Chapter 3

                                    

                                          
<UNICODE>
                          
ငါ့စိတ်ကိုအခြားကမ္ဘာတွေဆီသွားတဲ့လမ်းနဲ့ချိတ်ဆက်လိုက်ပြီးအခြားကမ္ဘာကငါ့လိုမိစ္ဆာဘုရင်တွေနဲ့တွေ့ဖို့အသုံးချလိုက်တယ်။
                          
တကယ်တော့ငါတို့အားလပ်ချိန်တိုင်းဒီနည်းလမ်းနဲ့အချင်းချင်းတွေ့ကြတာဖြစ်တယ်။ငါတို့ကအရမ်းအထီးကျန်ဆန်တာကြောင့်ဒီလိုနည်းနဲ့ပဲကိုယ်နဲ့အဆင့်အတန်းတူသူတွေနဲ့တွေ့ဆုံကြတာဖြစ်တယ်။
                          
ငါဘလက်တီးတစ်ခွက်သောက်ပြီးငါ့ရှေ့ကမိစ္ဆာဘုရင်တွေဆီကအကြံဉာဏ်ရယူဖို့ကြိုးစားလိုက်တယ်။"ခင်ဗျားတို့တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ဟီးရိုးကဘယ်လိုမျိုးလဲ?"
                          
"ငါ့ဟီးရိုးကလေးစားစရာကောင်းပြီးရိုးသားတဲ့သူပဲ!မိစ္ဆာဘုရင်နဲ့ဟီးရိုးဆိုတဲ့ရိုးရာပုံပြင်တွေထဲကအတိုင်းတထပ်တည်းပဲ!"ကမ္ဘာအေကမိစ္ဆာဘုရင်ဖြေလိုက်တယ်။
                          
ကမ္ဘာဘီကမိစ္ဆာဘုရင်:"ငါနဲ့တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ဟီးရိုးကအရမ်းသန်မာတာ..ငါ့မှာနလန်မထူ‌နိုက်လောက်အောင်ကိုရှုံးခဲ့ရတာ!"
                          
ကမ္ဘာစီကမိစ္ဆာဘုရင်:"ငါ့အတွက်တော့သူနဲ့တိုက်ခိုက်ရတဲ့အတွေ့အကြုံကကြောက်စရာပဲ!အခုချိန်ထိသူဘယ်လောက်အစွမ်းထက်တယ်ဆိုတာမှတ်မိနေသေးတယ်!"
                          
အဲ့နောက်သူတို့ငါ့ကိုပြန်မေးကြတယ်။"မင်းကမ္ဘာကဟီးရိုးကရောဆားသစ်?"
                          
ငါတိတ်ဆိတ်သွားပြီးခဏကြာတဲ့အခါမျက်လုံးကိုလက်နဲ့ဖုံးအုပ်ကာပြောလိုက်တယ်"....စွရမ်းဆိုးရွားတယ်။ဆိုးရွားလွန်းလို့ငါကျောက်ရုပ်ကြီးလိုရပ်နေရင်သူ့ငါ့ကိုအနိုင်ချနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး!"
                          
မိစ္ဆာဘုရင်တွေအံ့ဩသင့်သွားကြတယ်။"အိုး...ဒါငါမကြားဘူးတဲ့မျိုးစိတ်သစ်တစ်ခုပဲ!"
                          
"ဆိုတော့ငါဘာလုပ်သင့်လဲ?"ငါသက်ပြင်းချလိုက်တယ်။
                          
သူတို့အချင်းချင်းကြည့်ကာခေါင်းခါလိုက်ကြတယ်။
                          
မိစ္ဆာဘုရင်အေကငါ့ပုခုံးကိုပုတ်ကာနှစ်သိမ့်ရှာပါတယ်။"အားမလျော့ပါနဲ့အားသစ်...တစ်နေ့နေ့တော့သူသန်မာလာမှာပါ!"
                          
ငါအဲ့ဟီးရိုးကောင်အကြောင်းတွေးမိသွားကာစိတ်ဓာတ်အကြီးအကျယ်ကျသွားတယ်။