⚔Chapter 30⚔

                                    

                                          
⚔Chapter 30⚔
🗡The Vow🗡
                          
••Vladimir Lereg's POV••
                          
Naka abang lang ako habang nakatingin sa entrance when suddenly someone hugged me from behind and found out that it's her.
                          
I slowly faced her pero nakatungo lang sya sa harap ko at bumitaw na sa yakap saken.
                          
"Are you ok?" Alalang tanong ko dahil hindi ko Inaasahan ang biglang pag yakap nia.
                          
"Tapos naba meeting nyo?" I asked at tanging tango lang ang sagot nia habang nakatungo paren kaya maingat kong hinawakan pisngi nia upang iangat tingin nia saken.
                          
"May problema ba Aristia?" tanong ko.
                          
"Bakit?? bakit nag antay ka parin sakin? Sinabi ko naman sayong tatawagan kita. I tried to call you many times but you didn't answer my call." Kalmado nyang tanong at makikita ang pag aalala sa mga mata nia.
                          
As i stared into her eyes, I don't know if she's crying or its just because of the rain dahil tuloy tuloy ang patak nito.
                          
"Pasensya na.. I don't have my phone dahil nakalimutan ko kaya hindi ko alam na tumatawag ka at inantay kita dito dahil alam ko naman na babalik ka."
                          
"Nasisiraan kana ba ? Paano kung hindi ako bumalik??" Kunot noong tanong nia habang seryosong nakatingin parin sa mga mata ko.
                          
"I already swore to you that I won't leave you behind again.. I might not be here on the same place where you left but I'll still wait for you somewhere till you return.. Ako yung mermaid, bodyguard at driver mo nalimutan mo naba?" Nakangiting sabi ko sa kanya.
                          
"Bakit ka nga pala nag paulan? Pano kung bigla kang magkasakit nyan? Pati yan mga kamay mo nasan bandages nian?" Tanong ko ng mapansin kong basang-basa sya ng ulan at hinubad ko agad yung basang coat ko para kahit pano ay may masilungan sya.
                          
"Ikaw ba't ka nag paulan??" Balik tanong nia.
                          
"Wala akong nadalang payong and I thought that It's better to wait here outside the car so in case na lumabas kana macoveran man lang sana kita pero matigas nga din pala ulo mo. Nag paulan kapa talaga." Sermon ko at akmang bubuksan na ung pinto ng sasakyan ng pigilan nia ko na agad kinalingon ko sa kanya.
                          
"We can't take that car out, sarado na ang entrance.."
                          
"Ha? Paano na tayo makaka uwi nito? Mag co-commute nalang ba tayo??" I asked while trying to think for solution ng agad akong nabahing.
                          
"Hey... Are you ok??" She asked worriedly sabay lapit sakin.
                          
"Ahh yea..I am..." sagot ko sabay bahing ulit kaya pinalayo ko sya sakin.
                          
Mukhang sisipunin ata ko dahil halos buong mag hapon akong basa dahil habang nag cacarwash ako kanina nasira ung gripo kaya inayos ko at ngayon naman dahil sa ulan.
                          
She just looked at me at maya-maya'y agad hinawakan ang noo ko pati noo nia. 
                          
"You're warm.." She said then she just pulled my hand at mabilis na naglakad papunta sa mall.
                          
"Where are we going?" I asked.
                          
"You need to change your clothes bago kapa tuluyan lagnatin." Sya habang may kung anong pinipindot sa phone nia at agad nag bukas yung automatic door ng mall.
                          
We just went inside at may ilan guards na nag ro-roving sa loob na nagulat ng makita kame pero ng makilala si Aristia ay agad rin silang nagsilapitan..
                          
"Ms.Gil ano p-----" aristia cut their words.
                          
"Take us to the nearest clothing boutique. We need to get a new change of clothes."