Chapter-27

1.1K 91 5
                                    

႐ုတ္တရက္ဆြဲခ်ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ဇြဲမာန္ေရကန္ထဲကိုဝတီနဲ႔အတူျပဳတ္က်သြားသည္။ အလုပ္ကိစၥ အလ်င္လိုပါသည္ဆိုမွ ဒယ္ဒီ့ဖုန္းေရစိုသြားၿပီ။ ေတာ္ေသးတာက ဒယ္ဒီ့ဖုန္းကေရစိုခံတာမို႔ ဖုန္းထဲကDataေတြပ်က္မသြား။

"ဝတီ... နင္ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ..."

ဇြဲမာန္ဒီလိုေမးခြန္းေမးလာမယ္ဆိုတာ ဝတီႀကိဳေတြးၿပီးသားျဖစ္သည္။

"ေဆာရီးေနာ္ ဇြဲ... ငါ႐ုတ္တရက္ေခ်ာ္က်သြားလို႔...
အဲ့ဒါဆြဲမိဆြဲရာဆြဲလိုက္တာ...ဟီး.."

အိုက္တင္ေကာင္းလြန္းတဲ့ဝတီေၾကာင့္ ဇြဲမာန္ယုံသြားသည္။

"အင္းအင္း.... ဒါဆိုလဲငါသြားေတာ့မယ္...."

ဇြဲမာန္ကိုယ္လုံးကိုအတင္းဆြဲထားတဲ့ ဝတီ့လက္အားျဖဳတ္ကာ ေရကန္ထဲမွထြက္ရန္ျပင္သည္။

"အာ့.... ဇြဲမာန္ငါေျခေခါက္သြားၿပီ....လမ္းေလွ်ာက္လို႔မရေတာ့ဘူး..."

လူတစ္ရပ္စာမရွိတဲ့ေရတိမ္ပိုင္းမွာ ေျခဖ်ားတစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး ဝတီေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုမသက္မသာလုပ္ျပသည္။

"ခုနမွအေကာင္းႀကီးကို..."

ဝတီ့ေဝဒနာကို ဇြဲမာန္မစာနာတာမဟုတ္ေပမဲ့ ခုလိုBikiniနဲ႔အရွက္မလုံတဲ့ဝတီ့ကို ကုန္းပိုးဖို႔က်စိတ္ထဲမသင့္ေတာ္ဘူးဟုခံစားရသည္။

"ခုနကျပဳတ္က်ခါစမို႔ မသိသာေသးဘူး...
ခုတအားနာေနတယ္ ဇြဲရ..အာ့...
လုပ္ပါဦးဇြဲရယ္..."

"က်စ္... ငါကဘယ္လိုလုပ္ေပးရမွာလဲဟာ.."

ဝတီ့စကားကဘယ္ကိုဦးတည္ေနလဲသိတာေၾကာင့္ ဇြဲမာန္စိတ္အိုက္လာသည္။

"ဟို... နင္စိတ္မရွိရင္ငါ့ကိုကုန္းပိုးေပးပါလားဟင္...
နင္မလုပ္ေပးခ်င္ရင္လဲရပါတယ္... ငါေရကူးကန္ထဲမွာပဲေနခဲ့မယ္..."

မရွိသည့္ေဝဒနာကိုမူဟန္ပိုကာ အရွိဟန္ေဆာင္တာေလာက္ကေတာ့ ဝတီပိုင္သည္။ တစ္ဖက္သားကူညီခ်င္ေအာင္ သနားစဖြယ္ေျပာတတ္တာကလဲ ဝတီ့ရဲ႕အရည္အခ်င္းတစ္ခုျဖစ္သည္။

ကိုယ့္ညီမသဖြယ္ျဖစ္ေနတဲ့ဝတီလင္းကိုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းေရကန္ထဲမွာထားခဲ့လွ်င္ဇြဲမာန္ကအၾကင္နာတရားမရွိတဲ့သူျဖစ္သြားလိမ့္မည္။ ကိုယ္နဲ႔ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ေျခေခါက္သြားတာဆိုေတာ့လဲ ကိုယ့္အျပစ္မကင္းတာမို႔ ဇြဲမာန္ဝတီ့ေတာင္းဆိုတာကိုေခါင္းညိတ္ေပးလိုက္ရသည္။ ဝတီ့မ်က္ႏွာထက္က ေက်နပ္မႈအတိလႊမ္းေသာ အျပံဳးတစ္ပြင့္ကိုေတာ့ဇြဲမာန္မျမင္မိလိုက္။

ToYouWhere stories live. Discover now