarındaki ayın yansıdığı deniz manzaralı bir masada sessizlik anlaşması imzalanmış gibiydi.
Ve bu sessizlik eşliğinde yemekler yenirken arada bir sohbete Berna'yı dahil etmeye çalışsalarda başaramamıştı üç genç.
Kızarmış yeşil gözlerini bir iki lokma aldığı yemeğinden çekip sürekli karanlığın kuşandığı denize çeviriyordu her seferinde.
Geçmiş maçlar,gelecek maçlar ve Berra'nın resimleri hakkında konuştular bütün gece üç arkadaş.
''Keşke Berna hiç onunla karşılaşmasaydı.''
Cam kenarında tam Berna'nın karşısında oturan genç kız yanında bütün ihtişamı ile göz dolduran ve saatlerdir parfümüne bağımlı hale geldiği Çağan'ın kulağına eğilerek usulca fısıldadı.
Hakan ile sohbet eden genç adam kendine yaklaşan sevdiği kızı fark eder etmez geldiklerinden beridir kızın sandalyesinin arkasına koyduğu kolunu bu sefer kızın narin omuzlarına sarıp küçük bedeni kendine çekti.
Ve Berra Akça omzuna sarılan kolu fırsat bilerek birkaç aydır yapmayı sevdiği tek şeyi yaptı.
Çekildiği bedenin geniş göğsüne sindi huzurla.
Omzundaki el ve yanağını koyduğu sıcacık beden onu o kalabalık ortamdan alıp götürürken gözleri kapandı yavaşça.
Derin derin soludu.
Kokusunu aklına kazıdı,hiç unutmamak için.
Berra kucağında duran sol elinin ne zaman genç adamın siyah gömleğinin sardığı geniş göğsüne konduğunun farkında bile değilken baş parmağı ile pürüzsüz kumaşı okşadı yavaş yavaş.
Göğsüne sinen küçük bedenin yaptıkları ile genç kızın başının altındaki kontrolden çıkan kalbine söz geçirmeye çalıştı Çağan ama başaramadı.
Dudaklarını iki yana çekiştiren ufak gülümsemeyi kimsenin görmesini istemediği için kendini bu hale getiren zalim genç kızın sarı saçlarının arasına gömdü yüzünü.
Yumuşak saçların kokusunu derin derin soludu.
Aklına da kalbine de kazıdı,hiç unutmamak için.
Karşısında birbirini sarıp sarmalayan çifti izleyen Hakan gıpta ile bakarken Berna onlar için mutlu olsada zaten kırık olan kalbi biraz daha sızlamıştı.
Berna masanın üzerinde yarısına geldiği kadehini eline alarak büyük bir yudum içtiğinde damağına hızla yayılan ekşi tat ile yüzünü buruşturmamak için zor tuttu kendini.
Güler yüzleri ile masaya gelen iki garson ellerindeki tatlı tabaklarını masaya koydu ve kadehlerde azalan içkileri tekrar tazeledi.
Yanlarındaki hareketlilik ile birbirlerinde kaybolan iki genç ayrılmak zorunda kaldılar hiç istemeselerde.
Tatlı dendiğinde her şeyi unutabiliyordu Berra ve o anlardan birindeydi yine.
Beyaz kremanın üzerine konmuş tek bir dalda birleşen iki kirazın olduğu tatlıdan almak için çatalını uzattı ama ondan önce davranan biri daha vardı.
Yan tarafından uzatılan başka bir çatal kremanın üzerinde duran kirazları tek bir hamle ile aldığında ne olduğunu anlayamadı genç kız.
Çağan çatalına aldığı kirazları diğer elinde duran peçetenin arasına koydu ve peçeteyi buruşturduğunda kendini ince kaşlarını çatarak izleyen kıza dönüp güzel yüzüne düşen saçının bir tutamını kulağının arkasına attı usulca.
''Kiraz sana da bana da yasak yavrum.''
Çatılan kaşları aklına gelen alerjisi ile normale dönerken Çağan'ın söylediklerine takılı kalmıştı aklı.
''Senin de mi alerjin var kiraza?''
Masum masum kendine soru soran genç kızı tutup öpmemek için kendini zor tutuyordu Çağan ama onun yerine hala sarı saçlarda oyalanan elini yumuşak yanağına getirdi ve okşadı yavaş yavaş.
''Benim alerjim yok ama sana kavuşmak için can atan dudaklarıma seni öldüren bir zehri süremem.''
Duyduğu her kelime kalbine usulca süzülürken içine yayılan bu sımsıcak hissin nedeni neydi bilmiyordu.
Hayır.
Artık biliyordu.
Çağan'dı ve ona ait her şeydi.
Bakışlarını kendini izleyen genç adamdan çekip masanın üzerinde peçeteye sarılarak gizlenmiş kirazları izledi.
Ve aklına dolan kalbini ufak ufak parçalara bölen o anılara daldı.
Annesi ve babası.
Evlendiklerinden iki gün sonra evlerinin bahçesine diktikleri kiraz ağacının küçük fidanı birkaç yıl sonra yemyeşil bir ağaca dönüşmüştü.
Ama ihanetin ilk tohumundan sonra o ağaca kimse su vermedi.
Ta ki beş yaşına gelen küçük Berra evde kavga eden ailesinden kaçmak için bahçeye çıktığında çoğu yaprağı dökülmüş ağaçta yapayalnız kalan kiraz meyvesini görene kadar.
Oyuncak kamyonuna su doldurup ağacın yanına küçük ayakları ile geldiğinde yıllar sonra ilk defa sulandı o nice umutlarla dikilen zavallı ağaç.
Ardından daldaki kırmızının en güzel tonundaki meyveye ulaşmak için evdeki üç katlı merdivenini sürüyerek ağacın tam altında durdu.
Kızlarından bir haber olan ailesi hala kavga ederken küçük kız yasak meyveyi tattı ve daha bir dakika geçmeden uykuya daldı.
Yan komşularının küçük kızı bulması ile o gün Berra Akça'nın kiraz meyvesine alerjisi olduğu ortaya çıktı.
Ağaç kesildi ama kızlarının alerjisi için değildi.
On yıl sonra soğuk bir ocak ayında evliliklerini temsil eden o kiraz ağacı boşanmalarına bir gün kala annesi tarafından kesildi.
Gözlerinin kilitlenip kaldığı buruşturulan peçete bir an da masanın üzerinden alındığında sinsice aklına sızan hatıralardan kurtuldu genç kız.
Ve kurtarıcısına dönüp baktığında peçeteyi pantolonunun cebine koyduğunu gördüğünde ise dudaklarında buruk bir gülümseme belirdi.
''Çağan Bey,bu nasıl güzel bir tesadüf.''
Takım elbiseli ve göbekli yaşlı adam yüzündeki kocaman gülümsemesi ile masalarına geldiğinde bakışlarını Çağan'dan çekmek zorunda kalmıştı genç kız.
''Ahmet Bey,nasılsınız?''
Berra yanında oturan genç adamın ayağa kalkıp adının tanıdık geldiği yabancı ile tokalaştığında hatırlayabilmişti en sonunda.
Avukat Ahmet Bey.
''Size ulaşmayı çok istedim ama büroda çıkan problemler nedeniyle bir türlü zaman bulamadım,kusura bakmayın lütfen.''
Kendisinden oldukça kısa olan,saçlarının çoğu beyazlamış adamdan duydukları ile vücudunun gerim gerim gerilmesi de saniyeler sürmemişti.
''Bir problem mi var Ahmet Bey?''
Bir elini masaya dayayıp diğer elini de cebine yerleştiren Çağan'ın kaşları da çatıldığında bu sert ama etkileyici görüntü karşısında genç kız yutkunmayı bile unutmuştu.
Kuruyan dudaklarını ıslatmak istedi ama yapamadı ve çareyi masada duran kadehindeki yarısından fazla şarabı kafasına dikmekte buldu.
İçini saran sıcaklığa ek olarak içkinin de verdiği ekşimsi tad yüzünü buruşturmasına sebep oldu ve genç adamın bir an kendisine dönüp bakması ile zorda olsa tebessüm etmeye çalıştı genç kız.
''Dün büroda yaşanan bir hırsızlık olayı oldu ama merak etmeyin sizin dosyanız güvenli bir yerde.Şu an büro çok karmaşık halde yani ben bu problemle uğraşırken sizin davanıza yeteri kadar vakit ayıramayabilirim Çağan Bey.''
Yaşlı adamın söyledikleri karşısında gerilen sinirini kontrol etmeye çalıştı ve başardı da ama yüzündeki ifade her şeyi açıkça belli ediyordu.
''Kısacası davayı bırakmak mı istiyorsunuz Ahmet Bey?''
Arsal ailesine yıllardır hukuki danışmanlık yapan abisinin vefatından sonra bu görevi üstlenen Ahmet Bey en önemli müşterisini kaybetmekten endişe duyarak telaşla kelimelerini sıralamaya başladı.
''Hayır,asla sizi yarı yolda bırakmam Çağan Bey.Evet davanıza ben bakamayacağım maalesef ama oğlumun sizin davanız için elinden gelenin fazlasını yapacağına kefilim. Hatta,şimdi sizi tanıştırayım.''
Gerginlikten alnı terleyen Ahmet Bey üç masa ileride müvekkili ile dava hakkında konuşan oğlunun bir an kendisine dönen bakışları ile elini sallayarak gelmesini işaret etti.
Masadan kalkan genç adam takım elbisesinin açık olan düğmesini kapatarak babasının yanına geldiğinde kendisinden yaklaşık on santim uzun olan,arada bir maçlarını izlediği adam ile el sıkıştı.
''Oğlum,Melih Er.Kendisi de en az benim kadar iyidir bu meslekte. Dava hakkında bilgilendirmeyi bizzat ben yapacağım.Yani kaldığımız yerden devam edebiliriz böylece.''
Yeni tanıştığı ünlü sporcunun elinden elini çektiğinde o an tam karşısında duran siyah elbiseli kızda gözleri oyalandı bir süre ve kızın kendine dönen yeşil gözleri ile olduğu yerde kala kaldı Melih Er.
Yeşil gözlerin etrafını saran kırmızılıklar bu mesafeye rağmen belli oluyordu ve bu nedensizce canını sıkmıştı.
Kim üzmüştü bu kızı,kim ağlatmıştı bu yeşil gözleri?
''Memnun oldum,umarım bir problem çıkmaz çünkü bu dava bizim için çok önemli.''
Avukat baba oğula herkese gösterdiği sıradan resmi gülümsemesini sundu Çağan ve daha fazla uzak kalmaya dayanamadığı için yerine geri oturup yanındaki güzel sevdiğinin küçük omuzlarına kolunu sardı.
Kendi masalarına dönen avukatlardan sonra Berna sinirle bir nefes verdi ve çatılan kaşları ile kuzenine doğru döndü.
''Gerçekten benimle birlikte çalışacak olan Ahmet Bey miydi?''
Bir kolunu Berra'ya sarmış diğer eliyle de kadehindeki içkisini yavaş yavaş yudumlayan Çağan ne olduğunu anlamayarak başını iki yana salladı.
''Neden,bir sorun mu var?''
Elinde onlarca kez çevirdiği boş kadehini masaya koydu ve üşüyen kollarını kendine sardı küçük bir sinirle.
''İki yıl önce Ahmet Bey'in bürosuna iş başvurusunda bulundum ama sevgili Ahmet Bey beni işe almadı.Neymiş yetersizmişim.Şimdi de birlikte çalışıyoruz.Çok güzel.''
Daha sonrasında bakışlarını tekrar karanlık denize çevirdi ve o gece herkesle konuşmayı kesti Berna Arsal.
Ama ona tam üç masa uzaktan kaçamak bakışlar atan genç avukattan bir haberdi.
***
@bernarsal bir gönderi paylaştı.(01.23)
@bernarsal:Ayna ayna söyle bana
@berrakca,@caganakınarsal,@hakanyucel ve 12.537 kişi bu gönderiyi beğendi.
@berrakca:Çok güzelsin bebekk❤️
@bernarsal:Sağol aşkım ama kocana kızgınım
@caganakınarsal:Ne yaptım kızım ben?
@bernarsal:Al şu kocanı Berraaa
@berrakca:Kocam değil o Bernaaa
@caganakınarsal:Ee neyinim o zaman?
@berrakca:Susss
@caganakınarsal:Tamam yavrum
@hakanyucel:O yeni avukatla çalışırken de bu kadar güzel olma jsjjsj
@bernarsal:Engelliyorum sizi yeterrr
@33:Elbise linkkk
***
@avmeliher bir gönderi paylaştı.(08.17)
@avmeliher:Günaydın
18.745 kişi bu gönderiyi beğendi.
Bu gönderi yorumlara kapatılmıştır.