Chapter 58

                                    

                                          
Chapter 58: The feeling
                          
Raze's Point of View
                          
Dad... Samantha. Malapit na namin kayong maipaghiganti. Hindi ako titigil hanggat hindi ko napagbabayad ang mga may sala. Kailangan nilang magbayad sa pinakamarahas na paraan, hindi namin sila hahayaang mamatay dahil gusto kong sa kulungan nila pagsisihan lahat ng ginawa nila sa inyo.
                          
"Darling... Kailangan mo ng magpahinga."
                          
Mabilis na pinaputukan ko ang mga lalaking papunta sa direksyon namin. Napangiti ako habang nakatingin kay Ace at Zein na nag-uusap. Bigla kong naalala sa kanila ang nakaraan ko... nakaraang dapat ko ng ibaon sa limot.
                          
"NO! Hindi ako aalis ng hindi ka kasama! May tama ka rin at maraming dugo na ang nawala sa'yo. You can no longer fight so I want you beside me! Damn!"
                          
Natawa ako. "Baka kayo rin mismo ang magpatayan dyan ah!" Biro ko na mukhang hindi nila nagustuhan dahil tinaasan ako ng kilay ni Zein habang sinamaan naman ako ng tingin ng kapatid ko.
                          
Tumikhim ako bago muling binaril ang mga nagtangkang paputukan din kami.
                          
Bigla kong naalala ang ginawa ko kay Zein. I kissed her... kahit na sa gilid lang ng labi ay alam kong patay ako kapag nalaman 'yon ng kapatid ko. Haha.
                          
Akala ko mahuhuli ko si Zein but I was wrong. Akala ko dahil sa ginawa kong pagyakap sa kanya at pahalik ay iisipin nyang ako si Ace. I even used their endearment but the heck! Hindi ko sya napaniwala! She must know him so well.
                          
Sinulyapan kong muli ang dalawa. Pinunasan ni Ace ang luha sa mata ni Zein. Napangiti ako.
                          
Masaya ako para sa kapatid ko. Hindi naging madali ang buhay namin sa loob ng impyernong ito. Labis ang pagdurusa ni Ace nang malamang pinaslang ng mga tinuring naming pamilya ang aming ama at wala man lang kaming magawa. Natakot ako para kay Ace dahil lagi na lang syang tahimik. Hindi na sya ganon kung magtiwala sa iba pero dahil sa babaeng ito ay nagbalik sya sa dati. Nagawa ulit ngumiti ng kapatid ko.
                          
Nang maramdaman ko no'n iba na ang pagtingin ni Ace kay Zein ay ginawa ko ang lahat para protektahan ito. Ayokong mawala si Zein dahil hindi ko makakaya pang makitang nasasaktan ang kapatid ko.
                          
I am willing to risk even my own life just to protect Miss Zein Shion. I want her beside my brother. 
                          
"Kailangan mong magpagaling. Marami ring dugo ang nawala sa'yo." Mainahon ngunit may awtoridad na wika ni Ace.
                          
Napailing na lang ako. Hanggang kailan ba sila magtatalo? Napangisi ako nang may maisip.
                          
Smirk.
                          
"Tama si Ace." Napatingin sila sa akin. "Kailangan mong malunasan agad, Zein. Let me do the favor." Hinawakan ko ang kamay ni Zein. "Ihahatid na ki-"
                          
"You don't have. Ako na ang maghahatid sa kanya."
                          
Shit! Hahahaha. Sabi ko na e. Seloso talaga ang alas na ito.
                          
"Ako na... ayaw mo naman e."
                          
"Kuya!"
                          
"Sabi ko nga ikaw na..." Natatawang wika ko.
                          
Pinanuod kong akayin ni Ace si Zein para dalhin sa medical team. Napangiti na lang ako... Sana ganyan din tayo ngayon pero... Hanggang sana na lang ako.
                          
Baby, I miss you so much.
                          
---
Zein's Point of View
                          
Alam kong hindi na rin nya kayang lumaban pa kaya hindi ko hahayaang mawala sya sa paningin ko. Natatakot akong hindi na sya muling makita.