Chapter 14

                                    

                                          
AKITIN MO SI ARKANGHEL. PAG-PRACTICE-AN MO AKO.

Hindi mabura sa isip ko ang sinabi ni Miko, kahit ang paraan ng pagkakasabi niya nito. Kahit pumikit ako, nakikita ko pa rin ang mapupungay niyang mga mata. Sa lunchbreak ay hinanap ko siya. I only wanted to clarify what he meant by his words. And how was I going to seduce him?

Wala si Miko sa bench. Wala rin sa canteen. Wala rin sa room nila nang puntahan ko. Sina Isaiah at Asher lang ang naroon. "Wala, e. Ewan ko nga roon, kahapon pa iyon hindi makausap nang matino."

Ay, nakakausap pala nila si Miko nang matino?

Nagpaalam na ako dahil wala naman pala ako ritong mapapala. Tinapik naman ako ni Isaiah sa balikat. "Ge, Zaza. Punta pa ako kay Vi."

Si Asher naman sa busy sa pagsi-cell phone ay nagpaalam lang din sa akin nang hindi tumitingin. "Bye, Zandra. Better lock next time!"

Bumaba na ako sa building ng Grade 11. Naisipan ko na lumabas dahil baka nasa labas si Miko. Mabuti na lang pala ginawa ko, dahil nandito nga siya sa labas.

Kausap niya ulit iyong malaking lalaking estudyante noon sa bilyaran, natatandaan ko na Bimbo iyong pangalan. May mga kasama silang iba pa, iyong iba ay hindi naka-uniform. Hindi niya ako napapansin na palapit dahil seryosong-seryoso siya sa kung ano mang kanilang pinag-uusapan.

"Michael Jonas, alam ba iyan ng tropa mo?" tanong ni Bimbo sa kanya.

"'Wag na, men. May kanya-kanyang problema mga iyon ngayon."

"Ano, sosolohin mo? Gago ka rin talaga, e no?!"

Wala siyang sagot. Seryoso pa rin ang mukha niya. Naka-side view siya sa aking paningin, kitang-kita ko ang pagkuyom ng mga kamao niya sa gilid.  

Iyong isa sa mga kausap niya, tinapik siya sa balikat. "Problema sa 'yo, men, inangasan mo pa lalo kahapon. Alam naman naming inilalayo mo sila sa tropa mo, pero di mo naman kaya mag-isa lang. Paano kung ikaw lang ang balikan?"

"E di goods." Ngumisi siya, iyong ngisi na madilim, iyong ngisi na nagpaatras sa aking mga paa. 

Napalunok ako dahil ngayon ko lang nakita na ganito si Miko. Parang isang tao na hindi gagawa ng mabuti sa kapwa niya. 

Bago pa niya ako makita ay nanakbo na ako pabalik sa loob ng gate ng school. Namamawis ang mga palad ko, hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako. Ano ba kasi iyong pinag-uusapan nila? May kaaway ba siya?

Nakatayo ako sa gilid ng gate nang may dumaang dalawang lalaking estudyante. Nakilala ko agad iyong payat, ito iyong sa may sapa, saka ito rin iyong kahapon. 

Nakatingin ako rito nang may humarang sa harapan ko. Naka-puting plain. Mabango. Pagtingala ko ay nakasimangot na mukha ni Miko ang aking nakita. "Anong ginagawa mo?" 

Ha? Bakit siya tonong galit?

Iyong dalawang dumaan ay narinig kong mga napasipol. Napaungol naman si Miko kasabay ng pag-igting ng panga. "Putangina," mariin niyang bigkas. "Pag hinampas ko mukha niyo sa pader, kahit ngumisi di niyo na magagawa."