Xiao Zhan ခေါင်းတစ်ချက်ခါပြီး သူ့ကိုပြူးပြဲကြည့်ပြီး သူ့စကားကို စောင့်နေတဲ့ Yiboကိုကြည့်ရင်း
"လောလောဆယ်တော့ ငါမသိသေးဘူး ခုငါဗိုက်ဆာတာပဲ သိတယ် ငါ့ကို ထမင်းချက်ကျွေး"
"အမ်"
Yibo အံ့သြသွားလို့ တစ်ခုခုပြောမယ်ကြံသေး Xiao Zhanက
"အံ့သြမနေနဲ့ စာအုပ်လိုချင်ရင် ပြောတဲ့အတိုင်းလုပ် အခုမင်းအိမ်ကိုသွားမယ်"
"~~~~~"
Yiboမှာ ဘာမှပြန်ပြောချိန်တောင်မရလိုက်
Xiao Zhanဆွဲခေါ်ရာ ယက်ကန် ယက်ကန်နဲ့ ပါသွားရလေသည်
တစ်ဆိတ် Xiao Zhanက ကျွန်တော့်အိမ်ကို ဘယ်ကနေ ဘယ်လိုသိတာလဲ?
အတွေးများနေတဲ့ ကောင်လေးနဲ့
သူ့ကိုယ်သူတောင် မသိပဲ ပြုံးစိိစိဖြစ်နေတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ ဘယ်ဘက်ရင်ဘတ်အတွင်းပိုင်းမှာတော့ စည်းချက်မညီတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေ က ညံစီလို့
တောင်းပန်ပါတယ်နော်တိုသွားတယ်ဘာမှစဥ်းစားလို့မရသေးလို့ပါနောက်တစ်ပိုင်းကျရှည်ရှည်upပေးပါ့မယ်နော်
Zawgyi
Yiboတစ္ေယာက္ စာအုပ္ကို ႏွေျမာေပမဲ့ ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး အိမ္ကိုသာ ျပန္လာခဲ့ေလသည္
သူတစ္ေယာက္တည္း ေအးေအးလူလူ လမ္းေလ်ွာက္ေနတုန္း ေနာက္က လူလိုက္လာတယ္ ခံစားရတာေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြကို အရိွန္တင္မိေလသည္
"က်စ္ ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ"
Xiao Zhan Yibo ေနာက္လိုက္ရင္း Yibo ေပ်ာက္သြားတာေၾကာင့္ ရပ္ၿပီး ညီးၫူေနတုန္း
"ရပ္!"
တံျမက္စည္းတစ္ခုကိုင္ၿပီး ဘယ္ေဂ်ာင္ကေန ထြက္လာမွန္းမသိတဲ့ Yiboက သူ႔ေရ႔ွမွာမတ္တပ္ရပ္လို႔
"အမ္ Xiao Zhan"
Yiboအစကေတာ့ လူဆိုးလို႔ထင္မိတာေၾကာင့္ ရိုက္မယ္လုပ္ေနတာ ထိုလူက Xiao Zhanလို႔ သိရတာနဲ႔ တံျမက္စည္းကို ကိုင္ထားတဲ့ လက္က အလိုလို ေအာက္သို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းခ်သြားေလသည္
"အင္း ငါပဲ အဲ့တံျမက္စည္းနဲ႔ ငါ့ကို ရိုက္မယ္ေပါ့ ငါသာ တကယ့္ လူဆိုးဆို မင္းျပားျပားဝပ္ေနၿပီ"
Xiao Zhanအစကေတာ့ နည္းနည္းလန္႔သြားေပမဲ့ ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ တံျမက္စည္းကို ကိုင္ၿပီး ကို႔ယို႔ကားယားနဲ႔ သူ႔ကိုေျခာက္ေနတဲ့ Yiboကိုေတြ့ေတာ့ ရီခ်င္ေနတာကို ေအာင့္အီးၿပီး ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေလသည္ ထိုမွ Yiboက
"အဲ့ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ မင္းက ဘာကိစၥရိွလို႔ ငါ့ေနာက္လိုက္လာရတာလဲ"
Yiboစကားဆံုးေတာ့ Xiao Zhan မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ပင့္ၿပီး
"မင္းပဲ စာအုပ္ျပန္လိုခ်င္တယ္ဆို"
"မင္းက ျပန္ေပးမွာမလို႔လား"
Yiboစကားေၾကာင့္ Xiao Zhanက သေဘာတက် ၿပံဳးၿပီး Yibo နားကပ္သြားရင္း
"မင္းငါ့အလိုက်ေနေပးရင္ ငါျပန္ေပးမယ္"
Xiao Zhan Yibo နားနား ကပ္ၿပီး ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ Yibo ၾကက္သီးပင္ ထလာေလသည္ ရင္ေတြလည္း ပရမ္းပတာေတြ ခုန္လို႔
"မင္း မင္း ငါ့ကို ဘာခိုင္းၪီးမလို႔လဲ"
ဒီလို ထစ္ထစ္ ေငါ့ေငါ့ေလးေတြက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသားပဲ ဟာ Xiao Zhanမင္း ဘာေတြေတြးေနတာလဲ
Xiao Zhan ေခါင္းတစ္ခ်က္ခါၿပီး သူ႔ကိုျပဴးၿပဲၾကည့္ၿပီး သူ႔စကားကို ေစာင့္ေနတဲ့ Yiboကိုၾကည့္ရင္း
"ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ငါမသိေသးဘူး ခုငါဗိုက္ဆာတာပဲ သိတယ္ ငါ့ကို ထမင္းခ်က္ေကြၽး"
"အမ္"
Yibo အံ့ၾသသြားလို႔ တစ္ခုခုေျပာမယ္ႀကံေသး Xiao Zhanက
"အံ့ၾသမေနနဲ႔ စာအုပ္လိုခ်င္ရင္ ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ အခုမင္းအိမ္ကိုသြားမယ္"
"~~~~~"
Yiboမွာ ဘာမျွပန္ေျပာခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္
Xiao Zhanဆြဲေခၚရာ ယက္ကန္ ယက္ကန္နဲ႔ ပါသြားရေလသည္
တစ္ဆိတ္ Xiao Zhanက ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို ဘယ္ကေန ဘယ္လိုသိတာလဲ?
အေတြးမ်ားေနတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႔
သူ႔ကိုယ္သူေတာင္ မသိပဲ ၿပံဳးစိစိျဖစ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ စည္းခ်က္မညီတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြ က ညံစီလို႔
ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္တိုသြားတယ္ဘာမွစဥ္းစားလို႔မရေသးလို႔ပါေနာက္တစ္ပိုင္းက်ရွည္ရွည္upေပးပါ့မယ္ေနာ္
YOU ARE READING
Triangle {Completed}
FanfictionXiao Zhan - များစွာသော အတုအယောင်တွေကြား စစ်မှန်တဲ့မင်းကိုသာ ငါအချစ်ဆုံး Yibo - ချစ်စရာလူများနေရင်တောင် ကျွန်တော့်ဘက်ကို တစ်နေ့နေ့တော့ လှည့်ကြည့်ပေးပါ Hae Yeon - ပိုင်ဆိုင်ဖို့မရည်ရွယ်ပါဘူး ငေးကြည့်ရုံသက်သက်လည်း ကျေနပ်ပါတယ် ZhanYi. (No YZ)
Part-8
Start from the beginning
