Sabah ısrarla çalan telefonla uyandı Yaren ve Bedirhan. Gözlerini zorla açan Bedirhan telefonunu eline alıp arayan kim diye baktı ve babasının adını ekranda görür görmez yatakta oturur pozisyona gelip telaşla açıp kulağına götürdü telefonu, "Alo baba?" diyerek.
Yaşlı adam kendinden taviz vermeden gür ve tok sesiyle, "Yaren nerede?" diye sordu.
Bedirhan'ın kötü haber bekleyen yüreği babasının öfkeli sesini duyunca rahatladı. Derin bir nefes alıp verdi ve geri yatağa uzanıp sırıtarak, "Tabi ki yanımda başka nerede olacak?" dedi. Yanında merakla kendisine bakan karısına göz kırpıp babasını dinledi.
"Ulan eşek herif ne ara gelip götürdün sen kızı? Lan niye benim haberim yok?" diye sert ve gür sesiyle bağırdı yaşlı adam. Sabah kalkıp kızını göremeyince çok telaşlanmıştı. Evin dört bir yanını aramıştı ve en son sehpanın üzerindeki kağıtı görünce rahat bir nefes almıştı ama bu oğluna hesap sormayacağı anlamına gelmiyordu tabi ki de.
Yaşlı adamın sinirlenmesi hoşuna gitmeye başlayınca Bedirhan işi dalgaya vermeye devam etti ve "Baba gece gelip aldım. Yalnız evini götürseler haberin olmaz ne kadar da derin bir uykun varmış senin öyle.." dedi.
"Bedirhan!"
"Tamam kızma ya, şaka yaptım. Gece sen uyuyordun bende gelip aldım karımı, özledim ne yapayım.."
"İnsan gibi erkenden gelip alsaydın.." diye homurdandı yaşlı adam ve ekledi, "Hadi kapat sabah sabah sinirimi bozdun zaten." diye.
Bedirhan karısının halen kendine bakan meraklı bakışlarıyla ne olduğunu anlamadığını görebiliyordu. Sol koluyla onu kendisine doğru çekti ve saçlarına bir öpücük kondurdu. Kulağına babasının sesi gelince hemen kendine gelip, "Merak etme diye not bırakmıştım baba. Onu boşver de hadi gel kahvaltı yapalım beraber.." dedi.
"Mümkünse sen bir süre yanıma yaklaşma. Neler oldu da o kız buraya geldi sonra da sen öyle aceleyle gelip aldın bilmiyorum ama hadi neyse sormuyorum.."
"Baba yok bir şey. Yanlış anlaşılma işte.."
"Öyle diyorsan öyle olsun. Emir'in nişan işleri olmasa senin ifadeni alırdım ama hadi yine şanslısın."
"Ne nişanmış o öyle bir türlü bitmedi hazırlıklar.." diye homurdandı Bedirhan.
Siniri uçup giden yaşlı adam gülerek, "Kraliyet ailesine damat oluyor sanki her şey dört dörtlük olacakmış, şerefsiz demiyor kaynanamdan korkuyorum da.." dedi.
Babasının sözleriyle gülmeye başlayan Bedirhan, "Onu anca o kadın adam eder.." diyebildi.
"Öyle. Yaren de Filiz'e yardım edecek bugün haberin olsun. Hadi şimdi kapat daha gidip kahvaltı yapıp sonra da mekana bakacağız Emir'le."
"Peki baba bir şeye ihtiyaç olursa haber verin,"
"Tamam." deyip telefonu kapattı yaşlı adam.
Kocasının telefonu kapatmasıyla başını kaldırıp ona baktı Yaren. Dün olanlara halen inanamıyordu. Artık emindi kocası da kendisini seviyordu ve bu içinde tarif edilemez bir mutluluğa sebep oluyordu. Hem heyecanlıydı, hem de utanıyordu. Kocası gülümseyerek kendisine o güzel gamzesini sunmuştu ve bu görüntü karşısında iç çekmeden edemedi sonra da ne yaptığını fark edip hemen bakışlarını kaçırıp yataktan kalktı.
