Chapter 29 Black

                                    

                                          
—
Sarah's (POV)
After nang practice namin ngayong hapon para sa dance agad nakong nagpaalam kay Seb para umuwi.
"Sige Seb una na ko Salamat!" Sigaw ko kay Seb habang nagmamadali akong umalis ng court.
"Sige Sarah ingat ka" Sagot naman ni Seb.
Pagdating ko nang parking lot nakita ko si Andrew sa may harap nang sasakyan ko.
Bakit kaya?
"Oh Sarah." Sabi niya sabay harap sakin pero nakaiwas ang tingin.
"Ok. What are you doing in front of my car?" Tanong ko sakanya.
I got a feeling na kaya hindi makatingin ng diretso si Andrew sakin ay dahil sa nangyari last time.
Its been actually a week since I was given a curfew.
And after that hindi pa kami ulit nagkakausap ni Andrew. Ewan ko ba sakanya wala naman akong pinang hahawakan na sama nang loob after nung araw na yon, siya nalang tong iwas ng iwas.
"Uwi ka na?" Tanong niya.
"Obviously? May curfew ako remember?" I answered back.
Wait.
Teka nga lang di ba sabi ko wala naman akong sama nang loob? Bakit ba ang taray-taray nang mga lumalabas na salita sa bibig ko.
Tapos nabigla naman ako nang hinawakan ni Andrew ang isang kamay ko. 
"Andr--"
"Sarah galit ka sakin di ba?" 
"Huh?" 
"Please sabihin mo na galit ka diba? Galit ka kasi nagkacurfew ka dahil na din sa mga sinabi ko kay kuya Zac." Sabi niya. 
"Ano ka–teka. Ano bang sinabi mo kay kuya Zac?" I think I heard something wrong. Anong bang ibig sabihin ni Andrew na nagkacurfew ko dahil sa may sinabi siya kay kuya Zac? 
Now I'm getting hype.
Parang na bakas naman sa mukha ni Andrew ang iniisip ko.
"Hindi ba sinabi sayo ni kuya Zac?" Tanong niya sakin na may halong kaba.
"Hindi. Ano ba yun?"
Then huminga nang malalim si Andrew at mas lalo pang hinigpitan ang hawak sa kamay ko.
"I'm sorry Sarah. Alam mo kasi na badtrip lang talaga ko last time kaya nung paguwi ko nasa bad mood talaga ko tapos hinanap ka sakin ni kuya Zac but I didn't answer him properly at nasabi ko na ayaw mo pang umuwi kasi may kasama ka pang iba."
*silence*
Medyo nabigla naman ako sa sinabi ni Andrew. 
Pagkatapos pumikit sya. 
"Pwede mo kong sampalin kung gusto mo." Sabi niya. 
Actually medyo natawa ako dun ah.
"So yun pala nangyari." Sabi ko. 
Then nasagi nang mata ko yung wrist watch ko and crap mag ta-time na para makauwi ako.
"Ok lang Andrew, kailangan na nating umuwi." Sabi ko sakanya then agad niya namang binitawan ang kamay ko.
Habang nasa daan, hindi ko maiwasang isipin yung mga sinabi ni Andrew. To think na meron rin palang ganong side si Andrew. Well sabi niya nga nabadtrip daw kasi siya.
Kaya pala ganun nalang din ka higpit si kuya Zac sakin. Baka inisip ni kuya Zac eh may mas iba pakong pinagkakaabalahan.
Pag dating namin nang bahay nakita ko agad si kuya Zac na pababa ng hagdan. Tiningnan niya kaming dalawa ni Andrew.