21

                                    

                                          
"Vertel maar, ik luister" zegt hij rustig. Ik denk even na, maar begin dan toch. Ik leg alles uit aan Koen van hoe ik me voel, wat Roza zei, waar ik net over na dacht en mee zat. Ik doe mijn best om mijn tranen in te houden, ik wil niet gaan huilen nu. Koen heeft de hele tijd aandachtig geluisterd naar me, dat doet me goed. Eindelijk iemand die oprecht naar me luistert. Normaal vertel ik Matthy of Milo zulke dingen, maar die zijn er nu niet en die maken zich al veel zorgen om me. "Oh Myrthe toch. Ik begrijp dat het lastig is, ik heb het zelf niet meegemaakt dus ik weet niet wat jij voelt. Vind je het goed als ik dit aan de andere jongens vertel dat hun ook weten wat er speelt?" Vraagt hij voorzichtig. "Ja dat kan" antwoord ik. "Het komt goed oke we gaan hier doorheen komen samen" zegt Koen met een kleine glimlach.
Na nog even met Koen te hebben gepraat, merk ik aan mezelf dat ik echt moe begin te worden. Ik ga liever naar mijn kamer zodat niemand tegen me praat en ik even een momentje rust heb. "Ik ga nog even naar m'n kamer toe" zeg ik terwijl ik opsta. "Isgoed" hoor ik Koen nog zeggen terwijl ik naar binnen loop. In mijn kamer zet ik mijn tv aan en kijk nog een aflevering van de serie waar ik aan was begonnen. Ondertussen verstop ik de peuken en aansteker weer in mijn bureau kastje. Ik ga terug op bed zitten en neem wat trekjes van mijn vape. 
Op de grond zie ik mijn afscheidsbrieven liggen, het irriteert me. Ik pak mijn aansteker uit het kastje en verbrand alle 5 de brieven en gooi ze weg. Het ruikt hier nu echt heel verbrand, maar liever dat dan dat de jongens de brieven nog konden vinden. Ik ga weer verder met het kijken van de serie. 
Ondertussen hoor ik een paar mensen door de voordeur komen en wat met elkaar praten. Waarschijnlijk zijn ze nu bijna allemaal thuis gekomen en gaan we zo avondeten. Ik heb niet zo veel zin om te eten, ik voel me ook super moe. Maar ik weet wat Roza heeft gezegd. Ondanks dat ik mezelf super dik voel en vind, wil ik wel wat proberen te eten. Waarschijnlijk voel ik me daarna weer heel schuldig, maar ik wil niet weer een te lage hartslag krijgen en naar het ziekenhuis moeten als ik het weer oversla. 
Ik word uit mijn gedachtes gehaald omdat er op mijn deur wordt geklopt. Diegene komt naar binnen en ik zie dat het Raoul is. ''Jeetje wat ruikt het hier verbrand'' zegt hij. Ik voel mijn wangen een beetje rood worden. Dat was dus van die brieven die ik heb verbrand. Ik leg mijn vape even naast me neer en hij komt bij me op bed zitten. ''Hoe gaat het?'' vraagt hij rustig. ''Gaat wel'' antwoord ik kort. ''Kom je zo eten? Matt en Rob hebben pasta pesto gemaakt samen'' zegt hij.
 Ze weten dat ik pasta pesto heel lekker vind, zou Koen het dan al hebben verteld omdat ze dit hebben gemaakt?
''Ja ik kom zo, maar heeft Koen net wat verteld aan jullie?'' vraag ik verbaasd aan Raoul.
 ''Ja, hij heeft het net uitgelegd. Maar geen zorgen, iedereen reageerde er heel rustig op ondanks dat we ons allemaal echt zorgen om je maken. Maar we gaan je er echt doorheen helpen oke?'' 
Ik twijfel even. ''Oke..hoop het'' zeg ik bijna onverstaanbaar. Raoul glimlacht een klein beetje. ''Ik zie je zo wel aan tafel Myrt'' zegt hij op een vriendelijke manier. Ik staar een beetje voor me uit terwijl Raoul opstaat en mijn kamer uit loopt. Ik maak nog even een lage knot in mijn haar, loop daarna mijn kamer uit en trek de deur achter me dicht. Ik trek de mouwen van mijn vest over mijn handen heen. In de gang zie ik dat Raoul en Koen al aan tafel zitten. Ik ga naast Koen zitten en kijk wat naar buiten.
 Matthy en Robbie komen de keuken uit met de borden in hun handen en zetten ze op tafel neer. Milo liep er achteraan en schuift ook aan tafel. ''Zullen we na het eten nog even voetballen? Het is nu nog lekker weer'' zegt Matthy. '' Ja leuk! Isgoed'' hoor ik Raoul zeggen en de andere antwoorden ook enthousiast. ''Myrthe jij doet toch ook wel mee, vorige keer hebben we gewonnen'' zegt Koen. Ik lach een beetje. ''Ja hoor maar niet als jij weer gaat valsspelen'' zeg ik glimlachend. 
Twijfelend prik ik met mijn vork wat door mijn eten. Koen merkt het en legt een hand op mijn schouder. ''Kom Myrthe, je kan het. Even een paar happen en dan is het al goed. Ik ben trots op je'' zegt hij. Ik luister naar Koen en neem een hap van de pasta. Koen glimlacht naar me, en ook Raoul zie ik nu. 
Een kwartiertje later ongeveer is iedereen klaar, behalve ik. Ik heb een paar happen genomen maar krijg het nu echt niet meer weg. Ik geef het op en leg mijn vork op het bord. ''Je hebt het geprobeerd, en dat is al heel goed Myrthe. Je bent al goed bezig'' zegt Koen.
De jongens beginnen met afruimen en ik loop nog even terug naar mijn kamer. We gaan zo voetballen, dat vind ik wel leuk en dat doen we best vaak. Gewoon voor de lol even in de tuin vind ik prima. Ik doe mijn vest uit en gooi hem op bed. Ik kleed me om en doe mijn bankzitters trainingsbroek aan met een topje zonder mouwen. Mijn vape en telefoon duw ik terug in de broekzakken en loop weer naar de woonkamer. 
In de woonkamer zie ik dat alleen Robbie nog binnen is, de rest is al naar de achtertuin gelopen zodat we kunnen voetballen. ''Kom, we gaan ze inmaken!'' zegt Rob. Ik spring bij hem op zijn rug en Robbie rent zachtjes en voorzichtig naar de jongens achter in de tuin. Ik lach terwijl hij zn best doet niet te vallen in het gras. De andere jongens moeten er ook om lachen wanneer ze zien dat ik bij de kleine brabander op zijn rug zit en hij amper kan rennen zo. Hij laat me voorzichtig weer vallen en ik ga bij de andere staan.
 ''Okee welke teams doen we vandaag?'' vraagt Koen. ''Ik ga bij Matthy!'' roep ik enthousiast terwijl ik naast Matt ga staan. Matthy glimlacht. ''Nou dan ga ik bij Roel'' zegt Milo. ''Rob jij dan nog bij ons erbij kleintje'' zeg ik lachend. ''Wat jij bent nog kleiner!'' zegt hij ook lachend. Matthy, Robbie en ik gaan dus tegen Milo, Raoul en Koen. Dit moeten we wel winnen.
Na dat we al even bezig zijn probeer ik de bal van Koen af te pakken. Zonder dat ik het door heb valt mijn vape uit mijn broekzak omdat Koen mij half duwde. Na een paar seconden heb ik het pas door en pak snel mijn vape op. Sowieso zagen ze dat allemaal, ach ja ze wisten het toch al? Ik duw hem snel terug in mijn broekzak en ren weer naar Koen. Matthy en ik pakken de bal af van Koen en we scoren in het goal. ''JAAA LEKKER'' roept Matthy terwijl hij mij optilt en juicht.