Natakot ako sa apoy
Na sa bawat haplos ay sugat sa mga balat na nalalapnos
Hindi malaman kung ako ba ay muling maliligtas kapag ako'y kinapos
Kaya naman binilisan ko
Tumakbo ako sayo kahit na alam kong masusunog ako ng apoy mo
Ngunit sino nga ba ako para tumanggi sa apoy? sa init? sa magbibigay ng liwanag sa mundo?
Hindi akalaing masakit nga
Dahil nang sandaling lumapit ay napaso ako
At sa huli napagtanto
Lumalamig din pala ang mundo
Bakit ganoon nalang nagbago at ikaw parin ay biglang lumayo
Dahil ba sa akalang ako'y muling tatakbo sayo?
Dahil ba masyado ka nang naliwanagan
Sa akalang ang apoy ay mananatili paring mainit
Ngunit aking inuulit, ito'y masakit
Sino nga ba ako para habulin ang apoy mo?
At nang dumilim, natagpuan ko parin ang pusong minsan nang tumigas at nagsarado
Pero sa wakas ay 'di nagtagal
Tila naging abo na ito
Apoy, para sa nagiinit at nagbabagang pag-ibig na ngayon ay nanlalamig na
Sino nga ba ako para masaktan sa paulit ulit na pagkapaso sa apoy mo?
