WattpadMysteryTR "Gizem Ve Sır Dolu Senaryolar" okuma listesinde..
Tik tak...
Tik tak...
Zaman; Dişlerini eline geçirmiş bir kurt gibi öfkeli ve zalimdi.
Zaman; O gece, tam da insanın benliğini şeytana sattığı, takvimin 13 rakamını gösterdiği vakitt...
Uzun bir ara oldu farkındayım ama durumu sizlere izah etmiştim. Şimdi düzene girdik şükür. Bundan sonra yine düzenli bir şekilde(herhangi bir aksilik olmadığı sürece) bölümler gelecektir.
Keyifli okumalar ❤️
30. Bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Zaman geçmeye mahkum, insan takılı kalmaya."
⚔️
Zaman usta bir oyuncu gibi sessiz sedasız eylemini sürdürürken genç adam biraz önce yaşanan sarsıcı anın içinde takılı kalmıştı. Dilden dökülen cümleler, kalbine ağır gelirken zihninde de sürekli bir film şeridi gibi dönüp duruyordu. O andan çıkamıyor, kendine gelemiyordu genç adam.
Katil zehirli oklarını fırlatıp gitmişti ama genç adam gittiğini bile fark etmemişti. Saatlerdir tutsak tutulduğu yerde tek başınaydı. Gözleri tek bir noktada takılı kalırken bedeni şuursuz bir şekilde titremekteydi.
"Nefesini kesti."
Bir damla yaş süzüldü gözünden.
"Zafer gözünü bile kırpmadan kardeşini öldürdü."
Demişti katil. Bir damla daha düştü yanaklarına, oradan yol oldu dizlerine. Katilin rahatlıkla dilinden dökülen cümleler adamın yüreğini yakıyordu. Öyle bir yangındı ki, külleri bile kalmamıştı geriye.
Sanki yuvasına düşen yangının ateşiydi, yüreğine sıçrayan. Hissetmişti belki de genç adam.
Hayat sinsi yularını geçirmeye görsün, tuttuğunu koparmadan bırakmıyordu. Şimdi o zehirli yular Erkan'ın boynuna urgan olmuş, sıktıkça sıkıyordu. Bu yer ona dar geliyor, nefes alamıyordu.
Bir film sahnesi gibi gözlerinin önünden geçiyordu hayatı. Geçmiş konuk ediyordu onu benliğine. Yaptığı hatayı, hata da değil aslında, vicdan ve merhametsizliğini vuruyordu yüzüne. Gör diyordu, gör bak... Koca büyük bir günah, hayatına nasıl mâl oldu. Yuvanı elinden aldı, gençliğini elinden aldı, en önemlisi kardeşini elinden aldı.
Bir yaş daha süzüldü göz perdesinden. Tutamıyordu kendisini. Dursunda istemiyordu zaten. Hatta utanmasa katıla katıla bir çocuk edasıyla, 'Anne!' diye bağırarak ağlamak istiyordu genç adam.
Yutkunmak istedi, başarılı olamadı. Günahı boğazına düğüm olmuş, nefes almasına engel oluyordu. Kardeşinin acısı da eklenince tamamen kesilsin istedi nefesi. Tıpkı kardeşi gibi...
Sâhi kaç saniye, kaç dakika geçmişti?
"Serkan'ım. Aslan parçam..." diye mırıldandı gözleri kapalı. Göz kapaklarının arkasında göründü kardeşinin o masum yüzü. Masumdu oysa bir zamanlar... Ta ki abisinin günahına ortak olana kadar.
