Chapter 17: The One That You Love

                                    

                                          
A/N
                          
Thank you for reading this story. Thank you for voting every update. Na-iinspire ako mag-update dahil alam kong nakasubaybay kayo sa story na to. Ang story ay from year 2015-2016.
                          
Kung may taga-Davao akong reader, I would like to inform that I am not familiar and never been to Davao. So gawa-gawa ko lang nga lugar at kung anu-ano pa man.
                          
To my silent readers: please continue reading this story. marame pang magagandang mangyayare lalo na kapag pasukan na nila. 
                          
Also, please vote for this story. Thank you.
                          
~~ Erina ~~
                          
—————//
                          
"It's the song I used to sing."
                          
"anak! Enzo wag mong isali si Rie sa mga babae mo ah!" sigaw ni tita.
                          
ayan buti nga at nasigawan siya. kala niya uubra ang kalokohan niya kay tita.
                          
Napapangiti tuloy ako dito. Yare ka boy!
                          
"Ma hindi naman ah! pakakasalan ko naman siya." sagot nito.
                          
"ha!" pinapagpag ni tita ang kamay niya. Parang hindi siya makahinga sa itsura niya. Hindi siguro makapaniwala sa naririnig niya ngayon.
                          
"Renzo Ruiz! Halika nga dito at mag-usap tayo" sabi nito at piningot ang tenga ni Enzo.
                          
"aray Ma" kumakawala ito pero kinaladkad na siya ni tita. Nagulat ako sa nakita ko pero hindi naglaon napapangiti na ko. hanep talaga tong si tita. Buti hindi pa ko naganyan ni mommy. Swerte pa rin pala ko na si mommy ang mother ko at hindi si tita Lucy, mukhang masakit ang ginagawa niya kay Enzo.
                          
"Yanni tulong" sigaw niya.
                          
natatawa nalang ako sa kanila.
                          
"bhelat" sabi ko.
                          
"Yanni ko! sweety! Humanda ka sakin mamaya"
                          
Hindi ko na lang siya pinansin. Bahala siya. buti na lang at kakampi ko si tita. Kala niya ah, kung kay mommy gumana ang mga hirit niyang yun kay tita hindi. Buti nga sa kanya.
                          
"anong nangyayare dun?" tanong ni mommy. Kumakain pa rin siya ng isaw at nakatingin kami sa mag-inang naghihilaan.
                          
"puro kasi kalokohan si Enzo mom eh."
                          
"mukhang hindi sang-ayon si sissy" umiiling pang sabi ni mom.
                          
"ha? anong hindi sang-ayon mom? ginawa yun ni tita kasi si Enzo puro siya kalokohan. buti nga sa kanya." nakangising sabi ko. natutuwa talaga ako. tiklop siya kay tita Lucy.
                          
"Rie yung nangyare kanina, anong meron sa inyo ni Enzo?" nagbago ang pananalita ni mommy kaya alam kong seryoso iyon. Hindi naman ako tanga para hindi maintindihan ang ibig niyang sabihin. Ang tinutukoy niya ay ang ginawang paghalik sakin ni Enzo kanina.
                          
"mom, alam niyo namang puro biro lang yung si Enzo."
                          
"biro nga lang ba?" pang-uusisa niya. Like duh? Pinsan ko kaya si Enzo. I mean hilaw na pinsan.
                          
"of course"
                          
"hindi mo ba siya gusto?"
                          
"mom we're cousins diba? yun ang ulit ulit niyong sinasabi, pero kahit hindi naman talaga kami magpinsan ay hindi ko siya magugustuhan." FYI si Enzo yun. Ang number 1 enemy ko. siya ang pumalit sa trono ni Lian.