Chapter 69

                                    

                                          


                          
Katsumi's POV 
                          
Nandito ako sa school. Sa garden, to be specific. 


                          


                          
Wala lang. Nagdadrama. Bored kasi ako eh, wala kasi akong magagawa. Nandun silang lahat sa classroom namin. Inaayusan si DJ at Mich. Hindi ko alam pero parang nagkailangan si Mich at DJ, siguro nag-aaway nanaman sila.
                          


                          
I sigh



                          
"Wow, that was deep." Napatingin ako sa nagsalita.



                          
"Anong ginagawa mo dito?"



                          
"Wala lang. Binibisita kita" 




                          
"Wow! Bago yun ah. Yung babae ang bumibisita sa lalake." 



                          
Narinig kong bumuntong hininga siya at naramdaman ko nalang na tumabi siya sa'kin.



                          
"Kats. Can't you forgive me?"




                          
"Hindi ko alam. Nasaktan kasi ako Leen eh. Nasaktan ako sa ginawa mong pag tanggi sa'kin noon." 




                          
"Kats hindi kita tinanggihan. Hindi lang naman ako nag salita nun kasi nagulat lang ako."




                          
"Kahit naman hindi ka nagulat nun, si Quen pa rin ang minahal mo nung time na yun." 



                          
"Katulad ng sinabi mo. Si Quen ang minahal ko nung time na yun. NUNG TIME NA YUN. Iba na ngayon."



                          
Napatingin ako sakanya. Alam ko na nakakunot na ang noo ko ngayon.



                          
"What are you talking about?"



                          
"Kats. Will you please give us a chance?"



                          
"There is no us Leen."



                          
Nakita kong napangiti siya ng mapait.



                          
Aaminin ko. Nasktan ako nung nakita ko yun. Parang ayoko siyang nakikitang nalulungkot.



                          
At alam ko na, mahal ko pa rin siya.



                          
Kaya siguro nagkasundo  kami ni Kath kasi nararamdaman ko yung nararamdaman niya, well not exactly. Kasi yung sakanya, mas malala pa.




                          
"Yeah. You're right there is no us. I'm sorry, I know it's my fault kung bakit ako nagsisisi ngayon. Kasalanan ko. Pinakawalan kita eh. Pero sana naman Kats bigyan mo ako ng second chance. Bigyan mo ako ng chance upang ipakita sa'yo na mahal kita. Please Kats." 



                          
Hindi ako nakasagot agad. Nalilito kasi ako.



                          
"Kung makapag desisyon ka na. You know how to approach me." 




                          
Tumalikod na siya. Pero bago pa siya makaalis ng tuluyan ay humarap siya sa'kin.



                          
"Sana Kats. Bigyan mo ako ng chance. Last na 'to. If it won't work. I'll just set you free. Kung yun man ang ikakasaya mo, I'll try my best to be happy for you too." Ngumiti siya ng pilit sa'kin bago siya umalis



                          
Napahawak ako sa dibdib ko.



                          
Bakit ganon? Bakit ang sakit? Bakit may kirot? Ah alam ko na. Kasi mahal ko pa siya. 





                          
Bibigyan ko ba siya ng chance? Handa na ba akong masaktan ulit?



                          
"Nasasaktan ka na naman eh. Bakit hindi mo sagarin?" Napalingon ako.