3.5

                                    

                                          
(Önceki bölümlerden de oy vermedikleriniz varsa lütfen onlara da oy vermeyi unutmayın.)
SINIR: 30 OY 30 YORUM (Lütfen yorumlarınız bölümle alakalı olsun)
Yorum içeriğiniz bölümle alakalı olsun lütfen. Oy verenler 1 yorum atsa tamamlanmış oluyor zaten. Ayrıca geçen bölümü 250 kişi okumasına rağmen 30 oy var. Arkadaşlar, bir tuşa basmak zor değil. Basınca bir şey de kaybetmiyorsunuz. Lütfen oy vermeyi de ihmal etmeyin. Şimdiden teşekkür ederim. Seviliyorsunuz.
...
Eve varınca hemen odama geçtim. Annemlerin gelmesine çok az kalmıştı. Onları günde bu kadar az görmek canımı sıkıyordu ama orada başkalarının hayatlarını kurtardıkları aklıma geldikçe üzüntüm, yerini gurura bırakıyordu.
Asrınlarda uyuduğum için şuanlık uykum yoktu. Bu yüzden kitaplığımdan bir kitap seçtim ve okumaya başladım. Daha başlayalı çok olmamışken telefonumdan gelen bildirim sesiyle kitabı kenara bıraktım.
Shawty: Geçtin mi eve
Siz: geçtiimm
Shawty: Yarın bize gelebilir misin
Siz: gelebilirim belki
Shawty: Belki?
Siz: abime ne söyleyeceğim? Ya o da çat kapı size gelirse ne diyeceğiz?
Shawty: Abin haber vermeden gelmez bize. İçin rahat olsun
Siz: emin misin
Shawty: Eminim güzelim. Sen yeter ki gel ben abini hallederim
Siz: anlaştık o zaman
Shawty: Ne yapıyorsun
Siz: Kitap okuyordum
Shawty: Ben bölmeyeyim o zaman
Siz: seninle konuşmak şuan ilgimi daha çok çekiyor
Shawty: güzelim, sen kitabını oku.
Shawty: ben de yatacağım birazdan
Shawty: yarın görüşürüz yavrum
Siz: iyi uykular sevgilim
Telefonumu kapatıp kenara bıraktım ve kitabımı okumaya devam ettim. 
SINIR HATIRLATICISI: 30 OY 30 YORUM
Bir süre sonra odamın kapısı tıklatıldı. Abim içeri girdiğinde doğruldum.
"Enfâl, müsaitsen konuşalım mı?" 
"Müsaitim abi, gel," diyerek yatağımda yana kaydım. 
Abim yanıma oturup kolunu omzuma attı. Benimle her ne konuşacaksa -ki konunun Arya ile alakalı olduğunu düşünüyordum- nereden başlayacağını bilemiyor gibiydi. 
"Ben, uzun süredir Arya'dan hoşlanıyordum," dedikten sonra derin bir nefes verdi. Tahminimde yanılmamıştım.
"Bir süre sonra duygularımın karşılıksız olmadığını öğrendim ama Arya bu durumu Asrın'a nasıl açıklayacağını bilemiyordu. Bu yüzden bir süre aramızdakileri gizlemek zorunda kaldık," dedi. O anlattıkça Asrın ile sevgili olduğumu ondan gizlediğim için vicdan azabı çekiyordum.
"Demek istediğim şu abiciğim, Arya ile olan ilişkimi gizlememin nedeni çok başkaydı. Senden bir şey saklamadığımı, bu hayatta en güvendiğim kişinin sen olduğunu ve her ne olursa olsun arkanda duracağımı unutma." 
Abimin sözleriyle ona sıkıca sarıldım. Onun için çok sevinmiştim. Benden gizli de olsa mutlu olduğu bir ilişkisinin var olması ona iyi geliyor olmalıydı ve o iyiyse ben de iyiydim.
"Sence Arya'nın Asrın'a söylememesi konusunda haklı mıydı?" Bu soruya vereceği cevap benim için çok önemliydi.
"Haklıydı. Asrın'ın ne tepki vereceğini bilemiyordu. Bu yüzden de çekiniyordu. Ben de ona zaman tanıdım. Kendini rahat hissettiği anda Asrın'a söyledik."
Gerçekten çok rahatlamıştım. Eğer abim bu riski göze alıp Asrın ile konuştuysa o da bizi öğrendiğinde daha az tepki verebilirdi. 
"Seni çok seviyorum abi," diyerek yanağını öptüm. O da saçlarımı öptü. 
Tam o sırada zil çalınca abimle göz göze geldik. Evi henüz toplamamıştık ve salonda yediğimiz abur cuburların çöpleri vardı.
Saniyeler içerisinde salona koştuk ve çöpleri topladık. Dağınıklıkları da üstünkörü toparlarken annemler de açmamız için kapıyı tıklatıp duruyorlardı.
Daha fazla onları oyalayamayacağımız için kapıyı açmak zorunda kaldım. 
"Anneciğim, nerede kaldın?"
"Ben müzik dinliyordum duymamışım. Abim de tuvaletteymiş," diye yalan söyledim.
Annem eğer evi dağınık görseydi ikimize de çok kızardı. Sırf bu yüzden çok kez kavga bile ediyorduk. 
Babamlar içeri girdiklerinde hemen yemek masasına geçtik. Onlar hastanede karşılaştıkları garip vakaları anlatırken biz de günümüzün nasıl geçtiğini anlattık.
Kısa bir süre sonra ise annem ve babam dinlenmek üzere odalarına geçtiler. Biz de abimle masada biraz daha sohbet ettik. 
Bana kısaca Arya ile tanışma hikayelerini ve ona ilk görüşte nasıl aşık olduğunu anlattı. Tabii ben bunları dinlerken bir yandan da kıskançlık krizlerine girmekle uğraşıyordum. 
"Abi, biraz daha Arya'nın ismini duyarsam kalkacağım bu masadan," dedim yapmacık bir sinirle.
"Kalk, banane. Çok da umurumdaydı. Aşığım ben Arya'ya tabii duyacaksın ismini."
Abime dil çıkartıp odama kaçtım. Masayı toplama işi de ona kalmıştı. Bundan dolayı keyifle yatağıma girdim ve kısa bir süre sonra tatlı bir uykuya daldım.
Bölüm Sonu
SINIRI YENİDEN HATIRLATMIŞ OLAYIM: 30 OY 30 YORUM