CHAPTER 17

                                    

                                          
The time has passed while I am still here in my room, murmuring like a crazy person, paano ba nama’y napaka boring, gusto kong lumabas ang kaso eh nasa sala sina Lolo, naka pasok naman kami kanina ni Ace kahit na kumakain sa mesa sila, ang kaso nga lang ay naka tingin ito ng masama saakin, ano naman? Pake ko ba sa kanila? Maka baba na nga, para akong tanga dito sa kwarto, wala din akong ganang mag cellphone lalo’t hindi ko naman alam kung sino ang Icha-chat ko, alangan namang si meta.
Walang tao sa sala nang maka baba ako, malinis din ito kaya sa tingin ko ay katatapos palang mag linis ng mga kasambahay namin. Hindi ko alam kung nasaan sila, minsan kasi eh nag titipon tipon sila doon sa may garden, nakasanayan kasi ng lima naming mga katulong plus si kuya Cano na doon kumain dahil may mesa at mapresko ang hangin, pero minsan din ay may mga kaniya-kaniya itong ginagawa, baka nga nasa simabahan din ang mga ito, mahihilig kasi silang mag simba, nag papaalam din naman sila kay tita. 
gutom nadin ako kasi halos hindi ako naka kain ng cheesecake, kaya sa kusina ako agad na tumakbo at kumoha kaagad ng cheesecake, Buti nga at may stucked ako ditong cheesecake, kung hindi eh apaka boring na talaga ng buhay ko. Naabotan ko ding nag luluto si manag Deviolita.
“ Ayos kalang? Iyak ng iyak ang tita Rose mo, hindi ka kasi daw niya napagtangol,“ Naka talikod nitong Ani, wala akong masabi, ayuko din namang sumagot muna.
“ Nahihiya ’yun sa’yo, hindi ka nga niya matignan ng maayos.“ Dagdag pa niya. Kay pala halos kanina ay naka tuon lamang ang kaniyang atensyon sa pagkain.
Sumandal ako sa ref. “ Ayos lang naman po ako, pasa lang naman at sugat ang natamo ko, It's just a little sore for me.“ Umalis na ako at pumatungong muli sa kwarto ko, hindi ko na muling pinagkingan pa kung may sasabihin pa si manang, dahil ayuko na siya ang nag sasabi ng mga salitang dapat si tita ang bumabanggit.
Since it's Sunday I decided to go out, alam kong mag gagabi na dahil 5:55pm na, madilim dilim nadin sa labas, mag sisimba nadin ako ng mag isa.
Naligo ako ng madalian dahil baka hindi ko maabotan ang misa, hindi ko nadin kanina chinat si Ace na aalis ako.
Natapos ako sa pagligo at sinuklay ko nadin ang buhok ko nang maisuot ko ang aking white dress, hindi na ako nag lagay ng kahit anong pampaganda sa mukha ko at pampapula ng labi ko since maayos naman na at simple ang aking awra.
Pagkababa ko ay tahimik padin ang bahay, at nang lumabas ako at ang kotse lang namin ang nakita kong naka park, si manong Cano din ay naroroon habang nakikipag usap ang isa sa mga katulong namin na si ate Aida. Humakbang ako papunta sa kanila habang dala-dala ang folding chair, baka kasi naubosan na ako ng mauupoan.
mag papahatid nalang ako kay manong, tutal ay halata namang wala itong ginagawa.
“ Ay, ma’am.“ Gulat na gulat si ate Aida, akala naman eh multo ako.
“ Magandang gabi po, ma’am!“ Masayang bati ng dalawa kaya nginitian ko nalamang ang mga ito 
“ Saan ang lakad, ma’am? Damit na damit ka ngayon.“ si ate Aida.
“ Mag sisimba lang po, pahatid po ako, manong.“ Sambit ko, hindi na ako nag hintay pang pagbuksan ako nito dahil gusto ko nading maupo.
“ Ingat po, ma’am and have good night!“ Masayang pagpapaalam ni ate Aida.
Binuksan na ata ng guard ang gate kaya deretso kaming naka alis, hindi ko alam kung nasaan sina Lolo pero parang umalis ang mga ito, bahala sila kung saan sila patutungo since may sarili din naman akong buhay dito sa bahay na’to.
“ Teka lang po ma’am.“ Bababana sana si manong nang maka rating na kami sa simabahan, madaming tao ang naroon, may mga nagyayakapan din na halatang nagsinungaling bago maka punta dito, ang s-sweet at mauutak din pala talaga.