Kapitulo 13

                                    

                                          
IKALABINTATLONG KAPITULO
The first day of Panagbenga started. Nairita ako nang makita kung gaano kadami ang taong nandito sa Session. My god, what's new?
"What the fuck..." Rinig kong sambit ni Ate Isobelle. Yes, Ate. Ganito kalala ang dami ng tao tuwing Panagbenga that we can't even enjoy our own festival.
Kanina, I was supposed to go home kaso hinila ako ni Kuya Noelle na sumama sa kanila. I feel so out of place! Magkakakilala silang lahat at nahihiya ako sa iba sa kanila kasi hindi ko naman kilala.
I pursed my lips and averted my gaze to the person beside me. Kaagad kong hinawakan ang kamay ni Alios at halos mapatalon siya sa gulat at tinignan ako. I smiled cheekily and started running the opposite way.
"Lusi, teka!" Pinipilit niyang hilain 'yong kamay niya mula sa akin kaya mas humigpit ang hawak ko doon.
Wala kang kawala!
Umikot ako sa may madaming tao at dumaan sa gitna ng mga pamilihan para hindi kami mahanap ni Kuya. I felt my phone vibrating at hindi ko 'yon pinansin.
Naririnig akong tinatawag ako ni Alios pero panay ang hila ko sa kanya. Nakarating kami sa pinakaunang bilihan sa left side ng session. Nabitawan ko ang kamay niya at nakangiting tumingin sa paligid. I heard him panting.
"Don't make me run, again. Pwede namang maglakad lang kung gusto mong masolo ako," Malalaki ang mata kong tumingin sa kanya. I scoffed.
"Ang kapal!" Sambit ko.
He raised his left eyebrow and faked a pout as he shrugs his shoulders. Napatawa ako roon at hinampas siya sa braso. "Tara na nga!"
Una kaming nakakita ng loading station kaya linagpasan namin iyon. Napatigil kami sa isang unli chicken at nagkatinginan. Slowly, a smile went to our lips.
I know it's his favorite! Mine, too! Kaso nakakahiyang ngumutngot ng chicken sa harap niya.
Kakaonti lang ang tao since most of the people choose to buy food while walking. 'Yong madali lang kainin, kumbaga. Malayong-malayo sa unli-chicken na 'to.
Naupo kami sa may gilid kung saan kitang-kita kami ng mga taong naglalakad. Nagvibrate ang phone niya for a text. Nababa ko ang tingin roon. Nakita ko ang pangalan ni Kuya at ang ilang miss call nito. I laughed. 
"Patay ako sa Kuya mo," Sambit ni Alios nang nakatingin sa akin ng masama. "What?" I asked with widened eyes. "Sumama ka naman!" I said, trying to defend myself.
We decided to take our jackets off para hindi kami mamataan nina Kuya. They're just around session and trust me when I say that Baguio is just a small city. Magkikita at magkikita rin kami dito kung hindi kami iiwas.
Linugay ko ang buhok ko dahil nakatali ito kanina. Alios did not do anything to his hair. Tanggalin lang ang jacket ay ayos na.
When our chickens arrived, kaagad na naming sinuot 'yung plastic gloves at kumain na. He was really fast! Habang ako, ang bagal dahil nahihiya akong ilabas ang tunay na halimaw sa kaloob-looban ko kapag kumakain ng chicken!
Nakatatlong plato na siya kaya nanlaki ang mata ko. I'm still halfway through with my second plate!
Napatawa ako at inangat nito ang tingin sa akin. His forehead creased. "What?" Mayabang nitong tanong. I pursed my lips and shook my head. Ako na ang naunang mag-iwas ng tingin at kumain muli.
Halos hindi na ako makatayo pagkatapos ng ikaapat kong plate. Alios was the same when he finished his fifth plate. He laughed silently while looking at both of us.
"Maling inuna natin 'to. Hindi na tayo makakalibot."
He got a point! I groaned and checked my phone. It's already ten minutes to five. "Grabe, five na!"