64 කොටස 🍓

                                    

                                          





" මයෙ මැණිකෙ මක්කද ඔය දිවත් හපාගෙන පොඩි එකෙක් වගේ කොරන්නේ ම්ම්ම් "
" අපේ මහත්තයා ආවත් එක්කද....මට ඇහුනෙවත් නෑ "
" ඇහේවි ඈ ඉතින් මේ බරටම මොකක්ද වැඩක්නේ... කාරි නෑ කාරි නෑ ඔහොම ඉදින්....මක්කද කරන්නෙ මේ ම්ම්ම් "
" අපෙ පැටියාගෙ ඇදුමකට සමනල පොඩිත්තෙක් ගොතනවා අපෙ මහත්තයා "
" සමනල පොඩිත්තෙක්...ම්ම්ම් හරි හැඩට ගොතලනෙ...."
" නිල් පාටින් ගොතලා තියෙන්නෙ කොලු පැටියෙක්ටද "
" ඔව්...."
" අපෙ පැටියා කෙලි පැටියෙක් උනොත් "
" පැටියගෙ කිරි අම්මා කියන්නෙ මේ ඉන්නෙ කොලු පැටියෙක් කියලාමයිනෙ අපේ මහත්තයා...මයෙ බඩ පීදිලා තියන විදිහෙන් උන්දැට කිව්වහැකිලුනෙ...ඇරත් මටත් හිතෙනවා නිතර දෙවෝලේ චණ්ඩකම් කොර කොර පයින් ගහන්නෙ මේ ඉන්නෙ කොලු පැටියෙක් නිසාමයි කියලා "
" අපෙ අප්පේ....මයෙ චණ්ඩයා ආයෙමත් අම්මට පයින් ගහන්න පටන් ගත්තද.... "
" අප්පොච්චා වගේම චණ්ඩයෙක් "
සුදු පාට සැහැල්ලු ගවුමක් ඇදගෙන මහ විසාල ගාම්භීර වියන් ඇද කෙලවරේ ඉදන් උන්න සුරංගනාවියක් වගෙ ලස්සන කාන්තාව එයා ගාව හිටන් ඉන්න සුදු පාට නිලමෙ ඇදුමක් වගේ අමුතුම තාලෙ ඇදුමක් ඇදන් උන්න පිරිමියාට කියන ගමන් ඔලුව උස්සලා හිනා වෙන ගමන් එයා දිහා බැලුවා.
" අශස්...................... "
පලාතම එලිය කරන් ගහපු අකුණත් එක්කම එක හා සමානව ගැස්සිලා නැගිට්ට ආරුල්ගෙ කටින් අශස්ගෙ නම කෑ ගැහුනා....ඩිග් ඩිග් ගාලා ගැහෙන පපුව අල්ලන් ඉක්මනට ඔලුව හරවලා අශස් දිහා බැලුව ආරුල් හුස්මක් පාතට දැම්මා...
පපුව උඩ නිදි කරවගත්තත් ආරුල්ගෙ දැගලිල්ල නිසාම අශස් නින්දෙන්ම ඇදට වැටිලා කොට්ටෙකුත් දෙපරැන්ද අස්සෙ ගහන් හොදට නිදි. 
" මොකක්ද මම ඒ දැක්කේ...."
" අශස්.....එ මගෙ අශස්නේ "
පපුවත් අල්ලගෙන අත දික් කරලා මේසෙ උඩ තිබ්බ වතුර බෝතලේ ගත්තු ආරුල් ඒක බීගෙන බීගෙන ගියා. නිදාගන්නකොට වැස්සක ලකුණක්වත් නොතිබුනාට දැන් හොදටම වහිනවා...සැරින් සැරේට ගහන අකුනු නිසා කාමරේ එලිය වෙද්දි ආරුල් ආපහු පාරක් අශස් දිහා බලලා එයාගෙ කකුලෙ එතිලා තිබ්බ සීට් එක අරන් අශස්ට පෙරෙව්වා.