1. Bölüm (Maviş köpek)

                                    

                                          
1. Bölüm.
- Abla, bugün okula gitmesem, olmaz mı?
- Ece, yeter artık, her gün aynı şey. Her gün okula gitmen gerek. Anla artık bunu ya!
- Ama bugün Hülya ablalar da evde yok, Mavişi kim gezdirecek, peki?
- Offf, bir gün de dışarı çıkarmayı ver şu köpeği ya!
- Asla, asla olmaz, Mavişin temiz hava alması lazım. Hem evde kalırsa, yerleri pisletir.
- Tamam ya, tamam. Bir yolunu bulacağım.
Ece hazırlanırken Merve de odadan ayrılıp köpeği gezdirmenin bir yolunu aramaya başladı.
- Of, bıktım ya, bıktım, her gün aynı terane.
Kapının çalmasıyla Merve kapıya yanaştı. Delikten bakınca Arkadaşını görüp kapıyı açtı.
- Hoş geldin, Ceren.
- Hoş buldum. Noldu, yüzünden düşen bin parça?
İçeri geçtiler. Merve kapıyı kapatıp söze girdi:
- Ece. Köpeğini gezdirmek istiyor, ama okula gitmesi gerek.
- Hmm, Her zaman Hülya ablanın kızı gezdirmiyor muydu Mavişi?
- Evet, öyleydi, ama bugün evde yoklar. Napacağımı bilmiyorum.
- Hmm, anladım.
Ceren biraz düşündükten sonra söze girdi:
- Buldum, Mavişi ben gezdirsem, ne dersin?
Merve kaşlarını çattı.
- İyi, ama sen de okula gidiyorsun.
- Bugün gitmem. Hem devamsızlığım da yok. Ben de zaten bahane arıyordum okula gitmemek için.
Merve biraz düşündü.
- Bilmiyorum ki, nasıl olur? Sana sıkıntı olmayalım ya.
- Saçmalama, Merve, arkadaş değil miyiz? Ece benim de kardeşim sayılır. Bugün kimya var zaten, hiç çekemem. Siz gidin, Mavişi ben gezdiririm.
Merve yine düşünüp başını salladı.
- Sen öyle diyorsan.
- Ha, şöyle, merak etme, Mavişle çok eğleneceğiz.
O sırada Ece yanlarına geldi.
- Abla, noldu? Hoş geldin, Ceren abla.
- Hoş buldum, ufaklık.
- Ceren ablan Mavişi gezdirebileceğini söyledi. Yani bahanen kalmadı okulu ekmek için.
Ece gülümsedi:
- Öyle mi? Teşekkürler, Ceren abla.
Ece Cerene yanaşıp kollarını genç kıza sardı.
- Bir şey değil, canım.
Ayrılınca Ceren devam etti:
- Hadi, gidin, Mavişle çok eğleneceğiz biz, merak etmeyin!
Ece gülümseyerek başını salladı.
Biraz sonra kız kardeşler okula yol almış, Cerense küçük Mavişi sokakta gezdirmeye başlamıştı.
- Ne şirin şeysin sen ya, bugün Ceren ablan sana eşlik edecek.