Aşkın tekerlemesi,yine sevmek ile yüreklere erişirmiş!
Bir varmış bir yokmuş,seven de sevilende aşk ileymiş!
Kul çokmuş doğal olarak,iyi az fakat,şerre baskın imiş!.
Velhasıl gerçek seven kalpler ki her vakit vuslata ermiş!
Ama,en önemlisi,iki sevenin yolu ayrılıktan geçmezmiş!
Sabır aşka yoldaşı olup durmadan güce güç katar imiş!.
Evvel zaman,ahir zaman!..Dünya kula ezeli seyran imiş!
Al takke,ver külah!..Dem gelmiş,insan aslını zayi etmiş!.
Çiğ süt emmişten ne beklenir?!.Aklını kolaya yâr etmiş!..
Galiba o an,hoş muhabbet yüreğe küsüp de gidivermiş!.
Kalmışız tatsızın ortasında!.Ama aşk,tamamen ölmemiş!
Zora bindirmiş özünü,salt kıymet bilene varayım demiş!.
Ve sırra kadem basmış!..Kolay kolay da cana gelmemiş!..
Önce,deve tellal,pire berber iken diye başlar rivayetmiş!.
Görünmeyince uzun zaman,elbette eksikliği hissedilmiş!.
Şöyle bir gönüller yoklanmış!..Yâri yoksa pahası neymiş?!
Biz gibisi de bilinmezin büyüsüne aşkla takılıp kalıvermiş!
Ağlayan nar,gülen ayva!..Bazı yüreğe böyle sihir gerekmiş!
Aşk yüceden,sevmek bizden olunca hakikati ile bilinirmiş!.
Evvel zaman,geçmiş zaman hep bir!..Ebedi kalan aşk imiş!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİMURG
PoetryAlemler günler içinde inşa edildi!..Belki de kulların hepsi sevdi ama,kimi sevildi kimi de o aşkın karşılığını hiç göremedi!..Kavuşmayı tatmayan,kendi ateşinde yanıp tükendi minneti ile!.Kül içinde kül olup yeniden doğdu muhabbetle bir yâr düşünde!..
