Hoofdstuk 1: aankomst

                                    

                                          
Ik dumpte mijn spullen op het bed bij het raam en keek om me heen. Dit was het dan, mijn nieuwe thuis voor de komende zes jaren. De kamer was niet slecht, hij was maar een klein beetje kleiner dan mijn kamer thuis. Ik keek naar het bed aan de andere kant van de kamer en vroeg me af wie daar zou komen te liggen. Sowieso een jongen, ik ben het enige meisje hier op school, afgezien van de leraar EHBO. Dat komt natuurlijk omdat het een legerschool voor jongens is. Ik draaide terug naar mijn koffers en begon langzaam met het uitpakken en opbergen van mijn spullen. Dan weer een shirt vasthoudend en dan weer een broek opbergend, zo ging ik een tijdje door tot opeens de deur met een knal openvloog! "Hey gast ik ben..." De jongen die binnen was gekomen keek verbijsterd naar me, zijn mond bleef maar open en dicht gaan. Het leek een beetje op een stervende goudvis, ik moest er wel om lachen. Ik stond op en liep naar hem toe, ik stak mijn hand uit en zei: "hoi ik ben Lara, wie ben jij?" Hij had bruin haar met stekeltjes en hij droeg een versleten spijkerbroek, al met al zag hij er best goed uit. Ik kreeg geen antwoord en het werd echt gênant om daar zo te staan en dus deed ik het enige verstandige wat ik in zo'n moment kon doen, ik liet mijn hand vallen en liep terug naar mijn bed. Daar aangekomen ging ik verder met het uitpakken van mijn spullen, na een paar minuten kwam bij de jongen het hoge woord eruit: "jij bent... Een meisje!" Omdat ik nog steeds gepikeerd was over zijn goudvissen gedrag van net, was dit antwoord dan ook echt niet het antwoord wat ik wilde hebben. "Ja dûh... Heb je er nog nooit eentje gezien ofzo? We bevolken de helft van deze wereld man!" Zei ik bitcheriger dan ik eigenlijk bedoelde. Achter me hoorde ik hoe de jongen langzaam naar zijn bed aan de andere kant van de kamer liep. Ik ging op mijn bed zitten en keek naar hem. Hij leek erg nerveus, waarschijnlijk door mijn gestaar, maar dat boeide me dus niet echt. We moeten de komende jaren ook samen deze kamer delen, dus moeten we afspraken maken besloot ik. "Wat is je naam?" Vroeg ik ruw. Het klonk waarschijnlijk niet erg aardig, maar dat maakt niks uit. "Ehh... L... Luu... Luuk." Stotterde hij nou?! Fijn heb ik weer een stotterende kamergenoot. "Oke Luuk, ik wil een paar dingen duidelijk hebben oke? Mooi!" Zei ik zonder op antwoord te wachten. "Ten eerste: we moeten deze kamer delen en er word dus niet aan mijn spullen gezeten! Ten tweede: ik ben een meisje en ik heb een draak, dus daar hoef je niet moeilijk over te doen. En als laatste: als een van ons laat binnenkomt en de ander ligt al te slapen zijn we stil. Duidelijk?!" Ik was trots op mezelf dat ik dat zo snel bedacht had en vroeg me af of ik geen dingen vergeten was. Ik keek Luuk weer aan en zag hem nadenken over de dingen die ik gezegd had. "Oke..." Zei hij langzaam. "Deal! Maar..." Hij keek me strak aan. "Deze kant van de kamer is van mij, en ik mag hem zo versieren als ik wil. Jij hebt jouw deel van de kamer." Dat was een goeie deal, ik kreeg nog meer dan waar ik op had gehoopt. "Deal!" Mooi dat was geregeld. "En... Ik wil ook niet dat jij als een soort klit om me heen gaat hangen, je zoekt je eigen vrienden maar." Ik trok een wenkbrauw op en keek hem sceptisch aan, "oke." Ik ging maar weer verder met uitpakken zonder nog op Luuk te letten. Na een half uur begon hij opeens te praten: " hey Lara? Hoe ben jij eigenlijk het instituut binnengekomen? Je bent geen jongen dus hoe ben je aan een draken ei gekomen?" Ik had deze vraag al verwacht en dus begin ik te vertellen.
                          
------------------------
Eventjes een woordenlijst creëeren :p
                          
Afname: gebeurtenis die een keer in het jaar plaatsvind een waar alle 16 jarige jongens (als hun ouders ervoor betaald hebben) een draken ei kunnen kiezen. Deze keuze word gemaakt met eieren die in zwarte zakjes zitten, zodat je niet weet welke draak je gaat krijgen.