Dikke wallen , rode ogen , witte huidskleur.
Ik heb me deze dagen opgesloten. Niks of niemand kon me uit huis krijgen.
#flashback#
'WAAROM HEB JE NIKS GEZEGD PAPA? WAAROM? IK DACHT DAT IK JE KON VERTROUWEN. MAAR JIJ KANKER OUDE LUL GAAT NOG MET HEM OM! HIJ HEEFT JE GEGIJZELD ALLES EN WAT DOE JIJ? JIJ LEUNT ACHTEROVER JE EN DOET ALSOF HET DE NORMAALSTE ZAAK IS?' Schreeuwde / huilde ik tegen mijn vader.
'Je snapt het niet , je bent daar nog te jong voor' zei hij zonder enige emoties.
'Jij bent te oud voor mijn gedachtes! Wollah jij bent mijn vader niet meer! Ik als een kanker mongool keek toe hoe mama werd vermoord. Wollah ik hoop dat je kanker krijgt en eraan doodgaat!' Zei ik en liep weg.
Einde flashback
Ik hoor dat iemand aanbelt. Ik heb echt geen behoeftes dus laat ze maar daar stikken.
Ik ben zo moe , uitgeput alles. Deze dagen heb ik mezelf zo verwaarloost. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Wollah waar is die Isra gebleven die altijd happy was. Die schijt had en al.
Weer belt iemand aan. Ik ga gewoon naar beneden. Ik deed de deur open en zag Defne.
''Wow wat is er met jou gebeurd wesh ben je zombie?'' Zei ze. ''Wat kom je doen?'' Vroeg ik.
''Gastvrij ben je wel. Kom gewoon op bezoek. Ik probeerde je te bereiken maar je nam niet op. Wat is er met je?'' Vroeg ze.
''Ik ga weg' zei ik. ''Naar waar?'' Vroeg ze.
''Uit het land. Ik ben het leven beu. Ik haat me leven. Ik ben gewoon een fucking domme ezel.'' Zei ik en begon weer te huilen. Defne wreef aan me rug. ''Wat is er toch met je?'' vroeg ze weer.
''Samad is me verkrachter. Mijn vader wist het. Zijn vader. Hoogwaarschijnlijk Ariana maar die waarschuwde me'' zei ik huilend.
''Als je wilt , vermoord ik hem. Hij verdiend je tranen niet. Hij is een klootzak.
Je bent sterk genoeg. Maar ga niet weg ik heb geen vrienden. Met wie moet ik chillen? Me djinns?'' Vroeg ze. Ik lachtte. We hebben niet eens vrienden. Buiten Youssra dan.'' Ik moet wel. Ik kan het hier niet meer aan. Nog even en ik pleeg zelfmoord'' zei ik. Astagfirullah. Wil je de hel ingaan ofzo'' vroeg ze.
Ze stond op en paktte me laptop. ''Wil je in België wonen? Frankrijk? Duitsland?'' Vroeg ze.
''Doe maar Duitsland. Maar ik wil ergens wonen waar niemand me kan vinden behalve jij.'' Zei ik.
Na veel zoeken weet ik het. Ik ga in Wappertal wonen. Een niet - bekend stadje in Duitsland.
Ik kan aardig duits praten en als het niet werkt dan ga ik in de UK wonen. Of gewoon terug naar Marokko. Maar zal niet eens 1 week volhouden daaro.
Soms vraag ik me echt af wat ik zonder Defne moet.
