Rozdział 3

                                    

                                          
Praktycznie biegnąc wyszedłem ze szkoły. Jak na złość kiedy szedłem korytarzem musiałem spotkać Grupe Antypedałów, którzy zaczęli mnie gonić
                          
-Zostawcie mnie! - krzyknąłem próbując jakoś uciec
                          
-Wracaj tu! - usłyszałem głos jednego z ekipy
                          
Biegłem przed siebie i powoli zbliżałem się do bramy szkoły i dosłownie kilka metrów przed nią zobaczyłem, że jest zamknięta. Szybko skęciłem i zacząłem biec w jakąkolwiek stronę. W momencie, w którym biegłem obok małego "kącika" na jakieś bzdury, który specjalnie został zbudowany dla sprzątaczek zostałem do niego wciągnięty
                          
-C-co.. - nie mogłem skończyć pytania, bo ten ktoś zasłonił mi usta dłonią
                          
Przez chwile można było słyszeć hałas. Grupa przebiegła obok nas i pobiegła dalej
                          
W pewnym momencie się wyrwałem od osoby, która w pewnym znaczeniu uratowała mi życie. Spojrzałem na osobę 
                          
-K-kim jesteś? - spytałem 
                          
Przede mną stał blondyn o ślicznych niebieskich oczach
                          
-Jestem Gabriel - odparł chłopak uśmiechając się ciepło 
                          
Nie mogłem sobie przypomnieć tego chłopaka, a słowo wydawało mi się że go znam
                          
-Czy my..? - spytałem
                          
-Czy się znamy? Nie - odparł - Znaczy Ty mnie nie znasz
                          
-Oh więc.. No dziękuję za ratunek - powiedziałem i już chciałem wyjść, gdy nagle chłopak złapał mnie za rękę 
                          
-Myślisz, że zrobiłem to za darmo? - spytał, a ja przełknąłem głośno śliczne 
                          
-Co mam zrobić? - spytałem 
                          
Chłopak przyciągnął mnie bliżej siebie kładąc drugą rękę na moim pasie
                          
-Coś bardzo przyjemnego - powiedział uśmiechając się 
                          
-Czyli...? - spytałem 

















                          
-Daj się pocałować 














                          
Na te słowa od razu się mocno zarumieniłem
                          
-Że co? Że ja Ciebie? - spytałem spanikowany
                          
-No tak - odparł
                          
Chwilę pomyślałem. Byłem mu to winien, bo gdyby nie on teraz pewnie bym umierał gdzieś za szkołą pobity do nieprzytomności 
Spojrzałem na chłopaka, który aż promieniował dobrocią i szczęściem. Bardzo się ode mnie różnił, ale to chyba jakoś mnie do niego ciągnęło
                          
-Gdzie ten pocałunek? - spytałem cicho
                          
-W usta - odparł praktycznie od razu
                          
Podrapałem się lekko po głowie
                          
-A żeby tak Cię do końca przekonać to.. - odsunął się ode mnie, wyciągnął coś ze swojej torby i podał mi to. Była to moja książka - Prawie nią w głowę dostałem
                          
Wziąłem od niego książkę 
                          
-Dziekuje Ci bardzo za książkę i za pomoc - powiedziałem 
                          
Po chwili zamknąłem oczy
                          
-Jeśli chcesz to.. całuj - powiedziałem, a już po kilku sekundach poczułem jak jego usta lądują na moich
                          
Od razu zrobiło mi się bardzo ciepło, a samo moje ciało się rozluźniło
                          
-Cholera... - pomyślałem czując jak serce mi przyspiesza