22

                                    

                                          

Te dashurosh Karlen eshte si te synosh te besh te dashurosh nje engjell, vetem se trupi i saj ishte dhe me i bukur. Teksa shihja sesi perdridhej trupi i saj tere lajka per buzet qe donin te rreshqisnin posht e me posht, mendoja se dashuria e Karles ishte pjeseza e fundit e pazellit te jetes sime.  Arrita posht barkut te saj dhe ne moment ndjeva tek dridhej lehte. Ishim te mbuluar tashme dhe trupi im ishte i nxehur, dhe i saja gjithashtu.
Niko: Cfare ke vogelushe?
Karla: As..asgje....
Niko: Do te ndaloj?
Karla: J..jo vazhdo...vetem se...
Niko: Me thuaj...
Ajo renkoi lehte dhe perpiqej te merrte fryme qetesisht.
Karla: Kam emocione...nuk kam arritur ne situata te tilla pervec teje...edhe...
Niko: Mbaji mbyllur syte vogelushe. Ki besim tek une nese do te vazhdoj.
Zgjata doren e perkedhelja gjirin e saj,  e me pas faqen e saj teksa gishti im i madh i dores rreshkiti ne gojen e saj ne menyre kaq perverse. Renkova mbyturazi per te shijuar veprimin e saj. Teksa e putha ne bark per ta qetesuar serisht, duke u siguruar qe ajo ishte mbuluar dhe une posht duke rreshkitur si ngjal ne trupin e saj, bera qe ajo mos te levizste dhe mbertheva kofshet e saja kaq te buta. Shikoja organin e saj teksa dridhej ende lehte. E putha lehte qe ajo te mos i mendonte me turpesit por te mendonte momentin dhe ta shijonte me dashuri njesoj si une. Ah...Karla se dinte sa perverslleqe kisha ne mendjen time per te, mendime te pista te perlyera me ndjenja te pastra. Doja ta zoteroja ne shtrat, jo per ti treguar se kush komandonte, apo kush isha une ne shtrat. Doja ta beja timen, te kredhej pa meshire dhe te kisha gjurmet e saj ne trupin tim, ashtu sic i kishte lene ajo ne jeten time. 
E putha egersisht, teksa pasthirrmat e saj shtoheshin embel e sensuale. 
E putha dashurueshem, teksa doja te lija tek ajo besimin e nje dashurie te vertete. 
E putha me pasion, per te kuptuar se sa e adhurueshme ishte qenia e saj. 
E putha paturpesisht, per te kuptuar ajo se ne dashuri isha i gatshem te beja gjithcka per te. 
E putha nga deshira ime, per ta bere qe te kuptonte se une e deshiroja deri ne skamje, deri ne agimet e perendimet e jetes sime. 
Ajo renkonte mbi mbulesat e shtratit teksa e shtrengonte si e prangosur pas tij. Kraharori i ngrihej lehtazi lart nga ndjesia qe shkaktonin buzet dhe gjuha ime ne ndjeshmerit e saja intime. Filloi te levizste me shume, teksa une po shijoja eksitimin e saj gati ne orgazem. Ajo kaloi ne orgazem dhe ishte gati ne te bertitur. Ndjeva ereksion nga zeri i saj ashtu e eksituar tmerresisht dhe nga trupi i lakuriqt qe po e puthja nga marrezia. Ajo mundohej te permbante veten por une nuk doja.
Niko: Bertit e vogla ime.
Karla: Jo...jo...mjaft..te lutem...
Me pergjerohej me frymen qe i merrej por nuk doja ta lija me kaq. 
Niko: Beje per mua vogelushe. 
Karla: Te lutem...jam ne siklet...
E putha perseri sa ishte ende ne orgazem per ta marrosur ashtu sic isha bere dhe une. Ndjeva eksitim te brendshem dhe te jashtem sa bija shume ne sy nga tutat e fryra. Por s'ishte faji im qe Karla ma ngrihte dhe me nje shikim te sajen. Ajo perjeto orgazem dhe bertiti e mbytur. Gati lotet i rridhnin ne faqe dhe une shkova perball fytyres se saj per ta puthur si i çmendur.
Niko: Zeri yt... me çmend...me terbon...
E kapa prej gryke dhe ajo renkoi.
Karla: Doje te bertisja...
Niko: Dhe dua ta besh prap. E adhuroj kur ti kenaqesh trendafil. Dua te te shoh te lumtur. Me eksitove kur renkove e bertite ashtu. E paskam pike te dobet zerin tend keshtu.
I kafshova buzet dhe asaj i dolen lot na syte.
Niko: Me fal vogelushe. Nuk u rezistoj dot.
Ajo buzeqeshi dhe kafshoj e te mijat.
Karla: Jemi barazim.
Niko: Te dua trendafil.
Karla: Dhe une te dua dashuri e imja. 
Ajo ndjeu me trupin e saj eksitimin nen tutat e mia. Tentoi te mi hiqte por e ndalova.
Niko: Jam shume i eksituar por nuk dua ta bejme ate gje.
Karla: Pse jo?
Niko: Ti nuk je gati. Kur te jesh do arrijme deri atje.
Karla: Dua une... jam ...
Niko: Je e sigurt?
Karla: Po...
Zemra me rrahu si e çmendur. E doja ate moment se mohoj por nuk doja qe te Karla te nxitej vetem ngaqe une e putha kudo dhe ajo se beri apo se dukej qartazi se une isha i eksituar. Normale qe isha, putha femren qe doja. Ende nuk me linte pershtypjen se Karla mund te ishte gati sa do qe e deshironte.
E kapa me duart e mia ne te dyja faqet.
Niko: Hej...me shiko ne sy...
Karla: Dashuri...
Niko: Nuk merzitem nese ne nuk bejme diçka. Dua te ndihesh e sigurt ne krahet e mi dhe ne ate qe ben me mua. Nuk dua te mendosh me vone u bera pishman ose nuk doja ta beja. Nuk te detyroj dhe nuk shqetesohem. Te gjitha kane kohen e vet. Une te kuptoj.
(Dhe vertet e kuptoja. Sado qe deshirat e mia kishin arritur majen e piramides, nuk doja te lendohej ajo vetem nga momenti. Gjithçka doja ta lija ne doren e saj.)
Karla: Une dua te bejme me shume...te dua ty...te me besh tenden.
Niko: Ti je imja vogelushe. Nuk  eshte kjo çeshtja qe tregon se je imja.
Karla: E di por...
Niko: Por?
Karla: Por dua te te ndjej...ti e di ne çfare kuptimi e kam..dua te bej gjithçka me ty.
Niko: Gjithçka?
Karla: Gjithçka.
E putha dhe e lash te bente çte donte ajo ne trupin tim. Ajo hoqi tutat e mia teksa ende rrinte me syte e mbyllur dhe me puthte e perqendruar aty dhe ne duart e saj teksa leviznin neper kraharor dhe me posht. Teksa e terhoqa pas vetes per te puthitur kraharorin e saj me timen e ndjeva se u nxeh na faqet. E perkedhela pjesen e trendafilt qe ishte krijuar ne fytyren e saj bardhoshe.
Niko: E turpershmja ime.
Karla: Eshte hera e pare qe shoh nje mashkull pa rroba.
Niko: Dhe do jem i fundit. Bashke do vdesim. Te premtoj nuk do te te le e sikur te me urresh. Vdekja me ndan nga ty.
Keto fjale qe degjoi i krijuar nje buzeqeshje vesh me vesh. Dukej sikur mori shume zemer dhe pse nuk e thash thjesht per ta qetesuar. Qellimi im ishte shume i qarte me Karlen: Ta dashuroja deri ne fund te jetes. Ishte ajo qe zgjoi cdo pasion qe e mendoja te zhdukur ne shpirtin tim, por qe thjesht kishin rene ne gjume per shume kohe. Ishte çelsi qe hapte portat e qenies sime. 
                          
                          


Shenim: Per te gjithe ju qe nuk pelqeni keto lloj skenash, me vjen keq nese zhgenjeheni. Secili ka shijet e veta por keshtu shkruaj une. Uroj te mirekuptoheni dhe ta shijoni historine. Lexoni ju persona  18.
Enjoy it ❤️
Anonimi.