• K.İ. | Bölüm 51 - Ailenin Yeni Üyesi

                                    

                                          

...Lorensi size keyifli okumalar diler...
Bölüm Elli Bir - Ailenin Yeni Üyesi
5 ay sonra…
Uzun aylar, günler geçti. İnsan eşiyle, dostuyla öğrendi aşkı sevgiyi, hayatı. 
Gözlerim aniden açılınca, hiç yutkunmayı beklemiyordum. Yan yatıyor, Ömer Asaf’ın yüzüyle karşı karşıyaydım. Gördüğüm rüyanın etkisiyle yatakta ağır ağır doğruldum, Ömer Asaf’ın hareket etmesiyle diğer tarafa dönmesi bir oldu. İçimde ki isteği durduramadım. Ağzım sulandı, gözlerimin içi sızladı. Ben ise kimseyi düşünmeden, “Ömer Asaf” dedim onu omzundan sarsarak. Başta uyanmadı ama ikinci kez “Ömer Asaf!” deyince hızla doğruldu. 
“Ne oldu, doğum mu başladı!” 
Gülmeden edemedim. “Ne doğumu ya, daha iki ay var. Şey…” dedim ve nasıl söyleyeceğimi bilemedim. Çünkü uzun zaman sonra ilk kez gelen ani bir dürtüydü bu. 
Birşeyler olduğunu anladı ve doğruldu, akabinde kendini yatak başlığına yasladı. Sonrasında bakışları beni buldu. 
“Söyle gönlümün çiçeği…” 
Dudaklarımı ıslattım. “Aşerdim.” 
Bana doğru eğildi. “Ne aşerdin?” 
Nasıl söyleyeceğimi bilemedim çünkü gerçekten garipti. Üstelik bu saatte. “Söylesene güzelim” deyince, dudaklarımı araladım. “Yumurta. Bol tereyağda.” 
Kaşları çatıldı. “Bu saatte? Yumurta?” 
Gözlerimin içi sızladı. “Ne yapayım Ömer Asaf? Canım çekti. Ayrıca senin yüzünden” diyerek omzuna vurdum.
Geriye çekildi. “Benim yüzümden mi?” 
“Rüyama girdin. İştahlı iştahlı yiyordun. Sana söyledim ama vermedin bana. Acımadın bana ve kızına!” diyerek omzuna yapıştırdım bir tane daha. “Gıcık!” 
Kahkahası odanın içerisinde yankılandı. “Ben mi sana yumurta vermiyordum?” 
“Hı hı” dedim dudaklarımı büzerek. 
“Ya ben seni yerim ya” dedi ve kolunu omzuma atarak beni kendine çekti. "Sana kurban olurum. Benim eşim, kızım yumurta istiyor ve ben kalkıp yapmayacak mıyım?” dedi ve saçlarımdan bir öpücük aldı. 
“Yapacak mısın?” 
“Sana kurban olur kocan. Ölür sizin için” dedi ve hızla ayağa kalktı. Ellerimi şişkin karnımın üzerine yerleştirdim ve isteksiz bir şekilde alt dudağımı dişlerimin arasına aldım. 
“Teşekkür ederim.” 
Odadan çıkmak için kapıyı açtı, sonrasında dönüp bana baktı. “Sen yeter ki iste güzelim” deyip odadan çıktı. Arkasından baka kaldım ve bende yavaşça yataktan kalkıp, üzerimde ki saten pijamalar ile odadan çıkıp mutfağa ilerledim. Nisan ayındaydık. Bahar ayına yeni yeni girmiş, havalar epey ısınmaya başlamıştı. İki gün önce İlker ve Asya’nın düğünü vardı ve düğün epey güzel, heyecanlı ve oynak geçmişti. İkizimin mutluluğuna şahit olmak, ablamın oğluyla tanışmak. Hepsi hayal etmesi zor ama gerçek olan güzel hikayelerin başlangıcıydı. 
Evet ablam doğum yapmıştı. Hem de iki ay önce oğluyla ilk kez tanışmıştı. Yeni bir hayata ilk başlangıcına, adımını heyecanla ve yanında onu herşeyden çok seven eşiyle atmıştı. Bunu hissetmek, ablam adına bu denli sevinmek beni fazlasıyla mutlu ediyordu.