ep 24(Unicode)

                                    

                                          

A/N 🔞။
....................................
"မောင် ဒီနေရာမှာဖြစ်ပါ့မလား"
"ကျစ်!! ဖြစ်ပါတယ်ဆိုကွာ!! ချွတ်စမ်းပါ"
အလျင်လိုနေသူမှ စိတ်မရှည်ခြင်းများနှင့်
အတူ အရပ်လေးမျက်နှာအား 
လှည့်ပတ်ကြည့်နေသော ကောင်မလေး၏ 
အတွင်းခံဘောင်ဘီလေးကို 
ဆောင့်ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ 
"မောင့်!!!"
အတိတ်တလန့်ဖြင့် ဟန့်တားသော 
လက်တို့ကို ဖမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး 
အနောက်ကနေ ဆောင့်သွင်းရန်ပြင်၏။ 
တက္ကသိုလ်ကျောင်းကြီး၏
အဆောက်အဦအပျက်နားမှာဆိုပေမဲ့ 
တစ်ခါတစ်ရံ လူရောက်လာတက်သည်မို့ 
ကောင်းမလေးမှာ အရှက်ကြောက်ကြီးစွာ 
စိုးတိတ်နေရသည်။ အရှေ့က 
လိင်စိတ်ပြင်းထန်နေသူ၏ ရင်ဘတ်ကို 
အတင်းတွန်းထုတ်သော်လည်း 
သူ့ထက်နှစ်ဆကြီးသည့်ကောင်လေးက 
သူ့ကိုယ့်ကို သိမ်းကျုံးဖက်ထား၍ 
လုံးဝလှုပ်မရ ဖြစ်နေသည်။
"ဟေ့ဟျောင်း ဝတီမောင်!!!"
ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာသော 
မာန်သံကြောင့် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေသည့်
အနေအထားကနေ ကောင်းမလေး 
လွတ်မြောက်သွားရလေသည်။ 
ခြေချင်းဝတ်နားက 
အတွင်းခံအဖြူလေးကို အလျင်အမြန် 
ပြန်ဆွဲဝတ်ပြီး ဂါဝန်အနီလေးကို 
ပုံစံတကျပြင်လိုက်သည်။
ဘောင်းဘီဇစ်ပြန်တပ်နေသော 
ကောင်လေးသည် အလိုမကျသလို 
မျက်မှောက်ကြုတ်ထား၏။ 
သူတို့နှစ်ယောက်ဆီ ခြေလှမ်းကျဲများနှင့် 
လျှောက်လာသည့်လူကို 
ကောင်းစွာရင်းနှီးသည်။
အကိုတစ်ဝမ်းကွဲ၏သူငယ်ချင်း 
ကပြားကောင် ခေတ်ဟောင်း။ 
ဘာလာနှောက်ယှက်ပြန်လည်းမသိ။ 
ဒီမှာ ထောင်နေတာပါ ပြန်လဲသွားပြီ။
ဘောင်းဘီကိုပင် ပုံစံကောင်းကောင်း 
မချရသေး။ လျင်မြန်တဲ့လက်ဖဝါးကြီးက 
ခေါင်းနောက်စေ့ပေါ် ကျရောက်လာသည်။
ဖြောင်း!!
"အ့!! xီး"
"ဟေ့ မင်းသွားတော့"
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"
နောက်ပြန်လှည့်မကြည့်ဘဲ လစ်ခနဲ 
ပြေးထွက်သွားသော ချစ်သူကောင်မလေး၏ 
ကျောပြင်ငယ်လေးကို ငေးကြည့်ရင်း 
ဝတီမောင်တစ်ယောက် 
ဒေါသအလိလိပ်ထွက်နေရသည်။ 
သူ့ကို ဆရာကြီးစတိုင်နဲ့ လက်ပိုက် 
စိုက်ကြည့်နေသော ခေတ်ဟောင်းကို 
အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ မော့ကြည့်လာသည်။