FATED 44

                                    

                                          
Hindi biro ang malayo sakanya pero dahil na rin sa tulong ng mga kaibigan ko hindi ko naman nararamdamang mag-isa ako. 

                          
Wala siyang humpay sa pagsabi kung gaano niya ako kamahal, kung gaano niya kagustong umuwi. Kung gaano niya ako kagustong halikan at yakapin. 



                          
"Happy New year asawa ko" Sabi niya sa kabilang linya. Natawa naman ako dahil sa paraan ng pagtawag niya saakin. 

                          
Hindi niya na kinalimutan ang pagtawag ng asawa saakin. Kinikilabutan ako dahil sa lambing at diin ng kanyang boses. Sobrang namiss ko siya!

                          
"Happy new rin po baby" Ganti ko sakanya. Kausap ko siya ngayon sa cellphone. Ewan ko kung naririnig niya ako dahil ang ingay namin dito. 


                          
"Mukhang ang saya niyo baby ah" masayang puna niya. Totoong masaya talaga rito kaso mas masaya siguro kung nandito siya sa tabi ko. 


                          
"Pero mas sasaya kung nandito ko" Mahinang sabi ko sakanya. 

                          
Hindi ko na napigilan ang sarili. 

                          
"Tiis lang baby makakasama mo rin ako" natatawang sabi niya saakin.


                          
"Talaga? When?" Na-excite kong tanong. 


                          
"Secret haha" sinabayan niya ng halakhak kaya napangiti ako. 


                          
"I love you baby, ingat ka lagi. Namimiss na kita asawa ko" ang haba pa ng pagkasabi niya ng asawa ko. Kinikilig tuloy ako.


                          
"I love you too Klein and I miss you too so much" Bulong ko bago siya binabaan ng cellphone. 
                          
Napabuntong hininga na lang ako dahil sa pagkakamiss sakanya.  Sana lang ay matupad na ang pangarap ko para sakanya.


                          
"Anoo?" inis na tanong ko kay Dwayne shocks.

                          
Hindi na nagseselos ang baby ko sakanya. Wala naman talaga dahil magkaibigan lang kami!

                          
"I'm sorry Kaye gagawan na lang kita ng bago." Paumanhin niya. Shit ang project ko hiniram niya at nasira niya kailangan ko pang ipasa. Baka ireretake ko ang subject na iyon kapag hindi ko naipasa sa takdang panahon. 


                          
Nasapo ko ang noo ko. 
                          
"Bullshit!" Bulong ko at iniwan siyang mag isa kainis.


                          
Pinagpuyatan ko iyon at may inambag ang asawa ko don shit shit shit. Pinaghirapan namin ng asawa ko tapos ganon ganon lang.


                          
"Kaye" Tawag niya saakin nang nakasalubong ko siya sa tapat ng school. Inirapan ko siya kung akala niya'y napatawad ko na siya ay nagkakamali siya. 


                          
"Kaye naman!" tawag niya saakin ulit nang dinaanan ko lang siya. 


                          
"What?" Bulyaw ko sakanya. 


                          
"Project mo oh binibiro lang naman kita eh. Hindi ko naman alam na masyado kana palang inlove sakanya at iyang pinagpaguran niyo ay ayaw mong masira ng basta basta. I'm sorry okay sinusubukan lang naman kita. Akala ko makukuha kita ngayong wala na siya sa tabi mo. Akala ko matutunan mo rin akong mahalin ngayon wala siya sa tabi mo" Inirapan ko siya at hinila ang ginawa naming project ni Klein. 


                          
Bullshit of him nag-usap na kami tungkol dito ah. Nababaliw na ba siya? Mahirap bang intindihan na si Klein lang ang gusto ko? Letche pinapainit niya lang ang ulo ko.



                          
"What the fuck!" Frustrated kong sigaw. 

                          
Masyado akong mainitin! 

                          
"Aay sorry po" ani nang nakabangga ko shiit. Letche


                          
"Tumingin ka nga sa dinaraanan mo. Letcheng buhay to oh!" Inis na sigaw ko at dumiretso sa classroom ng maipasa na itong project ko.



                          
"Buntis ka ba ate? bakit ang sungit mo?" Natatawang tanong niya at tumakbo palayo saakin. What the fuck with her? buntis? letche wala pa ngang nangyayari sa amin ni baby. 


                          
Waaah tapos hindi na siya nagpaparamdam sa akin. Ano na kayang nangyayari sa baby ko? baka nabagok na ang ulo niya at humanap na ng iba. 


                          
"Aaah kainis kaaa!" Sigaw ko dahil hindi ko na kaya. Nakakainis, bakit hindi pa rin siya nagpaparamdam sa akin? Hindi niya ba ako namimiss? namimiss ko na siya huhuhu


                          
Umuwi ako ng bahay na sobrang lungkot dahil simula pa noong isang gabi wala pa akong natatanggap na tawag galing sakanya. 


                          
"Oh anak halika nga rito pag-uusapan natin ang birthday mo" Bungad saakin ni mommy. 


                          
"Naah Mom hindi na kailangan pang magcelebrate. Kakain na lang tayo sa labas tsaka mommy huwag mo na akong alalahanin, Okay? matanda na ako. Alalahanin mo ngayon si baby Janna. Excited na ako sa paglabas niya" Naeexcite kong sabi at pumantay sa namimilog na tiyan ni mommy. Wow ang laki ng tiyan niya, 8 months na si baby Janna sa tummy ni mommy. Napapalitan ang lungkot ko sa tuwing maalalang nagdadalang tao ang aking ina. Huhuhu naiiyak ako. 

                          
May kapatid na talaga ako!

                          
"Hay naku itong dalaga ko talaga oh shempre anak kita kailangan din kitang asikasuhin" Tuwang-tuwa naman si mommy dahil nag dadalaga na raw ako hay nakuu ngayon lang napansin ni mom na gumaganda ang anak niya shempre may pinagmanahan. 


                          
"Hay naku si mommy pinaglilihian na naman ako!" Natatawang ani ko at hinimas ang namimilog niyang tiyan. Naeexcite na talaga akong makita itong lil sis ko. 

                          
"Aba anak hindi na ako naglilihi no, tapos na iyon nilalambing lang kita dahil tumatanda kana. Baka nga sa susunod na taon ay ihahatid na kita sa altar" Natatawang sabi ni Mommy.

                          
"Hay naku Mom magiging matandang dalaga na lang ako!" Sabi ko at pinaglaruan ang bilog niyang tiyan. Kung dati ay babad na babad si mom sa business ngayon naman ay nasa bahay na lang siya at ginagawa ang exercise ng mga buntis. Natatawa tuloy ako kapag nakikita ko siyang nahihirapan sa malaki niyang tiyan.


                          
Pumanhik ako sa kwarto at napasimangot. Ngayon pa lang siya tatawag sa akin? kung kailan hindi ko kailangan ang presensya niya? 

                          
Hinayaan ko lang magring nang magring ang cellphone ko. Hahayaan ko sana hanggang sa mapagod siya kaso hindi ko siya matiis, mahal ko eh.


                          
"What?" bungad ko sakanya. Tinawanan niya lamang ako. 


                          
"Anong nakakatawa ha?" Naiinis kong tanong sakanya.


                          
"I miss you asawa ko" bulong niya kaya lumambot na naman ang puso kong inis na inis sakanya kanina.


                          
"Letche! namiss mo ko talaga lang ha" Hiyaw ko sakanya. 


                          
"Yes I miss you asawa ko hindi mo ba ako namimiss?" Natatawang tanong niya. 


                          
"shempre namiss kita. Sobrang sobra pa nga eh. I love you huwag mo na akong pinaghihintay ah" Hiyaw ko sakanya.

                          
Narinig ko ang kanyang halakhak. Masarap pakinggan, nakakagaan ng puso. 

                          
"I love you so much baby konting tiis na lang makakasama mo na ako kahit sandaling panahon lang" seryosong sabi niya. 

                          
"Talaga? kelan ba talaga?" Naeexcite kong tanong sakanya. Lagi niya na lang ako binibitin. 


                          
"Soon baby matulog kana ah. I love you so much asawa ko"