Alem zaten elem dolu, hiç sanmadım sevince de mutlu olacağımı!
Malum olur elbet sevene! Tutuldum ama, nebze sayılmadım aşığı!
Ben sevdim, ben ettim! Sevilen, anlamaz vurgunun cevr ü cefasını!
Külli rıza ile verdim kararımı aşka! Bundan sonra da olamaz itirazı!
Dünya adil değil kul nasibinde! Görmedim de sevip saadet olanını!
Bunu göre göre düşmek fenaya, bundan sonra salt gönül kırgınlığı!
Acizin yaşamı meşakkat dolu! Sevmekte bile bulunur mu karşılığı?!
Hiç sanmam! Zati olmadı! Ben kucak açtım şerrine, sevda yanılgısı!
Laf ile oluyor her şey de bir yüreğe gelince iş değişiyor! Aşk akılsızı!.
Sanki gün yüzü gördü ya ana dek! Bir tek muhabbeti eksik kalmıştı!
Akılsız kalbin cezasını, ten ü can çeker!. Hani nerede huzurlu tarafı?!
Zati karayken oldu zifir!. Dünya gamının en ağır yanı,yârimin ayrılığı!
Hem kaçtın hem kendini zulme attın! Sür sefanı gayrı, buldun azabı!
Ne desem, heba!. Kulun fikirsizi, kendi bulurmuş aşkta da olmazını!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİMURG
PoetryAlemler günler içinde inşa edildi!..Belki de kulların hepsi sevdi ama,kimi sevildi kimi de o aşkın karşılığını hiç göremedi!..Kavuşmayı tatmayan,kendi ateşinde yanıp tükendi minneti ile!.Kül içinde kül olup yeniden doğdu muhabbetle bir yâr düşünde!..
