Perfect Fit Chapter 3

                                    

                                          
                  
                          
"Wow, mom, you're so pretty," bungad sa pintuan ng kanyang silid ni Gabriel. 
                          
     "Thank you, sweetheart." Itinago niya ang dulo ng necklace niya sa loob ng black na cocktail gown para hindi makita ang nakasabit doon.    
                          
     "Where are you going?" Usisa nito.
                          
     Ngumiti siya. Pangalawang ulit na nitong tinanong iyon. 
                          
"Di ba nga I'm going to a party with Dr. James," pangalawang ulit na rin niyang paliwanag.
                          
     "Who is Dr. James?"
                          
     "An old friend."
                          
     "How old? Like lolo na ba?"
                          
     Natawa siya. "Not old na matanda? Old as in long time friend. He is my age pa lang."
                          
     "Ah, you mean like, he is a date?"
                          
     "Sort of."
                          
     Sumampa si Gab sa ibabaw ng kama niya. "Is he going to be my dad?"
                          
     Tumigil si Triciansa pagba-brush ng buhok at tiningnan ang anak mula sa salamin. Nagulat siya sa tanong nito dahil hindi malimit magtanong tungkol sa daddy situation nito si Gabriel. 
                          
"No, Gab. He is just mom's friend."
                          
     "Ah," lumundag ito sa ibabaw ng mattress. "Can I go? Can I go? Please, please."
                          
     "Gabby," binuhat niya ang anak para tumigil ito sa pagtalon. "Di ba pinaliwanag ko na pang adult lang ito na party. And besides, baka hanapin ka ni lolo. Di ba sabi mo sa kanya nurse ka niya? "
                          
     Iniyakap ng bata ang braso nito sa leeg niya at tinitigan siya na para bang binabasa ang iniisip niya. "I'll take care of lolo for you," parang matandang sabi nito.
                          
     Hinalikan niya ito sa ilong. "Promise?"
                          
     "Aw, mom, you're so makulit."
                          
"So this is Gabriel," Lumuhod si James sa sahig para magkasing-taas sila ng bata. "Hi, I'm James."
                          
     "I know. Dr. James," ulit ni Gabriel.
                          
     Tumawa si James. "Right. Pero puwede ring Tito James. Didn't mom tell you we're friends?"
                          
     "Yup. Tapos tonight you are going on a sort of a date."
                          
     "Sort of lang? Iyon ba sabi niya sa 'yo?"
                          
     Sumingit na siya sa usapan bago pa kung ano-anong sabihin ng anak niya. "Male-late na kami. Gabriel, say goodbye na to Tito James."
                          
"Bye, Tito Doctor James. You take care of my mommy, ha?" bilin pa nito.
                          
     "I will."
                          
"Promise?" 
                          
Pinigilan niyang matawa dahil parehas na parehas ng pagkakasabi niya kanina ang pagkakatanong nito. 
                          
Seryoso namang sumagot ang pinagbilinan. Itinaas pa sa panunumpa ang isang kamay. "Yes, Gabriel, I promise." 
                          

"My God, it's unbelievable how much he looks like Rafael," bulalas ni James nang makapasok sila sa kotse.
                          
     "Uh-huh," sagot niya.
                          
     Tiningnan siya nito sideways, "Thanks for coming with me tonight."
                          
     "Least I can do." Nginitian niya ito.
                          
     Tumahimik sandali si James, waring tinitimbang ang sasabihin. "Tricia, don't think you owe me anything anymore. Besides hindi mo naman ako pinilit or niloko. I always knew where I stood with you. If I got hurt in the process, ako lang may gawa noon. And I have moved on. I'm cool now."