Duvarda asılı o eski saat,
Bir ileri, bir geri döner durur,
Zamanı ölçer belki kendince,
Ama anılar, hep o anda kalır.
Tik tak, tik tak, sessiz bir şarkı,
Dakikalar geçer, hayat akar gibi,
Bir dize olur bazen her saniye,
Kimi özlem, kimi mutluluk, kimi de hüzünle.
Düşünürüm bazen o saatin önünde,
Geçmişten geleceğe bir köprü gibi,
Kaç an bıraktık ardımızda?
Kaç umut, kaç düş, kaç vedayla…
O saat bilir mi, döndükçe durmaz,
Anların değerini ya da hüznün izini?
Ama hep hatırlatır bize usulca,
Zaman gider, biz kalırız anılarımızla.
