Chapter 55

                                    

                                          
Alexandria's POV

                          
Papasok na kami ngayon sa ADA pero di ko pa rin sila kinikibo. 2 weeks had passed pero, ayoko silang pansinin. 
                          
Ang pinapansin ko lang sa kanila ay si Jashiel. Van ang sasakyan nila ngayon pero, humiwalay ako at sumakay sa sarili kong sasakyan. 
                          
Pagkarating ko sa school, puro bulungan nanaman, tsk. 
                          
Dumiretso ako sa room para naman kahit papano, di ko marinig ang pag chichismisan nila.
                          
"Alex." napatingin ako sa tumawag sa pangalan ko. 
                          
I saw James, staring at me coldly. He give flowers and chocolates to me, tinanggap ko naman yun. He is now courting me. 
                          
Remember when Lucas talk to Jashiel, he talk to me too and confessed. Well, wala rin naman akong magagawa kung sabihin kung wag niya ako ligawan kasi, siya na mismo nagsabi. 
                          
Pumayag man ako o hindi, itutuloy niya pa rin.
                          
"What are you doing?" I asked when he hold my hand. 
                          
"Sabay tayo." maikling sabi niya. Tsk, di pa rin nag babago cold pa rin.
                          
"Psh." umalis na kami at sabay na pumunta sa room. 
                          
Pagkarating ko roon, nakatingin sakin sila Steph with confused look. Hindi pa pala nila alam ang tungkol dito. 
                          
James let go of my hand then whisper something in my ears.
                          
"Upo na ako sa upuan ko. I love you." he whispered. 
                          
Tumango lang ako, di ko feel magsalita. Umupo na rin ako sa upuan ko, as usual ito nanamn si Ana, kinukulit ako. 
                          
Nakakainis, lagi na lang siya ganyan!
                          
"Alex, bat ba ayaw mo magsalita?" Tanong niya. Sa inis ko, hinarap ko siya.
                          
"Because I don't feel talking to you so, stop annoying the hell out of me!" Inis na sabi ko. 
                          
"Alex, don't be too harsh on her. Tinatanong ka lang naman niya." sabi sakin ni Charlene.
                          
"You all don't care." baliwalang sabi ko sa kanila.
                          
"Yan! Yan ang problema sayo! Sasabihan mo kami na wala kaming pakielam, eh ano ba kami sayo? Pinapakielaman ka namin kasi kaibigan ka namin kaya wag ka naman sana maging ganyan!" Steph calmly said pero may diin. Tsk, I don't care.
                          
"Psh, don't care." sabi ko at pinatong ang ulo sa braso kong nakaubob sa table. 
                          
Natahimik na lang sila at di na nagsalita pa.
                          
"Good Morning Class, may magbabalik na student so be good to her." sabi ni Mrs. Diaz at pumunta sa pintuan. Wala akong pakielam kung sino man yan. "Miss, you can go inside and introduce yourself, para sa mga hindi pa nakakakilala sayo" Mrs. Diaz said. 
                          
Naramdaman kong may pumasok pero di pa rin ako nag aangat ng tingin.
                          
"Ziana Haziene Smith. 18." cold na sabi ng nasa harapan. 
                          
Napaangat ako ng tingin ng marinig ko iyon. Is this true? Ziana is in front wearing her famous poker face? 
                          
Gulat pa rin kaming lahat sa nakita namin.

                          
"Diba, binalita na patay na siya?"
                          
"Oo nga, how come, nandito siya ngayon?"
                          
"Dude, mas lalo siyang gumanda"
                          
"Wow, she look like a goddess"

                          
"You may now take your seat, Miss Smith." Mrs. Diaz said. 
                          
Tumango lang siya at umupo sa may harapan ko. Karamihan ng mata ay nakatingin lang sa kanya.


                          
....
                          
Break na namin kaya nag si alisan na yung iba.
                          
Natira na lang dito ay Demon Kings, at kami nila Steph kasama si Ana. I can see how Ana become nervous when she saw Ziana a while ago.
                          
"Ziana..." Sabay sabay na tawag namin sa kanya. 
                          
She faced us at nginitian kami or I rather say, its a smirk. She smirk while staring at Ana.
                          
"I miss you all. How are you?" Tanong nito. May nagbago sa kanya.
                          
"We're fine. Ikaw, kamusta ka na? Sabi nila patay ka na?" Tanong ni Clinton sa kanya.
                          
"Ah, yun ba. Nakaligtas ako sa pagsabog. Teka, Ana. Long time no see. How are you, my dearest Cousin? Enjoying what you have right now?" Naka smirk na sabi ni Ziana kay Ana. 
                          
Mag pinsan sila? Sabi ni Ana di niya kilala si Ziana.
                          
"A-Ah, long time no see. Oo nag eenjoy ako. Ang saya nga eh." sabi naman ni Ana. 
                          
Teka, ano bang ibig sabihin nila? 
                          
"Hmm, okay. Teka, where's Lian? Bakit wala siya dito?" Tanong ni Ziana at naglibot ng tingin. 
                          
"Ah, absent siya ngayon. Pero baka bukas pumasok na yun. Miss na miss ka na nga eh." Sabi naman ni Shanelle sa kanya. 
                          
Hindi muna ako umimik.
                          
"Alex, how are you?" Binalingan ako ni Ziana at nginitian.
                          
Yung totoong ngiti niya na, nginitian ko siya pabalik at tumakbo papunta sa kanya at niyakap siya. Tumulo na rin ang luha ko.
                          
"Zia, I miss you." himihikbing sabi ko. 
                          
She chuckled then hugged me back.
                          
"I miss you too. Lets talk later. Just the two of us." binulong niya lang yung huli niyang sinabi. Tinanguan ko siya. 
                          
"Sabay sabay na tayo kumain, ano Ziana?" Tanong sa kanya ni Tyler.
                          
"I would love too, pero may kasabay ako eh." sabi niya. Kumunot ang noo namin, sino?
                          
"Hey, Ziana. Tara na, gutom na ako." napatingin kami sa pinto nang may magsalita dun. 
                          
"Raf?" Sabay sabay na tanong namin.
                          
"Oh, bye guys. Maybe next time I can join you." sabi nito at umalis kasama si Raf. Gulong gulo kami ngayon. 




                          
Ziana's POV

                          
Hi guys, miss me? Well, ang hirap pala magpanggap sa harap ni Ana. 
                          
Tsk, that girl, she's really a great pretender. She even act like me para lang magustuhan siya ng mga kaibigan ko. Well, I think si Alex lang ang tanging mapapagkatiwalaan ko. 
                          
I am planning to tell Alex about my plan and all. 
                          
"Tsk, priceless yung mukha ni Ana nang makita ka niya. Hahaha." sabi nitong kaharap ko. 
                          
Tsk, siya ang tumulong skain nung muntik na ako mamatay sa pagsabog. Pinsan niya daw si Patrick at humingi daw sa kanya ng tulong si Patrick na iligtas ako. 
                          
Naguguluhan din ako kay Patrick eh, gumawa gawa ng gulo tapos magsisisi rin naman pala.
                          
"Tsk, how I love to kill her when I saw her." blankong sabi ko. Kailangan ko pa tuloy mag panggap. 
                          
"Ano ng plano mo?" Tanong niya sakin. A devilish smirk form in my lips.
                          
"Don't talk about it here. Later, I will tell you." sabi ko sakanya. May tiwala naman ako sa kanya eh.
                          
"Okay, kung yan ang gusto mo." sabi niya. 

                          
Ana Smith, kahit kadugo pa kita, di kita uurungan, maghanda ka na. I will be your greatest nightmare
                          
-----CHAPTER55END-----