Rozdział 8

                                    

                                          

Lukeh96: Cześć skarbie.
MamaMia: Nie skarbuj mi tu, to kiczowate.
MamaMia: Ale cześć Luke.
Lukeh96: To wcale nie jest kiczowate Mia, to urocze.
MamaMia: Moim zdaniem to strasznie oklepane, właściwie wiele rzeczy w relacjach damsko męskich jest oklepanych.
Lukeh96: Na przykład?
MamaMia: Zabieranie kogoś na randkę do restauracji. 
MamaMia: To tak jakby ktoś szedł na łatwiznę. Nie musi wymyślać miejsca, nic przygotowywać ani gotować. Jedyne co, to musi mieć gruby portfel...
Lukeh96: Nigdy nie wziąłbym dziewczyny do restauracji.
Lukeh96: To faktycznie oklepane.
Lukeh96: A co jeśli dziewczyna leci na takie rzeczy? Drogie kolacje, facet pod krawatem, jakaś stonowana muzyka...
MamaMia: To albo jest sztywniarą albo liczy się dla niej tylko kasa, proste.
Lukeh96: No a ty? 
Lukeh96: Jaka jest twoja wymarzona randka?
MamaMia: Idk, nigdy nad tym nie myślałam.
MamaMia: Prawdę mówiąc wystarczyłby mi jakiś piknik na dachu wysokiego budynku, wiesz, leżenie pod gwiazdami, to byłoby naprawdę fajne.
Luhek96: Jednak masz w sobie coś z romantyczki.
Lukeh96: A już się bałem że zadaje się z bez sercową dziunią.
MamaMia: Dziunią?
MamaMia: Uważasz, że zachowuje się jak dziunia?
Lukeh96: Nie, nie to miałem na myśli.
Lukeh96: Autokorekta.
Lukeh96: Miałem na myśli „z bez sercową laską".
MamaMia: Idiota.
Lukeh96: Idiotka, huh widzisz, ciągnie swój do swego.
MamaMia: Palant.
Lukeh96: Wyzywaj mnie dalej, podoba mi się to...
MamaMia: Kiedy masz urodziny?
Lukeh96: Huh?
Lukeh96: W lipcu, czemu pytasz?
MamaMia: Zastanawiam się na kiedy zabukować ci wizytę u psychiatry, widzę że zostało mi mało czasu.
Lukeh96: Twoja wredota nie ma granic, co?
MamaMia: To mój urok osobisty, skarbie.
Lukeh96: Skarbie? 
Lukeh96: Przecież to kiczowate.
MamaMia: O zamknij się.
Lukeh96: Jak sobie życzysz, skarbie.