40.

                                    

                                          
 Diana wróciła z pracy. Ściągnęła buty i powiesiła płaszcz na wieszaku.
                          
 -Jared?
                          
 -Jestem tutaj.
                          
 Kobieta weszła do kuchni i zobaczyła Parker'a siedzącego przy stole. Miał grobową minę i siedział w bezruchu.
                          
 -Stało się coś?- zapytała lekko przejęta jego zachowaniem.
                          
 -Chyba tak.- odpowiedział po dłuższej chwili i spojrzał na nią.
                          
 -Chyba?- Diana uniosła brew.-Powiedz o co chodzi.
                          
 -Była tu Grace.- Jared zauważył jak przez twarz White przebiega wiele emocji, ale ostatecznie zachowała spokój.
                          
 -Z jakiego powodu?
                          
 -Sam do końca nie wiem. Wydaje mi się, że chciała porozmawiać, ale skończyło się to kłótnią.
                          
 -Teraz naprawdę jestem ciekawa.- Diana usiadła po drugiej stronie stołu.
                          
 -Miałaś rację co do niej. Grace myślała, że coś między nami jest. Bardzo dosadnie powiedziałem jej, że jest w błędzie.
                          
 Diana nadal patrzyła na Jared'a nie przerywając mu.
                          
 -Może przesadziłem? Wydaje mi się, że postąpiłem słusznie.
                          
 -Twój osąd sytuacji na pewno był dobry, zrobiłeś to co trzeba było.
                          
 -Wyszła odgrażając się. Uważaj na siebie w najbliższym czasie.
                          
 -Myślisz, że mogłaby coś mi zrobić?- w tym momencie White nie wiedziała czy powinna brać to na poważnie.
                          
 -Nie jestem pewny, ale gdybyś widziała jej oczy. To nie ta sama osoba, która przyszła do mnie z prośbą.
                          
 -Może to ta sama osoba, ale dopiero teraz dostrzegłeś co kryła pod maską.  
                          
 Jared wstał i podszedł do Diany.  
                          
 -Nie zmienia to faktu, że wolałbym żebyś uważała. Będę woził cię i odbierał z pracy.
                          
 -Nie potrzebuję, aż takiej ochrony. Jesteś kochany, ale w razie potrzeby poradzę sobie z jedną niezrównoważoną kobietą.  
                          
 Mężczyzna zacisnął dłoń na jej ramieniu.
                          
 -W poniedziałek zakończę tę sprawę raz na zawsze.
                          
 Diana wstała z krzesła i objęła Jared'a w pasie. Przytuliła się do niego.
                          
 -Nie myśl o tym na razie, widzę jak zżera cię to od środka.
                          
 -Miałem plany, że wieczorem wyjdziemy do restauracji...
                          
 -Jestem zmęczona po pracy i z największą ochotą zostanę w domu.- może nie umiała czytać z Jared'a tak jak on z niej, ale była w stanie wyczuć, że najchętniej nigdzie by nie wychodził.  
                          
 Parker też ją objął i pocałował w czubek głowy.
                          
 Piątkowy wieczór spędzili na oglądaniu filmów i to im całkowicie do szczęścia wystarczyło.   
                          
 W sobotę rano wspólnie jedli śniadanie. Jake siedział na kolanach Jared'a, który go karmił. Diana wzięła swój talerz i poszła po kolejną porcje tostów.  
                          
 -Myślę, że muszę porozmawiać z Eryką.- stwierdził Jared wycierając buzie dziecka.
                          
 -Dobrze.- White usiadła na swoim miejscu i posmarowała tosty dżemem.  
                          
 -Osobiście.
                          
 -Nawet jeszcze lepiej. Takie sprawy lepiej omówić twarzą w twarz.
                          
 -Napiszę jej SMS'a i umówimy się w kawiarni. Masz ochotę jechać ze mną?