Twenty Four

                                    

                                          

2 gün sonra
                          
Hastanede Justin ile olanlardan sonra hiçbir şey demeyip odadan çıkmıştım. Justin'e hiçbir şey dememeyi ve bir daha onunla asla konuşmamayı planlamıştım ama şu an Bay Bieber ile oturup konuşurken bir aydınlanma yaşamıştım.
                          
2 gündür Justin ile konuşmamıştım ve hiçbir aramasına cevap vermemiştim bu yüzden Bay Bieber bir terslik olduğunu anlayıp beni konuşmak için çağırmıştı. Ya da direk Justin üstünkörü bir şekilde anlatmış da olabilirdi. Aslında Bay Bieber ile de konuşmak istememiştim ama annem ısrar etmişti o yüzden Bay Bieber sabah erken saatte ben okula gitmeden önce bize gelmişti ve salonda oturuyorduk. Onlarda buluşmamıştık çünkü Justin'in yüzünü görmek istemiyordum. 
                          
"Kendall, Justin ile aranızda bir sorun olduğunu farkındayım Justin son zamanlarda çok mutsuz."
                          
"Bunun için buraya kadar gelmenize gerek yoktu Bay Bieber, aramızda halledebilirdik bu ilk tartışmamız değil."
                          
Daha önce de defalarca saçma sapan nedenlerden dolayı Justin ile tartışmıştık ama hiçbirinde Bay Bieber beni arayıp konuşmak istediğini söylememişti çünkü aklı başında iki insandık (Justin ne kadar aklı başındaydı artık emin değilim ama o zamanlar öyle biliyorduk) ve her arkadaşlıkta olduğu gibi kavga edince sonradan barışabiliyorduk. Bu sefer tabii ki Justin'i affetmeyecektim yaptığı şey affedilecek bir şey değildi ama Bay Bieber bunu bilmiyordu.
                          
"Kendi aranızda halledebileceğinizi biliyorum Kendall zaten ben bunu konuşmak için gelmedim?"
                          
Soran gözlerle ona baktığımda bir süre sessiz kaldı. Sanırım konuşmaya nasıl başlayacağını düşünüyordu. Kavgamız dışında ne hakkında konuşacağını merak etmiştim.
                          
"Justin astım krizi geçirdiğinde hastaneye gittiğimizde doktor Justin'in davranışlarından biraz şüphe duydu ve bir psikolog ile konuşmamızı söyledi. Justin'i zar zor ikna etsem de hastaneden çıktıktan sonra bir psikologa götürdüm ve Justin'in iyi olmadığını söyledi."
                          
Gerçekten mi? Yani bana yaptığı her şeyi bir hastalığa bağlayacak ve sıyrılmaya çalışacaktı öyle mi? Bu doğru bile olsa (ki doğruluğundan hiç emin değildim) Justin'i affetmem için bir gerekçe değildi. 
                          
"Küçüklüğünden beri hep onun yanındaydın ve annesinin vefatını senin sayende atlattı Kendall. Senden yine her zaman onun yanında olmanı isteyemem ama en azından küs kalmayın lütfen. Stresten olabildiğince uzak durması gerek ama senin onunla konuşmaman durumu daha da kötüleştiriyor."
                          
"Justin adına üzüldüm Bay Bieber. Arkadaşı olarak elimden geleni yapacağım. Okula geç kalıyorum görüşmek üzere."
                          
Cevap vermesini beklemeden hızlıca çantamı alıp evden çıktım. Daha fazla dinlemek istemiyordum yıllardır Justin'in sıkıntılarını çekmiş olmama rağmen hiç utanmadan ağzıma sıçmıştı şimdi bir de yeni hastalığıyla uğraşamazdım. Ama Bay Bieberin'ım konuşmasından sonra bir karar almıştım, Justin'in bana yaptıklarına karşı sessiz kalmayacaktım. Bana yaptıklarının bedelini ödeyecekti o yüzden önce onu barıştığımıza inandırmam ve sonra intikamımı almam gerekiyordu. 
                          
Okula geldiğimde direk sınıfa çıkıp Justin'i bulmam gerekiyordu ama Harold beni durdurdu. 
                          
"Kendall biraz konuşabilir miyiz?"
                          
"Uzun sürer mi?"
                          
"Hayır bir şey söyleyeceğim sadece."
                          
"Peki konuşalım."
                          
Harold'u takip ettiğimde bizim sınıfın bulunduğu koridorun sonundaki müzik odasına gelmiştik. Ben girdikten sonra kapıyı kapattı ve hiç uzatmadan direk konuya girdi.