14:ALDATILMIŞ

                                    

                                          
                
                          
Charlotte OC - Cut The Rope 
                          


                          
Her insanın yaşamında dönüm noktası ya da miladı vardır. Benim miladım bu eve hapis olduğum zaman başlamıştı ve şüphesiz ki Aaron'un miladı da o kapıyı açmasıyla başlamıştı. Artık gerçekleri görecekti, kandırılmayacaktı ama acı çekecekti. Onun acı çekmesini istemiyordum o beklide hayatımda gördüğüm en temiz kalpli insandı fakat öğrenmeliydi. Bu onun içindi. Odanın kapısına yakınlaşıp Aaron'un çöküşünü dinlemeye başladım. 
                          
"Burada neler oluyor?" Kapıyı açıp Aaron'un titrek sesine doğru ufak adımlarla ilerlemeye başladım. Aaron'un karşısında derin bir sessizlik hâkimdi. "Size bir soru sordum." Sesi kısık ve ürkütücüydü.  Cevap tekrar sessizlik odlunca Aaron bütün öfkesiyle bağırdı. "Size burada ne oluyor dedim?" Onu ilk defa bu kadar sinirli olduğunu görüyordum ve sanırım son da olmayacaktı. Tereddütlü adımlarla ilerlemeye devam ettim. 
                          
"Özür dilerim." Damian sonunda konuşmuştu fakat ses tonunda hiçbir duygu barındırmıyordu.
                          
"Neden özür diliyorsun?" Onların özeline karışacağım kadar karışmıştım fakat Aaron'un yanında olmak istiyordum. Onun çöküşünde yanında olmak istiyordum. Birkaç adım daha atınca Aaron'un kapının önünde ki bedeniyle karşılaştım. Ona doğru adımlarımı hızlandırarak yürüdüm. 
                          
"Özür dilerim." Dedi tekrar Damian. Tam Aaron'un arkasına geçtim. O kadar gözü dönmüştü ki beni fark etmiyordu. 
                          
"Neden özür diliyorsun lanet olası?" O kadar çok bağırmıştı ki boğazında ki damarlar belirginleşmişti. Aaron'un tam yanına geçip yüzüne baktım. Gözleri korku içinde bakıyordu. Korkuyordu hayatında ki en büyük insan tarafından aldatılmaktan. Damian ifadesiz yüzüyle soğuk bir şekilde cevap verdi.
                          
"Özür dilerim çünkü kız arkadaşınla yattım." Damian'ın dudaklarının arasından dökülen duygusuz sözler Aaron'a onun tersine bin bir çeşit duyguyu ayna anda yaşatmıştı. O an Aaron'un çöküşüne an ve an şahit oldum. Omuzları düşmüş ve yüzü dakikalar içerisinde çökmüştü. Hala yüzünde dediklerine inanamayan bir ifade vardı. Dehşet içindeydi. Bir yanı üzgünlük bayrağını tepeye çekmişti diğer yanıysa öfkeyle kavruluyordu. O an yüzünde ki binlerce duyguya şahit oldum. Saniyelerce böyle geçti. Nadia üzerinde kırmızı bir gecelikle ayakta korku ve çekingenlik içerisinde Aaron'a bakıyordu. Odada ki herkesin dışında Damian'da hiçbir sarsılma, utanma ya da benzeri bir duygu yoktu. Mavi gözleri büyük bir ifadesizliğe bürünmüştü. 
                          
"Dalga mı geçiyorsunuz?" Aaron'un sesi cılız ve sessiz çıkmıştı. Konuşacak takati bile yok gibi görünüyordu. İkisinden yine ses gelmedi. Aaron hayal kırıklığıyla karşısındakilere baktı. "Bunu nasıl yapabildiniz?" Bu sefer sesi az öncekinin aksine öfke dolu ve soğuktu. "Utanmadınız mı vicdan azabı duymadınız mı?" Yüzünü buruşturarak Damian ve Nadia'ya baktı. Gözleri Damian'ın üzerinde takıldı. "Sen benim kardeşimdin, tek ailemdin. Ben sana bu dünyada ki her şeyden daha çok değer verdim bu muydu karşılığı." Damian yine sessizliğini korudu. Ardından Nadia'yı buldu gözleri. "Ben seninle evlenmeyi düşünüyordum be kadın. Sevdim ben seni, değer verdim. Her şeyden korudum. Ben sana dokunmaya bile kıyamazken, sen..." Daha fazla konuşamayarak geriye doğru bir adım attı. "İkinizden de iğreniyorum."  
                          
"Özür dilerim Aaron. Sana değer veriyorum ama her zaman Damian vardı benim için." Damian, Nadia'ya sinirli bir bakış attı susması için ardından da Damian, Aaron'a doğru birkaç adım attı. 
                          
"Sadece bir kerelikti. Yaptığım şeyin telafisi olmadığını biliyorum." Damian kollarını iki yana doğru açtı. "İstediğini yap. İster döv ister öldür. Hepsini hak ediyorum."  Aaron, Damian'ın konuşmasına daha fazla dayanamamış olacak ki yüzüne sert bir yumruk geçirdi. Damian ona karşılık vermeyerek öylece dikildi. Aaron bir yumruk daha attı ve buna yere düşürüp her tarafından kan akıncaya kadar devam etti. Damian isterse bir hareketiyle onu durdurabilirdi fakat cezasını çekmek istiyordu. Bu şekilde vicdanını rahatlattığını düşünüyordu fakat yanılıyordu. Aaron eğer biraz daha devam ederse pişman olacağı bir şey yapabilirdi. Damian'a acımasızca, kendini kaybetmişçesine vuruyordu. Aaron'a doğru yürüyerek elimi omzuna koydum. Sert bir yumruk daha çakacaktı ki benim sözlerimle durdu.