PROLOGUE

                                    

                                          
Nag madali akong kumilos ng makitang alas sais na ng umaga , sinet ko ang alarm ko ng 5:30 AM pero nagising ako ng 6:30 AM. first day of school pa naman at nakakahiyang maging late ako, dahil hindi ko din naman hubby ang pag late dapat chill lang.
Halos hindi na ako naligo dahil sa bilis ng oras ngayong araw, parang ayaw naman akong bigyan kasi ng oras ng time machine na 'to para maka ligo at maka pag ayos sa sarili ko. Pero ayos lang, dahil hindi naman ako mahilig mag ayos sa sarili ko.
 Tamang basa lang ng aking buhok ang aking ginawa at sipilyo dahil kahit papaanong amoy hindi ako naligo at least amoy Colgate ang bunganga ko.
Tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa maabotan ko ang tricycle na puno na, ayos na 'ko sa punong tricycle lalo't mas madali ito, kisa mag aantay pa at mag lilibot libot ang masasakayan ko, edi sana yung nilibot niya hinatid niya na saakin sa eskwelahan maayos.
Halos naka untog ang ulo ko nang maka sakay sa tricycle at napa aray. Itong si manong akala mo may galit saakin ang tricycle.
Nang pataas na ang tricycle dahil sa kapunoan ay hindi ito naka pag abanti. Tinigna ako ng mga pasahero na akala mo ay ako ang may kasalanan. Ganda ng mga hinala niyu ah, ano ako? Malas ng taon?
" Oh? Wala akong balat sa pwet, bat hindi niyu titigan si manong ng makita ninyu kung sino ang mas mabigat at sobra ang timbang?" Naka simangot at naka nguso kong sambit sa mga pasahero na mabilis ding ikinalingon ng mga ito. Halos bumaba ang lahat ng mga pasahero ni manong dahil sa hindi na talaga kayang maka abanti pa kaya halos sumimangot pa ang iba, kaarte! Lahat naman tayo dito nag mamadali.
" Ang malas naman! bakit pa kasi siniksik yang isa?" Iritadong pag paparinig ng babae at alam kong ako ang pinaparinggan nito. Pinagpasensyahan ko nalamang because I don't want to have an argument with a nonsense person like her. Wews, English yun! Daig kita.
Nang maka rating ako sa loob ng campus at halos mag sisitakbo ako ay muntikan na akong matalisod sa may damohan dahil sa pagmamadali ko. Buti at dalawang teachers lang ang naka kita saakin kaya hindi ako masiyadong nahiya. 
Naka rating ako sa loob ng classroom sa first section ng grade 9 students at na abotan kong nag papakilala na ang magandang babae sa unahan at humingi ako ng pasensya sa advicer namin dahil nalate ako.
Nakita ko ang bakanteng upoan sa tabi ng lalaking may itsura naman pero sa istilo palamang ng kaniyang mukha... sa tingin ko ay may makakaaway na ako. Nang ako na ang sunod na mag papakilala ay tumayo ako ng tuwid at nag lakad papuntang unahan, prinsesa lang ang datingan? Charot.
" Good morning everyone! I am Brianelyn Groglen Vajarho Lotino.... I am a grade 9 student and I know that it's obvious because I am here in our classroom . My hubby is writing poetry and prose because someone inspired me to write." Sambit ko at tinanong ako ng aking advicer na...
" So... Someone inspired you to write... Then who is that person?" Tanong nito na ikinagulat ko. Nabitin kapa ma’am sa sinabi ko? Grabe naman.
" Ma'am, interview ba 'to? Hindi ako naka pag handa sa question mo, ma'am. akala ko kasi introduce yourself lang." Naka ngiti ko at nahihiya kong pabulong na sambit kay ma'am.
Nginitian ako nito. " Okay, you can sit now with Mr. Madzala." Naka ngiting sambit ni ma'am na sinunod ko naman. Itinuro nito ang bakanteng upoan kung saan naka upo ang kaninang lalaking naka kuha ng atensyon ko. Wowers, gwapo kaso parang may bumabagabag sa kalooban kong ’wag sa kaniya tatabe.
" Thank you ma'am." Pagpapasalamat ko kay ma'am kahit hindi ko naman alam ang dahilan kung bakit ako nag pasalamat. karapatan ko namang maupo pero nag pasalamat pa 'ko, ganito kasi kapag good student. Kaya gayahin niyu ako.
" So... My seatmate is Brainly and Google? Pfft, are you an app?" Sarkastikong tanong saakin nitong si Mandzala na parang sala at tiles ang mukha.
" Did your mother and father use an app and search for how to make a baby while creating you to become one of the human beings in this world?" Sarkastikong tanong ulit nito. May nalalaman kapang pahabol ah! Paano ko malalaman kung nag search sina momy, buhay na ba ako noon? Bwst ka ah.