23.

                                    

                                          

Zdecydowałam się pójść dzisiaj do szkoły bo nie ma sensu omijać ją tylko ze względu na popieprzonego Matt'a. 
                          
Zeszłam do dół gdzie siedział Victor i Aron pili kawę. Przełknęłam ślinę i z kamienną twarzy otworzyłam lodówkę jeżdżąc wzrokiem czy jest coś smacznego.
                          
Niestety, ale nie było. Rodzice dużo pracują, ale przynajmniej jest pełna lodówka, a Victor idzie na łatwiznę i woli zamawiać.
                          
Zamknęłam lodówkę i odwróciłam się mierząc wściekłym wzrokiem Victora. Skrzyżowałam ręce na piersi, a on zmarszczył brwi.
                          
- Kawę Ci zrobić? - Zapytał podnosząc kawę do góry, a potem znów ją odstawił
                          
- Jak na gangstera jesteś głupi - Przewróciłam oczami - Nie o to chodzi 
                          
- Więc o co? - Spojrzał kątem oka na Arona, a potem znów w pełni na mnie
                          
- O co? - Zirytowałam się - Lodówka jest pusta! Może byś coś kupił
                          
- Po co? - Powiedział ze spokojem i wziął łyka kawy - Skoro Ty możesz 
                          
Zaśmiałam się wściekle i skierowałam się do drzwi żeby iść już do tej szkoły.
                          
- Czekaj - Zawył 
                          
Odwróciłam się do niego z miną "Co chcesz jeszcze?"
                          
- Aron Cię odwiezie - Uśmiechnął się - Jest za Ciebie w pełni odpowiedzialny 
                          
- Ale Ty też masz szkołę co nie? - Podniosłam brwi do góry 
                          
- Owszem - Ziewnął - Ale
                          
- Ale? - Wtrąciłam
                          
- Nie idę 
                          
- Czemu? - Zmarszczyłam brwi
                          
- Ponieważ... - Mówił to tak wolno - Mam interesy 
                          
***
                          
Aron powiedział, że nie będzie mnie rozpieszczać dlatego postanowił, że odwiezie mnie autem zamiast motorem. 
                          
Jechaliśmy w ciszy co mnie dosyć irytowało. Czułam się dziwnie, że droga mija nam bez jakichkolwiek rozmów.
                          
- Jaki masz do mnie problem? - Zapytałam chcąc przerwać ciszę
                          
- Żaden - Odpowiedział sarkastycznym tonem
                          
- Mów! - Wrzasnęłam
                          
- Nie unoś się - Prychnął - Nie będziesz mi kochana rozkazywać 
                          
- Dobra poddaję się - Podniosłam ręce i je opuściłam, a swój wzrok przeniosłam na widoki 
                          
- W czym? - Odpowiedział niskim tonem 
                          
- Nie potrafię do Ciebie dotrzeć - Sapnęłam
                          
- Uwierz, że nikt nie potrafi - Zahamował gwałtownie - Jesteśmy