Chapter 19

                                    

                                          
Chapter 19

                          
"BAKIT KA SAD?"
                          
Kumurap-kurap ang kulay abong mga mata ng batang lalaki na nasa harapan ko. Pinapakain ko siya ng tanghalian.
                          
Kinalabog niya ang mesa. "Bakit ka nga sad?!"
                          
Napatingin ako sa namumulang pisngi ni Aki. Moreno siya sa kakabilad sa araw, pero ang mga pisngi niya, nagiging orange kapag mas nabababad sa initan. Gayunpaman ay napakakinis ng kutis niya. Pino at balbunin.
                          
Napakaguwapo niyang bata.
                          
Kumirot ang kaibuturan ng puso ko habang nakatingin ako sa mukha ni Aki. Sinasampal ako ng facial features niya. Ginigising ako sa katotohanan.
                          
"Huy!" Pumitik siya sa harapan ng mukha ko.
                          
Binitawan ko ang kutsara. "P-pwede ba kumain ka na lang?" 
                          
Lumabi ang paslit.
                          
Bakit ko nga ba siya sinusubuan e marunong naman na siyang kumain mag-isa? Sa sobrang lutang ko, hindi ko namalayan na inuuto niya na naman ako.
                          
"'Bat ka muna sad?" Nangalumbaba siya sa mesa habang nakakiling ang cute na mukha sa akin.
                          
"Hindi ako sad."
                          
"Sige, bat ka sinungaling?"
                          
"Aki!" Pinandilatan ko siya.
                          
"Okay, bakit ka sad?"
                          
Pakiramdam ko'y kumibot ang ugat ko sa sentido dahil sa kakulitan niya. Wala akong panahon sa mga paandar niya ngayon. 
                          
"Miss mo si Daddy, 'nuh?"
                          
"Ano?"
                          
"Papadating na 'yon. Tineks ko!"
                          
"Tinext?" 
                          
Nang bumungisngis si Aki ay taranta kong hinagilap ang phone ko sa bulsa ng suot loose shirt. Agad kong ichineck ang messages. May text nga siya kay Wolf!
                          
It read: 'i miss you plz come her and bring meny ais kream. Bye!!! See you! '
                          
Matalim ang tinging ipinukol ko kay Aki. "Sa 'tingin mo iisipin niyang sa akin galing ito, e mali iyong spelling mo ng many, her at ice cream!"
                          
Tumulis ang nguso niya. "Gusto ko ng ice cream, e! Hindi mo ko binibile!"
                          
Napikon na ako. "Ibibili kita kung mataas ang grades mo sa school! Kaso, Aki, hindi!" 
                          
"Mataas naman! Seven ako sa up to ten na quiz!"
                          
"Kulang iyon!" 
                          
"Anu gusto mu matalino pero me saket o hindi matalino pero malusog?!"
                          
Gigil na dinuro ko siya. "Aki, hindi na ako natutuwa sa 'yo! Kelan ka ba titino?! Kelan ka mag-aaral nang mabuti?! Hindi pinupulot ang pera na pinangpapa-aral at pinangbabayad ko sa service mo!" 
                          
Natahimik siya. 
                          
"Kelan ka makikinig sa akin, ha?!" bulyaw ko na halos maglabasan na ang mga litid ko sa leeg. Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay kailangan kong sumabog.
                          
"Nakikinig naman po aku..."Taranta namang sumagot si Aki. Alam kasi na galit na ako.
                          
"Hindi! Hindi ka nakikinig!" Sa sobrang pagsisikip ng dibdib ko, nahampas ko nang malakas ang lamesa, sanhi para mapaurong siya. "'Wag mo akong daanin sa mga drama mo! Hindi mo ako madadaan diyan sa pagpapa-cute mo! Naiinis ako, Aki! Napapagod na ako! Hindi dahilan na wala kang tatay! Hindi dahilan na hindi kompleto ang pamilya natin para magkaganyan ka! Daig mo pa ang spoiled brat! Nanggigigil ako sa 'yo!"