⚠️MATURE CONTENT BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.
Chapter 21
Clayton’s Pov
"AHH, ohh, ah!" ungol ko habang nagtataas-baba ang kamay ko sa aking kahabaan. Nandito ako ngayon sa loob ng cr habang nagmamariang palad. Araw-araw naman talaga itong ganito pero ang kaibahan lang ngayon ay dahil doon sa panaginip ko. Kaya ayon, nagising ako ng dis-oras ng gabi para mailabas 'tong libog ko sa katawan. Nanaginip kasi ako na walang habas akong inaangkin ni Lorcan. Bwesit! Ilang araw na bang walang nangyayari sa amin ni Lorcan? Umabot na ba ng linggo?
Napasandal ako sa salamin sa sink habang hinahabol ang hininga ko. Tang*na, bakit hindi ako nilalabasan? Napapikit ako ng mariin. I roughly run my one hand on my length up and down for a minute. Napapasabunot ako sa sarili kong buhok. Biglang pumasok sa isip ko iyong naging panaginip ko.
Lorcan was smacking my butt while thrusting his length in and out of my hole. I remember how his handful hands finds its way to my length and masturbate it.
"Ahhhhh," napakagat labi ako nang lumabas ang mainit-init na katas mula sa pagkalalaki ko. Pagod akong huminga at sumandal sa malamig na salamin. Pagod din akong tumingala. Ilang minuto o siguro umabot na ako ng oras dito sa cr pero hindi talaga ako nilabasan. Tapos ngayon na naalala ko lang kung paano ako angkinin ni Lorcan sa panaginip ko nilabasan agad ako.
Inis akong napabuga ng hangin mul sa bibig.
"Nice view," halos mahulog ako sa sink nang marinig ko ang boses ni Lorcan. Dumapo ang mata ko kay Lorcan na nakakrus ang braso sa harap ng malapad niyang dibdib habang nakasandal sa hamba ng pintuan papasok dito sa cr. Tang*na, ang sexy niya tingnan sa kulay itim niyang slacks habang iyong long sleeve niya ay nakatupi hanggang sa siko niya. Nakabukas pa ang apat na butones no'n.
Sinundan ko mainit na tingin ni Lorcan. Namutla ako nang ma-realized kong nakatingin siya ngayon sa pagkalalaki ko na unti-unting lumaylay pero parang may sariling buhay iyon na unti-unting tumigas. Bakit ngayon pa!?
Bababa na sana ako nang mabilis na nakarating sa harapan ko si Lorcan saka hinapit ang bewang ko at binalik ako sa pagkakaupo ko sa sink.
"Not too fast, darling," aniya habang ilang pulgada lang ang layo ng labi niya sa labi ko. Bakit parang inaakit niya ako sa paraan ng pagsasalita niya?
Agad namang humataw sa tibok ang puso ko. Hindi dahil sa kaba, hindi dahil sa takot, hindi dahil sa hiya kundi dahil sa pananabik.
'Tang*na, Clayton!' Mura ko sa sarili ko.
"You're having a hard time masturbating yourself, huh." panunuya ni Lorcan at inaamoy ako.
"L-lorcan," halos kilabutan ako sa sarili kong boses. Simpleng usal ko lang sa pangalan niya pero naging ungol pa. Halatang sabik!
"You want me to eat you?" wika nito at pinapalandas ang dila niya mula sa likod ng tenga ko pababa at paitaas. Tapos ay punukol niya ako nang tingin gamit ang nag-aalab na mata niya. How I like the way those green eyes gazes at me. It awken something unworldly deep within me
"You want me to?" ulit ni Lorcan at hinubad ang pang itaas kong damit. Hindi ko alam na ang sexy pala ni Lorcan kapag nang-aakit sa gitna ng gabi! Bahagya ko siyang tinulak dahil parang 'di ako makahinga sa lapit naming dalawa.
Tumango ako sa kanya pero agad din akong umiling. He sexily laughs. Tumingin ako sa kanya. Naramdaman ko ang pag-init ng mga pisngi ko.
"You want me or not?" kasabay no'n ang pagdapo ng isang kamay niya sa aking pagkalalaki. Napapikit ako sabay kagat sa labi ko. "Your mind says no, but your body says yes."
Bahagya niyang pinipisil ang hita ko pataas at pababa. Pabor sa kanya iyon dahil ang shorts at brief ko ay nasa tuhod ko na.
"Tang*na, Lorcan! Kung gusto mo gawin mo na!" Buong lakas kong wika kay Lorcan at tiningnan siya ng masama. Umangat lang ang gilid labi nito saka sinunggaban ako ng halik. Mapupusok na halik ang binigay niya sa akin. Nag-iispidahan ang labi namin habang ang malilikot niyang kamay ay di naman mapirmi sa isang lugar sa katawan ko.
Ang kamay ko naman ay parang may sariling isip na hinahanap ang butones ng damit niya. Our moves are kinda rough and harsh. Halatang sabik sa isa't isang init. Nang magtagumpay ako sa pag bukas ng long sleeve niya agad na gumapang ang kamay ko sa matigas niyang tiyan at dinadama iyon. Ang labi naman namin ay hindi naghihiwalay.
Sinandal ako ni Lorcan sa salamin sa likod ko. Tinungkod niya ang isang kamay sa salamin habang ang isa naman ay dumapo sa pagkalalaki ko at pinapaligaya rin iyon. So good at multi-tasking. Mas naging malalim at mapusok na ang halikan namin na para bang wala ng kahit hangin ang nakakadaan sa pagitan naming dalawa. Biting each other’s lips. Sucking. Nipping. Sucking. Nipping.
"Der'mo!" anang ni Lorcan nang pakawalan niya ang labi ko. "Open your eyes," utos niya sa akin na agad ko namang tinupad.
Dahan-dahan niyang binaba ang ulo roon sa kahabaan ko na parang flagpole na nakaurok at naghihintay ng atensyon. Habang binababa niya ang labi, hindi tinanggal ni Lorcan ang eye contact naming dalawa. Na siyang nagpa-alab lalo sa init na naramdaman ko. Tang*na! Bakit parang ang bagal ng kilos niya! Bakit parang lahat ng ginagawa niya ay nasa slow motion?
Nilabas ni Lorcan ang dila niya tapos ay dini-dilaan niya ang kahabaan ko na para bang isa iyong ice cream and his one hand is on my balls. Lahat ng ginagawa ni Lorcan ay bukas ang mata ko na nakatingin sa kanya. Ilang sandali pa ay isinubo na niya iyon.
Ang tuktok pa lang ng pagkalalaki ko ang nasa bibig ni Lorcan pero halos nagsiliparan na ang kaluluwa ko sa katawan. Hanggang sa buong pagkalalaki ko na ang pinasok niya sa kanyang bibig. Ang isang kamay ko ay napasabunot sa buhok ko habang ang isa naman ay napakapit doon sa gripo ng sink.
"Oh, ahh,urgh!" Malakas kong ungol.
Inilabas niya ang kahabaan ko galing sa bibig niya. Kaya napatingin ako kay Lorcan. May pre-cum doon bibig niya. "You're this hard, huh." aniya nang hawakan na naman nito ang kahabaan ko. Wala akong pakialam sa kung ano pa ang sinasabi ni Lorcan dahil ang utak ko ay natatakpan na ng makamundong pagnanasa ko. Pinaglalaruan kamay niya pagkalalaki ko saka tinutukso ang maliit na butas no'n.
"Ahh, yes . . . .”
Napahawak ako sa long sleeve niya. "L-lorcan pwede bang mag shower muna ako?" Hapong tanong ko sa kanya at pinagpahinga ang ulo ko sa balikat niya. Ang kamay nito ay pinaglalaruan pa rin ang kahabaan ko. Basang-basa na iyon dahil sa magkahalong katas ko at laway niya.
"H-hintayin mo lang ako sa-"
"Why bother on waiting, when we can take a shower together?" Anang niya saka ako binuhat at dinala sa shower room.
***
Napabalikwas ako nang mapansin kong nakahiga ako sa hindi pamilyar na kama. Isang malaking kama. Agad ko namang naitakip sa katawan ko ang kumot na nahawakan ko. Sinilip ko kung may sapin ba ako sa ibaba ko pero lumaki ang mata ko nang makita ko wala akong suot na kahit ano. Tang*na! Bumaling ako sa tabi ko at nakita ko si Lorcan na kumportableng nakadapa at mahimbing ang tulog.
Hindi ko namalayan na nakalapit na pala ako sa kanya at tinititigan ko na ang mukha niya. Lihim akong napangiti dahil kahit na tulog si Lorcan ay nakakunot noo siya at parang may hindi magandang panaginip. Tinungkod ko ang isang kamay ko saka inabot ang mukha ni Lorcan. Hinaplos ko ang mukha niya . . . ang mukha ng taong mahal. Gamit ang daliri ko t-in-race ko ang bawat anggulo ng mukha niya.
"Ngayon. Papaano kita hindi mamahalin kong pati sarili ko hindi ko mapigilang hindi ka mahalin, Lorcan." mahinang wika ko. Uminit ang bawat sulok ng mata ko saka mapait akong ngumiti. "Sa bawat sabi ko na kakalimutan ko na ang nararamdaman ko sayo mas lalong lumalalim ang nararamdaman ko para sa’yo. The more I want to forget you the more I remember you, Lorcan." Madamdamin kong wika kay Lorcan na tulog.
Gumalaw si Lorcan kaya naging mabilis ang kilos ko at inilayo ko kaagad ang sarili ko sa kanya. Buti hindi siya nagising. Kaso sa paglayo ko kay Lorcan ay may nahagip na matigas na bagay ang kamay ko. Agad kong tiningnan kung ano ang matigas na bagay na iyon. Hinawi ko ang makapal na kumot na nakatabon doon. Pagkakita ko kung ano iyon awtomatik akong napaatras. Bakit may baril sa kama ni Lorcan? Bago pa man magising si Lorcan ay nagkukumahog na akong pumasok sa cr. Agad akong napahawak sa gilid ng sink at tiningnan ang sarili ko na putlang-putla. Anong ginagawa ng baril na iyon doon? Matagal na ba iyon doon?
Ipinilig ko ang aking ulo saka huminga ng malalim. Isang business tycoon si Lorcan natural lang siguro na may ganun siya. Pagkaka-usap ko sa aking sarili. Naghilamos ako. Saka ko napagtanto na wala nga pala akong suot. Nang ilibot ko ang tingin ko sa cr agad kong nakita ang mga nagkalat na damit ko at ni Lorcan sa sahig. Isa-isa ko iyong pinulot. Sinout ko ang boxer ko dahil maliligo na rin naman ako. Itutupi ko na sana ang puting long sleeve ni Lorcan ng may nakita akong pulang mantsa roon. Tiningnan ko iyon ng mabuti at nang hindi ako ma-satisfy ay inamoy ko iyon. Kumunot ang noo ko sa sama ng amoy no'n. Agad ko iyong tinapon. Bakit may dugo ang damit ni Lorcan? Tapos may baril pa siya. Mamamatay tao ba si Lorcan? May pinatay ba siyang tao? Napalunok ako. Hindi ko nga talaga kilala kung sino si Lorcan Lavoisier.
Hanggang sa matapos akong mag-shower, nakakain na, at nakikipaglaro na kay Daniel dito sa may poolside ay tulala ako at malalim ang iniisip. Ginulo ko ang aking buhok sa frustration. Una may nangyari sa amin ni Lorcan tapos iyon ang unang beses na roon ako nakatulog sa kwarto niya. Sunod iyong baril sa ilalim ng kobre niya. Tapos iyong mantsang dugo sa damit niya. Ngayon-ngayon lang din ay dumating sina Colt at dumiretso sila sa third-floor ng bahay. Hindi naman sa ayaw ko pero hindi nga nakasabay si Lorcan sa breakfast namin ni Daniel.
"Papa, are you okay?" tanong ni Daniel sa akin at tumigil sa pagkukulay roon sa coloring book niya.
Pagod akong ngumiti kay Daniel. "Ayos lang si Papa, baby."
Tumango si Daniel at binalik ang mata sa coloring book niya. Tinitigan ko si Daniel. Naalala ko ang sinabi ni Jersey na walang kapatid si Lorcan. Tinitigan ko ng mabuti si Daniel. Pareho sila ng mata si Lorcan pero ganito rin naman ang kulay ng mata ng ama ni Lorcan, si Sir Stevan. Ang pagkakaiba lang ni Lorcan at Daniel ay ang kulay ng buhok. Maitim kasi ang kay Daniel tapos kay Lorcan ay magpagkakulay brown. Bakit ngayon ko lang ito napansin? Maaaring anak nga ni Lorcan si Daniel. Iyong labi, kilay at minsan sa ekspresyon ng mukha lalo na kapag kumukunot ang noo ni Daniel ay parang si Lorcan nga.
"Clayton!" Napalingon ako sa aking likuran nang may tumawag sa pangalan ko. Nakita ko si Desmond at Laszlo na magkasama at papalapit sa kinaroroonan namin ni Daniel. Nang makalapit sila tumayo ako at bahagyang yumuko.
"Desmond," ani ko kay Desmond saka tumingin naman kay Laszlo. "Laszlo."
Nginitian ko sila.
"I'm sorry," wika ni Desmond. "I'm sorry about the other night Clayton. Biro lang naman sana iyon kaya lang. Muntik ka pang mapahamak dahil sa biro namin ni Las. We're sorry."
"I am sorry too, Clay-"
"Hala, ano, ayos na iyon . . . h'wag n'yo na lang uulitin." sapaw ko at ngumiti sa kanila. "Ang totoo nga n'yan nagpasalamat ako na kayo ang nakakuha kay Daniel kasi kung ibang tao iyon baka napahamak na ang bata. Kaya no'ng sinabi sa akin ni Colt na kayo ang kumuha kay Daniel. Nakahinga ako ng maluwag dahil alam ko nasa mabuting kamay si Daniel. At siguro ay napabayan ko si Daniel. Kaya wala kayong dapat na ihingi ng tawad. Ayos na, tapos na rin naman iyon."
Nakita kong nagkatinginan si Desmond at Laszlo saka napailing silang dalawa.
"D*mn it! You're really so kind, Clayton. You know that?" ani Desmond.
"Hindi ko masisisi si Colt kung bakit naging close kayo." ani naman ni Laszlo.
Ngayon ay ako na naman ang napailing dahil hindi ko talaga aakalain na ang mga mukhang banyaga na ito ay magaling magtagalog. Magugulat siguro ang ibang Pilipino pagnakasalamuha ang mga ito tapos nagsasalitan ng tagalog.
"Perkin," tawag ni Lorcan. Naitikom ko ang bibig ko. "Pack your things."
Napakurap-kurap ako dahil sa sinabi ni Lorcan. Pinapaalis na niya ba ako? Napatingin ako kay Daniel na mabilis na lumapit sa akin. Humawak ito sa kamay ko.
"Why is Papa packing his things? Is he leaving? Are you kicking him out, uncle?" Diretsong wika ni Daniel kay Lorcan.
Napairap sa ere si Lorcan sa sinabi ni Daniel.
"We're going to La Union." sagot ni Lorcan.