K: *watching King Crabs being cooked* Grabe, kawawa pala sila kasi buhay pa pala, ini-i-steam na. So ibig sabihin, namamatay sila while struggling sa loob ng steamer?
P: You can say that.
K: Hindi ba brutal iyon?
P: That. But accordingly, mas fresh mas masarap daw at mas better. Walang bumibili ng patay nang crab para i-consume kasi hindi na sila masarap. Iba na raw ang lasa kapag gano'n. Ganoon din sa iba pa'ng mga seafood.
K: Hindi ba pwedeng patayin na lang muna sila para isahang sakit na lang? Parang torture naman pala ang ginagawa sa mga crabs.
P: May ganyang case naman, ga but mostly, they just steamed the crabs alive. That's how they do it.
K: Kawawa pa rin silaaaaaa! *nagmaktol na parang bata*
P: *laughs*
K: Why are you laughing?
P: Sus, ito nga buhay na buhay wala ka namang reklamo. Minumukbang mo pa nga. *points at his crotch*
K: *hinampas ang nobyo* Gago! Ibang usapan na iyang sa'yo! Ang layo sa context, Jampawlo!
P: Nasasaktan din naman ito lalo na kapag aksidente mong nabaon ang ngipin mo—aray, ga!
K: Ang bastos-bastos mo! Yayakapin kita sa leeg! King Crab ang usapan, buang!
P: *halos mamatay na kakatawa*
K: Bwisit! *pulang-pula na*
P: Ga, I'm scared. Huwag mo 'tong patayin bago kainin ah. Maawa ka naman sa'kin.
K: Ikaw ang papatayin ko, Jampawlo kapag hindi ka tumigil diyan!
P: *he just died out of laughing too hard*
K: *natunaw na sa hiya*
YOU ARE READING
Nah, Just SeKen
FanfictionThis is just some random SeKen imagines or drabble on the writer's past time. Some might find this cringe-y, or maybe some butterfly flapping its wings on their stomach. Few would also tear up, who knows what to find inside; anything childish, daddy...
