21.

                                    

                                          
 Jared skończył pracę i pojechał prosto do mieszkania. Dziś Diana robiła zakupy więc on nie musiał się nigdzie po drodze zatrzymywać. Wysiadł na parkingu pod swoim blokiem i zauważył panią Green, która szła w jego stronę. Niosła dwie spore torby, a obok jej nóg kroczył niewielki piesek machając ogonem.  
                          
 -Dzień dobry.- powiedział Jared kiedy się zrównali.-Może pomogę?
                          
 -Jaki pan miły.- kobieta oddała zakupy z wyraźną ulgą.  
                          
 -Jak samopoczucie?
                          
 -Bardzo dobrze, choć tyle ostatnio grypy i innych choróbsk. Pan nie choruje?
                          
 -Raczej rzadko choruję.
                          
 -Na szczęście mam tak samo.
                          
 Weszli do bloku i po schodach.
                          
 -A jak pani Diana i malutki Jake?- zapytała kobieta.
                          
 -Bardzo dobrze.
                          
 -Nie wątpię. Ostatnio widzę panią Dianę to cały czas chodzi uśmiechnięta. Stało się coś nadzwyczajnego?
                          
 Starsza kobieta otworzyła drzwi do mieszkania i wpuściła Jared'a z zakupami przodem.
                          
 -Gdzie je zanieść?
                          
 -Do kuchni.
                          
 Mieszkanie jak zawsze lśniło czystością, nie było żadnych śladów, że mieszka tu pies.  
                          
 -To jak? Stało się coś?- kobieta przypomniała, że nie otrzymała odpowiedzi na zadane pytanie.
                          
 -Chyba nie.- Jared odłożył torby na stół.-Po prostu dobrze nam za sobą.  
                          
 Pani Green uśmiechnęła się w taki sposób, że Jared już wiedział, że sama dopowiedziała sobie resztę.  
                          
 -Dziękuję za pomoc.
                          
 -Nie ma za co.
                          
 Jared wyszedł z jej mieszkania obchodząc psa i wyszedł po schodach na swoje piętro. Wszedł do mieszkania.  
                          
 -Diana?- zawołał ściągając płaszcz i wieszając go.
                          
 -Jestem w kuchni.- usłyszał jej drżący głos i pociągnięcie nosem.  
                          
 -Czy Ty płaczesz?- zapytał równocześnie przestraszony i zaskoczony, szybko idąc do kuchni.
                          
 -Tak.
                          
 -Co się...
                          
 Kiedy ją zobaczył sytuacja się wyjaśniła. Diana kroiła cebulę i roniła nad nią gorzkie łzy.
                          
 -Chciałam zrobić obiad, ale głupi przepis zawiera cebulę...- mówiła ocierając oczy.
                          
 -Gdzie Jake?
                          
 -Śpi u siebie.
                          
 -Zostaw już to, dokończę za Ciebie.  
                          
 -Dziękuję.- Diana oddała mu nóż i poszła do łazienki doprowadzić się do porządku.
                          
 Jared zanim zabrał się za gotowanie uchylił okno, by aromat cebuli trochę się rozproszył. Zawiązał fartuch i dokończył obiad.
                          
 Diana wróciła po kilku minutach, wyglądała znacznie lepiej.
                          
 -Wcześnie dzisiaj wróciłaś.- zagadał.
                          
 -Tak jakoś wyszło.
                          
 Podeszła do niego i pocałowała go.  
                          
 -Jak było w pracy?
                          
 -Znowu spotkałem się z Grace.- Jared mówił o tym jakby było to coś naturalnego.