"Surprise?" mapang asar siya na ngumiti sa akin at umupo sa tabi ko.

"Why are you here Zero?" nagtataka ko na tanong sa kanya kasi hindi ko alam kung saan niya nalaman na nandito ang venue ng shoot namin.

"Bakit mo tinatanong? ofcourse nandito ka kaya nandito din ako" inikotan ko ito ng mata sa pamimilosopo sa akin at tinignan siya ng seryoso.

Mainit na nga ang panahon dadag pa sa init ng ulo ko.

"Kidding, I just heard that you're having a shoot for the highlights of the program here. I'm here to support you ofcourse." kumindat ito sa akin at inusog pa lalo ang upuan niya malapit sa akin.

"You look beautiful with make up, but your bare face hits different." tanghaling tapat nambobola na naman.

Nakita ko itong kinuha ang binili niya na Jollibee at inabot sa akin.

"Here, I know you're hungry. It's already pass 12 and alam ko na wala ka pang kain." inabot niya sa harap ko ang isang balot ng binili niya at nag aalinlangan ko pa itong tanggapin, busog pa naman ako kasi may binibigay din sila na pagkain na nasa styro.

"Zero, busog pa naman ako kaya itabi mo muna yan." pag tanggi ko sa kanya at kaagad naman lumungkot ang mukha niya.

"You're not hungry? sige na kasi." muli niya inabot sa akin ang binili at pinipilit talaga ako na tanggapin ko.

"She said she's not hungry."

We immediately look at the owner of the cold voice Infront of us. My eyes widened when I saw Professor Zsanira with her boyfriend beside her.

Her arms were placed right on her chest and is seriously look at us. She is wearing a sunglasses together with her terno crop suit exposing her perfectly toned arms and well defined stomach. My mouth gaped open when the air suddenly blew her hair slowly as she took her sunglasses from her eyes and put it on her head.

"A-ang ga-ganda" I whispered to myself still not taking off my eyes from her face.

"I can clearly see your saliva dripping down from your mouth."

Bumalik ako sa realidad nang maramdaman na umupo ito dito sa tabi ko at pabulong niya 'yun sinabi. Inalog alog ko ang ulo ko at hindi namalayan na napatagal pala ang pagtitig ko sa kanya.

Shit Rae, you're so dumb!

"I'm not lo-looking at you ma-ma'am." I stuttered when I saw that all of their eyes were glued to me.

"Is my girlfriend that beautiful Rae? that even a woman is mesmerized by her face."

Yes, at hindi mo siya deserve Paul.

"Too bad, you're the opposite of her." I once again whispered some words and I think Ma'am Zsanira heard what I said.

Well, I don't care.

"You are beautiful too Rae, that's why I like you." nabaling naman ang tingin ko kay Zero at sinamaan siya ng tingin, nandito pa pala 'to?

"Gusto ka ba?"

Bigla ako napatingin kay Ma'am Zsanira dahil sa sagot niya kay Zero, pabulong niya 'yun sinabi kaya hindi rinig ng dalawa, Nasa tabi ko lang siya kaya malinaw sa'kin ang sinabi niya.

I let out a small laugh that made her look at me.

"You know what? I think you two missed each other right? go to the far away." pag utos ni Ma'am Zsanira sa dalawa at hindi ko alam kung matatawa ba ako o magtataka dahil sa sinabi niya.

"Right? Let's go Zero. Let's grab some coffee." pag aya ni Sir Paul kay Zero.

Tinignan naman ako ni Zero at mukhang naghihintay pa ata ng pagpayag ko, well bakit naman siya magpapaalam sa akin eh hindi naman niya ako girlfriend.

Take me Professor(GXG) Where stories live. Discover now