SENSELESS'ın devam kitabıdır.
Dostları ve aşkı arasında kalan genç bir Gryffindorlu, Lordu ve kalbi arasında kalan gururlu bir Slyhtherin.
Seni öldürmek için can atan bir aşığı ne kadar sevebilir ne kadar süre affedebilirdin?
Hermione onu Voldemo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
****
"Sağol Bella. Sana borçlandım." Diyen sese döndü kadın. Loş ışıkla kaplı odada yalnızca ikisi vardı. Kabarık saçları omuzlarına dökülüyor, delici bakışları karşındakinden ayrılmıyordu. Sarışın adam devam etti.
"Bunun benim için ne ifade ettiğini biliyorsun. Dediğim gibi sana borçlandım." diye tekrarladı.
Bellatrix Lastrange alayla gülümsedi. Gözleri ise alabildiğine donuktu.
"Borcunu ödesen iyi olur Lucius. İş ve dostluğu birbirine karıştırmayacağını umuyorum. İstediğim şeyi biliyorsun."
Lucius Malfoy gergin bir şekilde başını aşağı yukarı salladı.
"Kesinlikle. Blaise Zabini'nin dolabı sayesinde Hogwarts'a girip çıkabiliyoruz artık Bella. Zamanı geldiğinde istediğin şeye kavuşacaksın."
Bellatrix gülümsedi. Korkutucu bir gülümsemeydi bu. Bir an kafası karışmışcasına durdu. Kapı koluna uzanan eli havada asılı kalmıştı.
"Benimle birlikte gelen şu genç adam kimdi? Tanıdık görünüyordu." Saçlarının arasından belli belirsiz bir bakış attı Lucius'a.
Lucius omuz silkerken ona doğru bir adım attı.
"Stefan. Birkaç yıldır bizimle olan deneyimli bir ölümyiyen. Yaşının küçük olduğuna bakma. Acımasız biridir. Görevlerde Draco ile beraberdi." diye tamamladı sözlerini.
Bellatrix ise anladığını belli edercesine başını salladı.
"Lorda haber vermeye gidiyorum. Zaten kızı başından beri istiyordu-"
"Buna gerek yok Bella. Yalnızca biraz gözünü korkutup geri yollayacağım. Onu öldürmek planlarımda yer almıyor."
Bellatrix hoşnutsuz bir şekilde onu süzüyordu. Lucius bir bakıma haklıydı. Kız şimdilik işlerine yaramazdı. En azından kızın Harry'nin tüm hareketlerini bilecek kadar onlarla kalması gerekiyordu.
"Ne yaparsan yap."
Bellatrix cisimlendiğinde Lucius gülümsedi. Her şey istediği gibi ilerliyordu.
***
Draco pelerinini üzerine geçirdikten sonra aynaya bakıp kendi kendine sakin olmayı öğütlüyordu. Harry kızın ortada olmadığını bir şekilde anlamış, Draco'ya günü daha da zehir etmişti. Hermione'yi malikaneden almaya gidecekti ve Harry iyice ayak bağı oluyordu. Babasının kıza zarar vermeyeceğini biliyordu. En azından Draco oraya gidene kadar. Sonuçta tehdit etmesi için biri gerekiyordu.
Hermione'yi kaçıran kişi yakından tanıdığı Stefan'dı. Görevleri boyunca onu bu vahşete alıştırıp her şeyi öğreten kişi. Tabi Draco'nun bundan şikayeti yoktu. Her ne kadar başlarda zorlansa da gücün ona verdiği hazza hayrandı.
