Chapter 27

                                    

                                          
Chapter 27
                          


                          
"ALAMID!" Malamlam ang mga mata niya habang nakangiti siya sa akin. Kahit mukha siyang pagod ay napakaguwapo niya pa rin.
                          
Kumislot si Aki sa tabi ko. "Daddy?"
                          
"Hello, little man."
                          
Nagkusot ng mga mata ang bata saka humiyaw sa tuwa. "Daddy ko!"
                          
"Amadeo! Amadeo!" sigaw ng konduktor ng bus.
                          
Tumayo na kami, kahit naguguluhan ay hinayaan ko si Alamid. Nagulat ako ng bitbitin niya ang maleta at bag ko.
                          
Pagbaba namin ng bus ay agad na nagpakarga si Aki sa kanya. Ipinasan niya si Aki paupo sa leeg niya habang bitbit niya ang maleta ko at bag. 
                          
"Gutom na ako, Daddy ko!" Sa tainga ni Alamid nakahawak ang maliliit na kamay ni Aki. Gusto ko sana itong sawayin pero mukhang okay lang naman sa lalaki ang lahat.
                          
"What do you want to eat?" tanong ni Alamid dito.
                          
"McDo!"
                          
Nagbook si Alamid ng Grab sa pinakamalapit na McDonalds sa lugar na ito. Ilang minuto lang ay ngumangabngab na si Aki ng chicken. 
                          
"Fries?" alok ni Alamid sa bata. Agad namang kinagat ni Aki ang fries. 
                          
Tahimik lang ako sa kinauupuan ko habang nakatingin sa kanilang dalawa.
                          
"Aki, dahan-dahan..." mahinang saway ko. Hindi pa kasi niya nalulunok ang nasa bibig niya, sumusubo na naman siya.
                          
"It's okay. He's starving," malumanay na sabi ni Alamid. 
                          
Sampal sa akin ang sinabi niya. Totoo naman na ginutom ko si Aki sa buong biyahe namin. Ni hindi pa nga yata nakain ang bata ng isama ko kanina. Maski tubig, hindi ko napainom si Aki.
                          
Tumungo na lang ako. 
                          
"Why don't you eat your food?" Boses ni Alamid na nagpatingala sa akin.
                          
Nagulat ako ng makitang palipat siya sa tabi ko. Tinabihan niya ako. 
                          
"H-hindi ako nagugutom." Pasimple akong umusod nang kaunti palayo sa kanya.
                          
Hindi niya pinansin ang sinabi ko. "You should eat." Kinuha ni Alamid ang burger at tinanggalan ng plastic ang kalahati. Inilapit niya iyon sa akin. "Come on."
                          
"Hindi nga—" Natigilan ako ng makita ang kaseryosohan ng titig niya.
                          
Nang tingnan ko si Aki ay nakatingin sa amin ang bata. No choice ako kundi tanggapin ko ang burger. Pero inagaw ko iyon kay Alamid at ako mismo ang humawak non para kainin. Gutom na gutom na rin naman talaga ako.
                          
Pagkatapos kumain ay nakita kong nagbu-book na ulit ng Grab si Alamid. Hindi ko alam kung paano ko siya pipigilan. Malamang sa mga oras kasi na 'to ay bumabyahe na rin si Abraham pasunod sa amin ni Aki.
                          
"Magsi-CR lang ako," paalam ko. 
                          
Inabot ni Alamid sa akin ang jacket niya. Hindi ko sana iyon tatanggapin nang maalala ko na ang suot kong jacket ngayon ay pag-aari pala ni Abraham. Sure ako na napansin din iyon ni Alamid.
                          
"T-thanks..." kinuha ko ang jacket niya. 
                          
"Throw that one." Tukoy niya sa suot kong jacket na may tatak na Adidas.
                          
Tahimik akong tumango saka nilingon si Aki. "Umihi ka rin s-saka maghugas ng k-kamay." Pilit kong iniiwasan ang mga mata ni Alamid.
                          
"Sige!" Tumayo agad si Aki. "Daddy, sama ka!"
                          
"Hindi!" nabibiglang tutol ko. "A-ano, hindi siya pwede sa pang-girls na CR."
                          
Lumabi si Aki. "E di sa boys kami! Sabay kami wiwi!"