အပိုင်း (၂၇၅)
ရုပ်ရှင်ရုံထဲတွင်။
ရွှီယိကျစ်နှင့်လင်ရှီးတို့က နောက်ဆုံးတန်းတွင် ထိုင်နေကြ၏၊ ဖန်သားပြင်အကြီးကြီးပေါ်တွင်တော့ မှောင်မှိုင်းမှိုင်းမြင်ကွင်းတစ်ခု ပြသနေသည်။
ရွှီယိကျစ်မှာ မကြာမကြာမျက်မှောင်ကြုံ့သွားပြီး တခါတရံ မျက်နှာပင်မပြောင်းဘဲ မျက်လုံးများမှိတ်လိုက်၏၊ သို့သော် လင်ရှီးကတော့ အားရပါးရ နို့လက်ဖက်ရည်လေးသောက်ရင်း၊ ပေါကပေါက်ဆုပ်စားရင်းဖြင့် မျက်နှာက တစ်စက်မှကြောက်နေပုံမရပေ။
ရွှီယိကျစ် မသိမသာအံ့ဩသွား၏။ ယခင်က သရဲအိမ်ဝင်တုန်းက သူမ တော်တော်လေးကြောက်နေတာမဟုတ်ဘူးလား၊ အခုမှ ဘယ်လိုလုပ်...။
သူ ရုတ်တရက် သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို နောင်တရမိသွားသည်။ ဘာလို့များ ချီကျင့်ယွီရဲ့အကြံကို နားထောင်ခဲ့မိတာပါလိမ့်ကွာ!
ရုပ်ရှင်ထဲတွင် သရဲကားများ၌သာ အထူးတလည်ပါလေ့ရှိသော ကလေးရယ်သံက ရုတ်ချည်းထွက်ပေါ်လာသည်၊ ရွှီယိကျစ်မှာ ဦးရေပြားများပင် ထုံထိုင်းသွားပြီး ထိုမြင်ကွင်းကို ထပ်မကြည့်ရဲတော့ပေ။
"ဟားဟားဟား...ဟားဟား...."
ရွှီယိကျစ် တံတွေးမျိုချမိသွားသည်။
ရုတ်တရက် ရုပ်ရှင်ထဲမှ အော်သံစူးစူးဝါးဝါးထွက်ပေါ်လာ၏။
လင်ရှီး ငဲ့ကြည့်လိုက်သောအခါ သူမလက်မောင်းကိုကိုင်ထားသော ရွှီယိကျစ်၏လက်က ပိုတင်းကြပ်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီး သူ့မျက်နှာက တစ်ဖက်သို့လှည့်လို့ထားသည်။
သူ သရဲကားကြည့်ရတာကြောက်တာများလား။
လင်ရှီးနှုတ်ခမ်းစွန်းလေးများ ကွေးတက်သွားသည်၊ ရွှီယိကျစ် ဒီလောက်ချစ်စရာကောင်းနေလိမ့်မည်ဟု သူမ မထင်ထားပေ၊ ကိုယ်တိုင် သရဲကားကြောက်လျက်သားနှင့် သူမကြည့်ဖို့ ခေါ်လာပေးသေးသည်။
လက်မှတ်ဝယ်တုန်းက သူကိုယ်တိုင်၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြစ်သည်ကို သူမ မှတ်မိပါသေးသည်။
လင်ရှီး သူမလက်ကို အမြန်ရုန်းလိုက်ပြီးနောက် သူ့လက်ဖဝါးကိုကိုင်ပေးထားလိုက်၏။ သူ့လက်များ အနည်းငယ်တုန်နေပုံပေါ်သည်ကိုပင် ခံစား၍ရနိုင်သည်။
