WattpadMysteryTR "Gizem Ve Sır Dolu Senaryolar" okuma listesinde..
Tik tak...
Tik tak...
Zaman; Dişlerini eline geçirmiş bir kurt gibi öfkeli ve zalimdi.
Zaman; O gece, tam da insanın benliğini şeytana sattığı, takvimin 13 rakamını gösterdiği vakitt...
Yoğun bir temponun ardından bölümü ne yazık ki biraz geç atmak durumunda kaldım. Tabii ki sizlere kalkıp mazeretlerimi tek tek sıralamak istemiyorum ama sizden biraz da olsun anlayış göstermenizi rica ediyorum. Benim tek hayatım wattpadle sınırlı değil, ben zaten elimden geldikçe yazıp sizlerle bölümü paylaşmaya çalışıyorum ama sizlerden de bana destek olup anlayış göstermenizi rica ediyorum.
Ve buradan tek tek hayalet okuyuculara da seslenmek istiyorum. Lütfen sessiz kalmayın. Okuyup beğendiğiniz ve severek takip ettiğiniz bir kitaba, oy vermek ve birkaç tane de olsa görüşlerinizi belirten yorum yapmak zor olmasa gerek. Siz değerli okurlar, bizlere ne kadar çok destek verirseniz kitabımızın büyümesine de ön hazırlık yapmış olursunuz. Bu zamana kadar oy veren, yorum yapan ve bölümü atar atmaz destek sağlayan tüm okurlara çok ama çok teşekkür ederim.
Çok uzattım, kusura bakmayın. Sizi bölüm ile başbaşa bırakıyorum. Keyifli Okumalar.
⚔️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Takvim yaprakları 12 Kasımı gösterse de yelkovan akrebi yakalamaya ant içmiş bir şekilde hızını kesmeden ilerliyor, 13 Kasıma yetişmek için büyük bir çaba sarf ediyordu. Yoktu ki, zamanın merhameti. Yitip giden canların ve yüze kazınan en büyük izlerin, sonucuydu zaman. Bir bir eksilen ömür takviminin, acımasız yüzüydü zaman.
Dişli çark hızını kesmeden yoluna devam ederken 12 Kasımı 13 Kasıma bağlayan akşamın seyrinde iki adam kavşağın tam önünde durmuş, korkuyla fakat bir o kadar da pişmanlığın izlerini taşıdığı gözlerle orman girişine bakıyorlardı. Her şeyin başladığı bu kavşakta her şey son bulacaktı. Onlar buna inanıyor, bunun olması için atacakları ilk adımın cesaretini bekliyorlardı.
Lakin onları bekleyen kara delikten habersiz...
"Yol yakınken dönebilirsin Erkan," dedi büyük bir ciddiyetle adam. Lakin genç adam ne kadar korkup tırstsa da beraber aynı yolu yürüdüğü, beraber çamura battığı ve onun kadar kendisinin de suçlu olduğu gerçeğin bilinciyle, abi dediği adamı yarı yolda bırakamazdı. Bu saatten sonra ne olacaksa anca beraber kanca beraberdi. Başka bir zaman diliminde veya başka bir hayat kaidesinde olsalardı, bu tutum onlar için dostluğun en büyük kanıtı olabilirdi, lakin kirli bir hayatın ve kirli bir geçmişin imzasını kanlı elleriyle atan bu ikili için anlamsız bir eylemdi.
"Buradan geri dönüş yok abi. Bu vicdan yükü sadece senin değil..."
İkili, derin bir nefes aldığında göz göze geldi. Ne kadar cesarete yönelik bir hamle yapacak olsalarda içlerinde yeşeren korku da anbean gün yüzüne çıkmaya başlamış, titreyen yüreklerine korkunun izleri yavaş yavaş peyda olmaya başlamıştı. İnsan en çok sonunu göremediği karanlıktan korkardı. Tıpkı dibini göremedikleri kuyu misali. Düşmekten korkuyorlardı ama yine de düşeceğini bile bile adım atmaktan vazgeçmiyorlardı. Çünkü yüreklerini yakıp kavuran pişmanlığın pençesi kalplerine çoktan sirayet etmişti.
