Het verloren kind wordt achtervolgd door een geluidloze leugenaar
bij alles wat je doet
kijk ik met jou mee
jij bent het, een leugenaar
als ik ja zeg, zeg jij nee
een addertje
onder het gemaaide gras
dat is hoe sluw jij bent
moeiteloos verstop jij je
liegen, het is jouw instrument
duistere klanken
vanuit dat instrument
elke keer als jij de muziek bespeelt
dat duister heb jij
zonder te vragen met mij gedeeld
maar ik pak het af
dat helse instrument
breek het, snaar na snaar
de muziek voorbij
en nu ben jij niets meer, dan een geluidloze leugenaar
JE LEEST
Klaproos
Poetry𝐖𝐚𝐧𝐧𝐞𝐞𝐫 𝐣𝐞 𝐡𝐞𝐭 𝐨𝐧𝐠𝐞𝐳𝐞𝐠𝐝𝐞 𝐚𝐚𝐧 𝐠𝐞𝐝𝐢𝐜𝐡𝐭𝐞𝐧 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐥𝐚𝐚𝐭. Een poëtische odyssee door het leven van een jongeman die kampt met mentale problemen. Tijdens zijn zoektocht naar zijn ware identiteit, omarmt hij de strijd t...
